Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.02.1983, Blaðsíða 1

FRÉTTABRÉF
ÆTTFRÆÐIFÉLAGSINS
1. tölubl. 1. árg. Febrúar 1983
Oft hefur verið rætt um að efla kynningarstarf á vegum Ættfræði-
félagsins. í>að hefur dregist of lengi að hefjast handa. Nu er ætlunin
að bæta úr þessu. Með þessu bréfi er Stigið fyrsta skrefið í þá átt
að láta félagsmenn fylgjast betur með starfsemi félagsins* Það er von
stjórnarinnnar að framhald verði á útgáfu þessa tengiliðar.
Innihald fréttabréfsins verður í fyrstu fréttir af féiagsstarfinu
og orðsendingar frá stjórninni. Það er einnig ætlunin að fréttabréfið
verði vettvangur annars efnis. Til dæmis mætti hugsa sér að í blaðinu
birtust útdrættir úr erindum sem flutt væru á félagsfundum. Það gæti
Líka verið fróðlegt að birta stuttar athugasemdir eða greinarkorn frá
félagsmönnum. Felagsfólk er hér með hvatt til að láta í sér heyra. Þar
sem stærð fréttabréfsins er óráðin þyrfti aðsent efni að vera í sem
ailra stystu máli.
Það mun eðlilega ráðast af fjárhagsgetu og umfangi starfsins hversu
oft fréttabréfið kemur út. Til að byrja með er hugmyndin sú að sameina
fréttabréfið fundarboði, nema sérstakt annað tilefni gefist til.
Ættfræðingar geta víst ekki talist pennalatir menn. Þess vegna væntir
stjórnin þess, að þeir láti í sér heyra á þessum vettvangi sem öðrum.
Manntalið 1845 komið út.
í huga ættfræðings mun hið nýútkomna manntal frá 1845 vera ein merk-
asta bók ársins 1982. Manntöl eru þeir stiklusteinar sem ættfræðingar
nota mikið. VÍst er, að það er mikið ættfræðilegt efni sem fólk vildi
fá gefið út. Það hefur lengi verið brýnt að koma út prentuðum hinum
ýmsu manntölum. Þau hafa óumdeilanlegt gildi. Enn eru mörg merkileg
manntöl óútkomin. Það er ósk og von ættfræðinga að það takist að halda
áfram útgáfu manntala. Nanar verður fjallað um þetta nýútkomna manntal
síðar í þessu fréttabréfi. í þessu manntali, sem mun öllum ættfræðingum
að nokkru kunnugt, eru miklar upplýsingar sem eru taldar áreiðanlegar.
3jami Vilhjálmsson þjóðskjalavörður gaf út af miklum dugnaði og vand-
virkni.
Það er mikill kostur við prentaðar útgáfur á manntölum, að fólk er
ekki eins háð opinberum skjalasöfnum og áður. Með útkomu t.d. manntals-
ins frá 1845 gefst fólki um allt land kostur á því að hafaheimildarritið
á borði heima hjá sér. Þetta sparar vitanlega mikla fyrirhöfn og mikinn
tíma. Auk þess hlífir þetta frumritum í söfnum.