Unga Ísland - 01.02.1918, Blaðsíða 1
2. blað.
Reykjavík, febrúar 1918.
14. ár.
Búningar Indiána í Norður-Ameríku.
Þessi stúlka er í Indíána búningi.
Ekki verður gjörla séð af mynd-
innihvernigbún-
ingur þeirra var.
Karlmennirnir
klæddust venju-
legast skinnföt-
um. Klæðnaður-
inn fór nokkuð
eftir veðuráttu-
fari. Þar sem
veðrátta varmild
klæddust Indí-
ánar léttum og
þunnurn klæð-
um, en þar sem
veðráttufar var
óblítt, var bún-
ingur þeirra hlýr
og þykkur.
Að ofan klædd-
ust þeir í skinn-
stakk (skyrtu)
og þar utanyfir
fóru þeir ískinn-
kápu. Sneri lrár-
ið inn, en á kápuna ^að utan voru
málaðar alls konar myhdir af því,
sem eigandinn hafði fyrir stafni.
Næst sér að neðan klæddust þeir
í skinnbrók (skálmar voru þó lausar)
sem var bundin
með leðurreim
yfir um mittið.
Á fólunum liöfðu
þeir leðurskó.
Búningur kven-
fólksins var hér
um bil eins og
karla.
Fölin voru öll
borðalögð. Voru
borðarnir með
ýmsum litum.
Indíánar lélu sér
mjög ant um að
skreyta sem
mest klæði sín,
einkum karl-
mennirnir. Á
höfðinu liöfðu
þeir liöfuðfat alt
skreytt með
fjöðrum, arnar-
fjöðrum, hrafns-
fjöðrum o. þ, li., stundum náði fjað-
urkamburinn alla leið frá hvirlli og
niður á fætur. Hárið liirtu þeir mjög