Skólablaðið - 14.03.1931, Blaðsíða 4

4-
Og eftir svo sem enga stund
jeg aftur kom með Þurku og bolj
og leist mjer gott að lseira sund
pg láta sjá. mitt kraftaÞol.
Við geng\jm eins og glæfra-menn,
við gengum ei} við hlupum kapp,
og laugapollinn sám senn
og sýndist Þetta mikið happ.
I flýti mesta forum úr,
Þó fór að digna hugur minn,
og er við komum út úr skúr
var orðin rjóð og heit min kinn.
Jeg segi Þá með sorgarhreim:
"Æ, sekk jeg ekki, Palli minn?
Þá aldrei kemst jeg aftur heim,
og aldrei hana mömmu finn".
Þá segir Palli: "Sjáðu til,
Þú sekkur fyjpst, en kemur upp,
•og flýtur eins og spaðaspil".
Sú spá hans var frá Jóni krukk.
Nú vildi jeg ekki vera smár,
á vegginn fram jeg keikur gekk
og einn Þar sá, sem ei var hár
og upp úr stóð; Það hug mjer fjekk.
Og út í vatnið strax jeg stökk
og steyptist oní volga laug.
En voðalega við jeg hrökk,
og vatnið ipn um nefið saug.
Jeg æpti og drakk i ógn og gríð
og eins og naut i flagi braust.
"Jeg er að deyja", óð og tið
min auma hrópar neyðarraust.
En brátt jeg Þó i botni stóð
og brölti Þá að lándi skjótt
og hugði: "Perð min harla góð,
og hef jeg sýnt hjer mikinn Þrótt".
Maggi Run.
-----x-----
SKOLAAGIKN.
í skólareglufrumvarpi Þvi, sem samÞykt
var af nemendum hjer i vetur, var meðal ann-
ar Það nýmæli, að nemendum væri frjálst að
vera fjarverandi úr kenslustundum. Þetta er
all mikilsvert nýmæli og gott, að hlutaðeig-
endur athugi, hvað af Þvi mundi leiða. Það
er skjótt af að segja, að Þvi er ætlað að
gjörbreyta hugsunarbætti nemenda.
Það er óÞarfi að lýsa ástandinu hjer i
skóla, eins og Það er nú, Það Þekkja allir,
en fæstir hafa vist nægilega athugað hver
sje undirrót Þess. í rauninni er Það auðsjeð
af Þvi hvað ástandið nú er slæmt, að fyrir-
komvilag skólans hlýtur að vera skakt i ein-
hverjum höfuðatriðum.
Eins og er litur i fljótu bragði svo út,
sem nemendumir sæki skólann kennaranna
vegna. Það er manninum ekki eiginlegt að
skilja, a.m.k. ekki ungvun manni, að sá,sem
leggur honum skyldur á herðar og heftir
sjálfraeði hans, geri Það ekki i eiginhags-
muna skyni.Afleiðingin verður að menn gera
með sjálfum sjer svofeldan, óskrifaðan samn-
ing milli sin og skólast jómarinnar, Þegar
Þeir fara að kynnast skólanum:
"Jeg lofa hjermeð að vera sex vetur i
mentaskólanum og hlýða reglum skólans
(raunar reyni jeg að fara i kringum skóla-
stjómina og skrópa eins og jeg Þori án
Þess að eiga á ettu að verða feldur eða.
rekinn). Ef jeg held Þessi skilyrði fæ
jeg launin - - stúdentspróf".
Það sjá allir að svona. er Það einmitt,
sem hugsunarhátturinn má ekki vera. Það sem
menn óttast i sambandi við Þetta nýmæli, er
að fjarvistir ykjust að mun og timi og vinna
kennaranna yrði að minni notum. Má vera að
svo yrði fyrst i stað að einhverju leyti,en
mikið skal til mikils vinna.
Það hljóta allir að sjá, að rjetta uppeld-
isaðferðin eru skynsamlegar leiðbeiningar en
ekki harðstjóm, enda fer svo oft, Þegar ag-
anum sleppir, að viðkomandi fer að "slá sjer
út". Þetta mundi ef til vill eiga sjer stað
eitthvað litilsháttar hjer i mentaskólanum,
en Það ynnist fullkomlega upp með Þvi, að
niður legðist sá siður, sem nú er mjög tiðk-
aður, að Þegar menn koma á háskólann, leggj-
ast Þeir i iðjuleysi og slark. Áreiöanlega
mvmdi Þessa gæta langtum minna hjer i skóla
en nú er á háskólanum.
Það eina, sem jeg óttast i Þessu máli,er
að foreldrar og aðrir forráðamenn bamanna
geri sjer ekki nógu ljóst hve mikilsvert
Þetta er, og yrðu Þvi ekki nægilega samhent
skólanum við Þessa nauðsynlegu breytingu,og
vera má, að áhrifin verði minni en við væri
hægt að búast, en jeg held, að Þetta hljóti
einnig að breytast, Þegar menn sjá hve mik-