Unga Ísland - 01.08.1911, Blaðsíða 7

UNGAÍSLAND
63
nálega öllum tegundum íslenskra dýra.
Ekki leið á löngu, áður en hann eign-
aðist þar marga hjartfólgna vini. Þeir
eru nú margir komnir undir græna torfu.
En Ari litli geymir myndirnar af þeim
með öllum einkennum í hjarta sínu, þang-
að til hann getur komist á fund þeirra
sjálfra aftur. Ari Iitli var snemma veikur
fyrir áhrifum. Hann á góða móður, sem
hefir líka glætt alt gott hjá honum. Hann
hefir aldrei náð upp á pallborðið hjá jafn-
öldrum sínum. Yngstu utan að kom-
andi áhrifin, sem liann varð fyrir, höfðu
fallið í þann akur hjá Ara litla, að hon-
um opnaðist önnur útsýn, en flestuin öðr-
um drengjum.
Hann bar aðeins kaldar minningar frá
borði, ef hann vildi svala æskulund sinni
og leika sér með jafnöldrum sínum.
Ari litli átti iivergi heima, nema ein-
hverstaðar nálægt dýrunum sínum. Á
vorin gekk hann við lambærnar allan
guðslangan daginn, úti á víðavangi. Vak-
andi og söfandi lagði hann fram sína
litlu krafta til þess að veita þe:m dýrum
lið, sem Iítilsmáttar vóru, en hann reis
öndverður gegn hinum, sem vildu troða
þau undir. Ari litli tók aldrei egg frá
nokkrum fugli, en hann gætti þess vand-
iega, hvað mörg egg hann fann á hverju
vori.
Oft og ótalsinnum bjargaði Ari litli
lambi, sem dottið hafði ofan í einhvern
lækjarpyttinn. Og gaman var að sjá Ara,
þegar hann kom arkandi með veslings
litla grislinginn í fanginu nær dauða en
lífi úr kulda cg rennvotan. Hvað hann
var nærgætinn, þegar hann var kominn
með Iambið inn í baðstotu og farinn að
breiða ofan á það í einu rúminu. Og
eftir dálítinn tíma fór lambið að hætta
að gnísta tönnum, og styrkurinn tók að
vaxa í litla kroppnum.
Þá var Ari litli hverjum kongssyni
sælli.
Síðan hann varð stærri og þroskaðri,
finst honum stundum, að líkt sé ástatt fyr-
ir sér og þessu Iambi. Honuni finst
stundum, að sálinni sinni verði svodauð-
kalt. En þá koma endurminningarnar
frá bernskuárunum og vefja hann ylhýr-
um örmum og liugga hann eins og blíð
móðir.
Smári
(18 ára).
Til kaupendanna.
Nú er 5-árakaupbœtirinn albúinn fyrir
nokkru, og hafði eg ætlað að senda hann
með þessum pósti. — Það er mjögsnot-
ur »afmælisdagabók« — til að skrifa í
nöfn sín og kunningja sinna. —
En er eg fór að bera saman bréf og
skírteini ýmisleg við afgreiðslubók bíaðs-
ins, varð eg þess brátt var, að ómögu-
legt er með öllu að afgreiða kaupbætir-
inn eftir þeim plöggum, svo langt sem
nú er liðið frá, því margt og mikið hef-
ir breyst á síðustu 2—3 árum í þeim
efnum.
Nú verð eg því að biðja alla þá kaup-
endur U. ísl., sem eiga réttmætt tilkall til
5-ára kaupbætisins, að gera mér 'aðvart
um það með fyrstu ferð, og skýra frá,
hvc mörg cintök þeim beri, og cins því,
ef einhver 5-ára kaupandi er fluttur úr
nágrenni þeirra, en heldur þó áfram að
kaupa blaðið. Verður svo kaupbœtirinn
afgreiddur jafnóðum, og mér berast skír-
teini þessi.
Sökuni óreglu þeirrar og dráttar ervarð
á útkomu U. í. við eigendaskiftiu í vet-
ur, hefi eg eigi haldið strangt fram nein-
um ákveðnum gjalddaga hingað til, og
tel eg atla þá hafa borgað blaðið skilvís-
lega, er greitt kafa blaðgjöld sín fyrir
1. október. — En þá verður Iíka staðar
nurnið! Eftir þann tíma verður eng-
um þeim sent blaðið, er eigi hefir