Unga Ísland - 01.06.1908, Page 3

UNGA ÍSLAND.
43
Gættu tunnanna.
Góð melting er eitt af aðalskilyrð-
um fyrir heilbrygði og góðri líðan
og eitt af aðalskilyrðum fyrir góðri
meltingu er að fæðan sje vel tuggin.
Þess vegna skaltu bera umhyggju
fyrih tönnum þínum. Unglingar missa
fyrstu tennur sínar, mjólkurtennurn-
ar á 7.—13. aldurs ári og vaxa þá
um leið þær tennur sem maður á
síðan við að búa. Þú verður að
varðveita þær eins vel og auðið er,
svo sem með því að bursta þœr á
hverju kvöldi eftir máltíð og hafa til
þess mjúkan tannbursta. Einnig er
gott að láta vatn renna fram og aftúr
milli tannanna eftir hverja máltíð og
hreinsa þær þannig. Allskonar sæt-
indi eru slæm fyrir tennurnar og
verður að borða þau með varasemi.
Tyggja ekki liarðan sykur og sjá um
að sætindi setjist ekki að i tönnun-
um. Verði tönn liol ætti þegar að
láta lækni fylla liana, svo að hún
skemmist ekki meira. í holartennur
setjast matarleifar sem rotnaogvalda
tannpínu og andfýlu. Nauðsynlegt
er að tennurnar hafi nolckuð að starfa
9
og er því gott að borða kjöt, harð-
fisk og hart brauð, en þeir sem lifa
mest A grautum, sújium og þvílíku
eiga erfitt með að halda tönnum ó-
skemdum.
Sundmenn.
Sundíþróttin er fögur, gagnleg og
skemtileg íþrótt. Hún er öllum öðr-
um íþróttum betur fallin til þess að
auka kjark og snarræði, stillingu og
gætni, herða líkamann og hreinsa og
slæla vöðvana. Þó er þetta ekki að-
algagnið sem að því er að temja sjer
sund. Aðalgagnið eða tilgangurinn
er sá, að sá sem temur sjer sund
getur bæði bjargað lífi sjálfs sín og
annara með kunnáttu sinni, og að
því leyti stendur sundíþróttin framar
öllum öðrum íþróttum.
Islendingar liafa lítið sint um í-
þróttir á seinni öldum. Sund hefur
því lítið verið iðkað alment. Ein-
staka sundmenn liöfum vjer þó átt
afbragðsgóða.
Eftir að ungmennafjelögin komust
á fót fór dálitið að lifna yfir íþrótt-
unum, einkannlega glímum. En vet-
urinn 1906—07 gerði einn fjelagsmað-
ur í U. M. F. A. þá heitstrengingu að
hann skyldi synda yfir Eyjafjörð
þveran frá Oddeyrartanganum. Þetta
varð til þess að dálítill áhugi vakn-
aði fyrir sundíþróttinni. U. M. F. A.
gekst fyrir því að nýlt sundstæði var
bygt á Akureyri og unnu fjelags-
menn að því verki í frístundum sín-
um. Maðurinn, sem unnið hafði
heitstrenginguna, Lárus J. Rist var
fenginn sundkennari. Nemendur voru
um 100, og urðu allmargir vel færir
sundmenn. Nokkrir þeirra höfðu
heitið því að fylgja Lárusi Rist á
sundi er hann framfylgdi heitstreng-
ingu sinni en þeir hættu þó við það
allir að einum undanskildum. Hann
varð þó ekki samferða Lárusi Rist.
Hann fór á undan honum. Maður
sá er
Earl Hansson.
Hann er fæddur 25. marz 1881 á
Djúpavogi við Eerufjörð. Árið 1898
fór hann utan og dvaldi um hríð í
Stafangri í Noregi við smíðanám, og
lauk prófi í þeirri iðn. Frá Stafangri
fór hann til Kaupmanriahafnar og
var þar 1 ár við srníðar. Til Akur-
eyrar fluttist hann vorið 1905 og
hefur dvalið þar síðan og stundað
iðn sina. Hann er ötull maður og
vel hagur. Hann hafði heitið því að