Unga Ísland - 01.08.1919, Side 4
60
UNGA ÍSLAND
hafði farið. Henni datt í hug, að
ef hún væri nú nógu vitur, þá
væri ekki vonlaust um, að hún
gæti hjálpað konungi í vandræðum
hans. Hún rétti út íingurinn og
lrvíslaði blíðlega að kvenfiðrildinu:
»Litla frú! Ivomdu hjerna til mín«.
Fiðrildið varð voða hrætt og flaug
upp og settist á drifhvítu höndina
á Balkis.
Balkis beygði höfuðið fagra og
hvíslaði: »Trúir þú því, sem maður-
inn þinn var að segja?«
Kveníiðrildið leit upp á drolning-
utia og sá augu hennar ljóma eins
og hylji í stjörnuskini; hún herti
upp liugann með báðum vængj-
um og sagði: »Ó, drotning, lengi
megi vegsemd þín vara. Þú veist
hvernig karlmennirnir eru«.
Og drotningin af Seba, hin vitra
Balkis beil á vörina, til þess að leyna
brosinu. »Já, litla systir«, sagði hún,
»eg þekki þá«.
»Þeir reiðast af engu«, sagði kven-
firðildið og veifaði vængjunum ólt og
títt. »En við verðum að reyna að
geðjast þeim, þeir meina ekki helm-
inginn af því sem þeir segja. Og ef
maðurinn minn hefir gaman af að
trúa því, að eg trúi að hann geti lát-
ið höll Salómons hverfa, með því að
stappa niður fætinum, þá er hans
gaman ekki of mikið, sama er mjer.
Hann verður búinn að gleyma öllu
saman á morgun«.
»Systir góð«, sagði Balkis. »Þelta
er alveg satt sem þú segir. En næst,
þegar hann fer að gorta, þá taktu
hann á orðinu. Biddu hann að stappa
og vittu hvernig fer. Við förum nærri
um hvernig karlmennirnir eru. Eg
spái því, að hann skammist sín nið-
ur í hrúgu«.
Kvenfiðrildið ílaug burt og seltist
lijá manninum sínum og eftir fimm
mínútur voru þau farin að rífast hálfu
meira en áður.
»Mundu«, sagði fiðrildið, »mundu
hvað eg get gert, ef eg stappa niður
fætinum«.
»Heldurðu að eg trúi þessu«, sagði
kvenfiðrildið. »Mjer þætti gaman að
sjá þig gera það«.
»Eg lofaði Salómoni konungi að
gera það ekki«, sagði fiðrildið, »og
eg vil ekki svíkja það sem eg lofa«.
»Það mundi víst ekki saka, þó að
þú gerðir það«, sagði kona hans. Þú
gætir ekki svo mikið sem beygt lauf-
blað með þvi að stappa. Eg mana
þig að gera það. Stappaðu, stappaðu,
stappaðu«. Frh.