Unga Ísland - 01.12.1954, Side 35

t— ----------— ------———— -
Gleðileg jól. Farsælt nýár!
OLÍUVERZLUIM ÍSLANDS H.F.
Gleðileg jól. Farsælt nýár!
HOLTS APÓTEK
Gleðileg jól. Farsælt nýár!
Skóx'erzlun Þórðar Péturssonar,
Aðalstræti 18.
Gleðileg jól. Farsælt nýár!
H E L L A S
Laugaveg 26
Gleðileg jól. Farsælt nýár!
Úra- og skartgripaverzlun
FRAIMCH MICHELSEN
Gleðileg jól. Farsælt nýár!
G. J. FOSSBERG H.F.
Vesturgötu 3
Gleðileg jól. Farsælt nýár!
COLUMBUS H.F.
Brautarholti 20
Gleðileg jól. Farsælt nýár!
HARALDARBÚÐ H.F.
Gleðileg jól. Farsælt nýár!
STEFÁN GUNNARSSON H.F.,
Skóverzlun. Austurstræti 12.
Gleðileg jól. Farsælt nýár!
LÁRUS G. LÚÐVÍGSSON
---------------------------------J
HÆNSNAPÉTUR.
Framhald af bls. 16.
Á barnaheimilinu leið mér vel. Forstöðu-
maðurinn og kona hans voru gott fólk;
Þegar ég hafði verið þar í hálft ár, fór ég
að byrja að jafna mig, og í skólanum fékk
ég hrós hjá kennurunum.
En svo dag nokkurn var ókunnugum bíl
ekið upp að stóra hliðinu — og allt í einu
fór hrollkenndur straumur um mig alla,
því skyndilega sá ég, að þetta var bíllinn
frá Krákuborg, og að herragarðseigandinn
steig út og gekk með forstöðumanninum
inn. Ég hélt, að nú myndi allt byrja á nýjan
leik, og að nú myndi verða reynt aftur að
þvinga mig til sagna um, hvar teskeiðin
og hálsfestin væru.
Skömmu seinna voru gerð boð eftir mér.
Ég skalf eins og hrísla, þegar ég gekk inn
í skrifstofuna, og ég þorði ekki að líta upp.
En svo kom herragarðseigandinn. til mín
og klappaði mér á kinnina og sagði:
„Veslings Karen litla, — við höfum gert
þér hræðilega rangt til.“ Og svo skýrði
hann frá því, að hann hefði nýlega látið
höggva nokkur af stóru beykitrjánum í út-
jaðri skógarins. I einu þeirra hefði verið
krákuhreiður, og í því láu bæði teskeiðin
og festin.“
„Já, alveg rétt,“ sagði Lísa áköf, „ég veit
vel, að krákur stela oft smáhlutum, sem
gljáir á, — en hvað sagði herragarðseigand-
inn rneira?"
„Hann vissi ekki, hvernig hann ætti eig-
inlega bezt að koma fram við mig. Hann
fór með mig í bílnum sínum heim til
frænku. Og upp frá þeim degi lét hann mig
ekkert skorta, og hann kostaði mik líka til
náms í kennaraskóla. Svo að það, sem fyrst
virtist ætla að verða óhamingja mín, varð
gæfa mín. En líka hefði svo getað farið, að
aldrei hefði komizt upp um rétta þjófinn, —
og fyndist þér ekki, að það hefði verið
sorglegt fyrir mig, Lísa?“
„Jú, amma, — það hefði verið hræðilegt,"
sagði Lísa.
UNGA ÍSLAND
31