Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.01.1993, Blaðsíða 5

1
)
Aðsent
Og meira aðsent
Ættfræöifélaginu hefiir borist eftirfarandi bréf frá Jóni
Steingrímssyni, Hagamel 4, 301 Akranes:
Vestur-íslendingurinn John Arnason, sem nefndur er hér í dálknum til
hliðar hefur skrifað Ættfræðifélaginu varðandi vanda þann, er hann á við
að glíma varðandi niðja Þórðar Pálssonar og Bjargar Halldórsdóttur á
Kjarna í Eyjafirði. Birtist bréf hans, sem skrifað er 29.12.1992, hér í
lauslegri endursögn:
Ættfræðifélagið
Pósthólf 829
121 Reykjavík
Hagamel 4, 9. nóv. 1992
Mér barst nýlega bréf frá kanadískum þremenningi við
mig, John Herbert Amason, íslenskum í báðar ættir, sem
hefur verið að skoða Kjamaættina, sem rakin er frá Þórði
Pálssyni (f. 1772 á Þórðarstöðum í Fnjóskadal) og Björgu
Halldórsdóttur (f. 1779 í Hólshúsum í Eyjafirði). Þessi
kafli vakti sérstaka athygli mína:
“Ég hef haft samband við konu í Minneapolis sem
ráðist hefur í stórvirki - hún er að taka saman allar
íslenskar ættir (fram til 1900) [greinilega vestur-ísl. ættir,
innskot bréfritara] þannig að hver sá sem getur rakið sig
til nafns um það leyti, getur rakið sig aftur í fomöld eftir
því sem íslenskar heimildir hrökkva til. Ritverk hennar
verður ekki tilbúið fyrr en í fyrsta lagi að ári, og hún
áætlar, að það muni fylla 4-5 bindi. Hún hefur gefið mér
upp nokkur nöfn á fjölskyldum tengdum Þórði og Björgu
og Jóni Jónssyni vefara og konu hans.”
Jón vefari (f. 1782 á Grund í Þorvaldsdal) átti Sigríði
Davíðsdóttur (f. 1784 á Hvassafelli). Meðal bamaþeirra
var Jón Jónsson timburmaður (f. 1808 í Ytri-Villingadal),
sem átti Björgu Þórðardóttur (f. 1813 á Sörlastöðum)
Pálssonar og Bjargar Halldórsdóttur. John Herbert er 4.
ættliður frá báðum þessum hjónum, Þórði og Björgu og
Jóni vefara og Sigríði.
í bréfinu segir JHA einnig, að “konan í Minneapolis”
hafi fundið út, að böm Þórðar og Bjargar hafi í reynd
verið 14 talsins og eitt þeirra dáið í frumbemsku. Þetta
kemur mér á óvart, því að í frásögur er fært, að þau hjón
hafi komið upp ÖLLUM 13 bömum sínum. Af þessum
sökum hef ég hvatt JHA til að hafa samband við “konuna
í Minneapolis” og mælast til þess að hún leiti eftir sam-
starfi við Ættfræðifélagið eða einhvem raunverulegan
ættfræðing hérlendan. Ranghermi í prentuðum heim-
ildum er sorglegra en tárum taki.
Bestu kveðjur,
Jón Steingrímsson
(sign.)
"í ættfræðirannsóknum mínum hef ég lent í smá vanda
og hefur mér verið bent á að skrifa ykkur í von um lausn.
Frá þremur all áreiðanlegum heimildum (um niðja
Þórðar Pálssonar) hefur komið upp missögn hvað varðar
bam nr. 2, Benedikt Þórðarson, nr. 3188 í tölvuskráminni.
Kirkjubók Illugastaðasóknar (í hverri Sörlastaðir vom að
minni hyggju) virðist glötuð og hvorki bam nr. 2 né nr. 3
er að finna í manntölum. Hugsast gæti að nr. 1 og nr. 2
væm tvíburar, því tvíburar koma fyrir síðar í sömu fjölskyldu
eins og sjá má á nr. 11 og 12.
Ekki hefur fundist nokkur niðji bams nr. 2 svo spumingin
er hvort sá aðili hafi fæðst eða e.t.v. dáið í frumbernsku.
(skrá yfir böm Þórðar og Bjargar, samkv. bréfi)
nr.l Guðný Þórðardóttir
2. Benedikt Þórðarson
3. Benedikt Þórðarson
4. Ámi Þórðarson
5. Páll Þórðarson
6. Þórdís Þórðardóttir
7. Sigurbjörg Ingibj. Þórðard.
8. Ingibjörg Þórðardóttir
9. Þorbjörg Þórðardóttir
10. Björg Þórðardóttir
11. Aðalbjörg Þórðardóttir
12. Jón Þórðarson
13. Kristbjörg Þórðardóttir
14. Kristjana Guðbj. Þórðard.
5.maí 1799
31. júlí 1799
30. júlí 1800
ll.okt. 1801
2. jan. 1804
18.jan. 1807
lO.jan. 1808
20. sept. 1810
5.nóv. 1811
lO.okt. 1813
2. nóv. 1814
2. nóv. 1814
9.ág. 1818
ló.júlí 1820
Með kveðju: John Amason, 9490 214th Street,
Langley B.C., Canada VIM 1T3
Eins gott að hafa ættfræðina í lagi
Piltur nokkur frumvaxta kom að máli við föður sinn og kvaðst hafa
í hyggju að staðfesta ráð sitt. Karl tók vel í það og spurði, hvaða stúlku
hann hefði hug á.
"Það er hún Sigga í Norðurkoti," svaraði piltur.
"Það var slæmt," svaraði karl, "því, þér að segja, er hún dóttir mín."
Pilturinn lét sér þetta lynda, og leið s vo nokkur tími. Þá kom hanu aftur
að máli við föður sinn um sama efni. Hann tók því vel eins og í fyrra
skiptið, og spurði líka, hvert hann ætlaði nú að leita.
"Til hennar Gunnu í Efra-Gerði,” svaraði pilturinn.
"Það var afleitt," svaraði karl, "því það er eins um hana, hún er dóttir
mín.”
Þálagðist pilturinn íþunglyndi og hugarvíli, og hafðist ekki úrhonum
orð.
Móðir hans gekk á hann um tilefni til ógleði hans, og þótt hann væri
tregur til að láta nokkuð uppi um það, kom svo að lokum, að hann sagði
henni upp alla söguna.
"Láttu það ekki á þig fá, Jón minn," mælti kerling, "það getur allt
lagast, því að hann pabbi þinn á heldur ekkert í þér."
5