Unga Ísland - 01.03.1919, Side 8

24
UNGA ÍSLAND
hvort jeg mátti segja frá því. Jeg las
það meðan pabbi vár að drekka
kafíið.«
Stúlkan leil upp. Nú fyrst skildi
hún Önnu. Hún var að reyna til
þess að gléðja hana, ókunna og
vandalausa. Og hún vildi leggja svona
mikið í sölurnar. Hún gerði það, sem
hún óttaðist að væri þó ekki alveg
rjett. Alt þetta vildi hún vinna til
þess að hugga hana.
Anna náði takmarki sinu betur en
hún vissi sjálf. Stúlkan var ekki að
hugsa um prófið. Hún vissi að það
hafði gengið slysalaust. En hún hafði
fengið sorgarfregn um daginn. Því
sat hún einmana og þráði hluttekn-
ingu. Henni ljetti um hjarta við hlý-
leik litlu stúlkunnar.
Nú er Anna orðin stór. Öllum
þykir vænt um hana, sem þekkja
hana. Liklega liefir hún nú gleymt
þessu alviki. En stúlkan, sem liún
talaði við, man það því betur. Og
hann, sem gleymir engu góðu verki,
man það best.
II.
Marsi var fæddur og upp alinn í
sveit. Hann kyntist hrossum, kúm og
kindum þegar hann komst á fót.
Þótti honum snemma vænl um dýrin
og var þeitn góður.
Þegar Marsi var að lesa kverið
sitt, sat hann úti í fjósi. Þar var
hlýtt og næðissamt og gott að vera
þar.
Einu sinni sem oftar fór hann út
í fjós með kverið sitt. Hann gekk upp
í auðan bás og varð litið ofan i
valnstunnu, sem stóð þar. Þá sá hann
ofurlitla mús á sundi í tunnunni.
Hún hafði dottið ofati i hana, en
komst ekki upp úr aftur.
Hvað átti Marsi nú að gera? Sjálf-
sagt var að bjarga litla saklausa
dýrinu. Hann gat ekki tekið músina
með höndunum. Ekki varð hann
samt ráðalaus. Hann sótti spítu, lagði
hana á ská frá yfirborði vatnsins
upp á tunnubarminn. Músin gekk
upp eftir spítunni, og hljóp svo í
liolu sína.
Marsi tók kverið sitl. Honum var
venju fremur Ijett um að læra.
V. G.
Smávegis.
SKRÍTLUR.
Karlinn (í rjettinni): Hjerna er ær,
sem hún móðir þín á, eða ertu ekki
sonur hennar?
Strákurinn: Ónei, ekki er það nú,
en hún á samt kindina.
Kennarinn: Árnar í Hollandi eru
lygnar og djúpar, svo að hægt er að
fara eftir skipum á þeim.
Bóndi: Hvað er þella, drengir; ælli
þið báðir að tvímenna á hestinum?
Drengur: Nei, ekki nema annar.
núro\/ornrlurinn ræöh' dýraverndiiuai-málið og
UytdVctdUdtirin nytm. dýrasögur. Sex arkir á
ári, vcrð 1 kr. Mynd i hverju blaði, þcgar koslur
cr. — Ctgefandi: DýraverndunarQelag íslands. —
Afgreiðsla: Laugavegi C3, Reykjavik. — Dtsölumenn
fá fimta liverl eintak i sölulaun. :: :: ;: ::
Útgefendur: Steingr. Arason
°g
„Skólafjolag Kennaraskólans“.
Ritstj.: Viktoría Gnðmnndsdóttir.
Utanáskrift blaðsins (ritstjóra og af-
greiðslumanns) er:
Ungjtt ÍHland,
Box 3S7,
Kenuai'askóliuii,
Reybj avíb.
l'rentsmiðjan Gutonberg.