Landneminn - 01.12.1949, Blaðsíða 3

LANDNEhlNN
Útgefandi: Æskulí(ísfylkitigin — samband ungra sósíalista. Ritstjóri: Bjarni Benediktsson.
10. tölublað
desember 1949
3. árgangur
1 tilei'ni afmælis þíns, núna þann 24. ^ langar mig
að senda þér fáeinar línur. Það eru engar hamingju-
óskir með daginn — þú erl sjálfsagt vaxinn up]) úr
því að hafa gaman af slíku — en af því ég var einu
sinni dálítið handgenginn þér fýsir mig að ræða við
þig, örstutllega, málefni sem ég þykist vita að þér
séu hugstæð ekki síður en mér, varða enda okkur háða.
Ég sagðist hafa verið handgenginn þér. Það var á
þeim árum, fyrir löngu síðan, þegar amma mín kenndi
mér bænirnar. Það tók mig að lokum rösklega tuttugu
mínútur á hverju kvöldi að lesa þær. Þú varst hinn
alnálægi andi þeirra, ásamt Cuði, auk þess sem hún
sagði mér margt af ykkur tvímenningum. Það voru
mörg góð líðindi. Um skeið varst þú heimamaður í
hverjum draumi mínum. En mér var fleira kennt, því
miður. Og því var það að oft hrökk ég upp af draumi
mínum um þig — og gat ekki sofnað aftur. Helvítis-
liræðslan og grafarangistin sóttu að mér, og unnu mér
stundum ekki hvíldar fyrr en dagur reis. Við tölum
ekki hér um örlagagildi þessarar reynslu. En nú ótt-
ast ég hvorki Hel né víti hennar framar. En mér hef-
ur nú um sinn verið fátt um „kristindómsfræðslu“
barna og unglinga.
Þú ert löngu fluttur húferlum úr draumi mínum.
En þeim mun oftar hefur þú vitjað mín í vöku, bæði
á síðkastið og áður. Af þeim skiptum hafa smám sam-
an mótazt í huga mér meira og minna ljósar skoðan-
ar á veru þinni og því hlutverki sem þú hefur verið
látinn leika í heiminum um nítján alda skeið.
Látinn leika? Hefur þú, „guðssonurinn“, þá ekki
verið fullvaldur iirlaga þinna og ævi? Er ekki guðlast
að spyrja svo? Ef ég þekki þig rétt virðir þú mér
spurningu mína til vorkunnar. Mér hefur sem sé skil-
izt að þú sért í margri grein einn mesti ógæfumaður
sem litið hefur ljós þessa heims. Getur þú nefnt mér
tölu þeirra milljóna manna er myrtar hafa verið i
þínu nafni, þér til lofs og dýrðar á harmagöngu kyn-
slóðanna? Sviðu þér ekki hjartarætur er bálköstur
Jóhanns Húss brann við himni þínum? Eða varst þú
ef til vill í verki Þorleifs lögmanns Ivortssonar er
hann brenndi Grím Jónsson á Ströndum norður? Hve
miklu bætlari varst þú eftir Þrjátíuá'rastríðið?
Þetta þart’ ekki lengur að rekjast. Þeir sögðust vera
að úthreiða ríki þitt og föður þíns á himnum. En það
var ósatl mál. Þeir notuðu ))ig sem skálkaskjól. En
þeir voru að efla ríki sitt, þeir stríddu um lönd og
sálir, þjóðir og völd. Og skutu sér bak við þig. Blind-
um augum varstu þveginn — úr blóði. En gæfa þín
og gleði? Gengu þær ekki til einnar sængur — á
nöktu gólfi? Og „koddinn minn steinn.“
Ég nefndi föður þinn á himnum. Orðin eru höfð eft-
ir þér. En ég trúi ekki á hann. Og nú skal ég vera ná-
kvæmur. Að trúa ekki á hann þýðir í mínum munni
að trúa ekki á tilvist hans. Ég er guðlaus, í biblíuleg-
um skilningi. Eg hef spurt góða menn, sem bera Guð
mjög á vörum sér, livað þeir ættu við. Er Guð ykkar
ákveðin persóna sem býr einhvers staðar í himninum?
Hlýtur j)að ekki að vera? Veiztu að ég hef aldrei hlot-
ið ákveðið svar? Aldrei já eða nei, aðeins þoku og
loðmollu. Aðrir góðir og velkristnir menn kveðast ekki
trúa því að prestarnir okkar trúi á tilvist Guðs, per-
sónulegan guð. En hvað merkir j)á ])etta alkunna orð?
LANDNEMINN 3