Fréttablaðið - 08.12.2012, Síða 32

8. desember 2012 LAUGARDAGUR| HELGIN | 32
sínum störfum. Arnar kenndi í
Listaháskólanum og Nýja tónlistar-
skólanum, þar sem hann nam píanó-
leik áður en hann hóf nám í tón-
smíðum. Rakel sem kom heim með
tvær meistaragráður, í safnafræði
og listasögu, og var sem fyrr segir
framkvæmdastjóri Safnaráðs.
En svo kom að því að þau stigu
skrefið, festu sér húsnæði til versl-
unarreksturs og síðan hefur ekki
verið aftur snúið. „Arnar kennir
einu sinni í viku í Nýja tónlistar-
skólanum, en hefur hætt annarri
kennslu. Ég sagði nýlega upp starfi
mínu til að fara á fullt í reksturinn
með honum. Við erum að stækka
við okkur í rekstrinum og svo eru
börnin auðvitað orðin fimm, hitt
starfið var fullt starf, það er svo-
lítið mikið með barnahópinn,“ segir
Rakel, sem segir það ekki þaul-
skipulagt að eignast fimm börn, en
hún er sjálf úr fimm systkina hópi
og þekkir fjörið sem fylgir stórum
systkinahópi.
„Við byrjuðum nú samt ósköp
rólega. Eignuðumst Grétu árið 1996
og fórum út með hana til Ítalíu 10
mánaða gamla. Í útlegðinni bættist
Halldór svo í hópinn, hann var ein-
mitt 10 mánaða þegar við fluttum
heim en það eru fimm og hálft ár
á milli þeirra. Svo kom hún Áslaug
Birna í heiminn í ágúst 2007, María
Anna í apríl 2010 og Ellen Elísabet
í apríl 2012 og þá voru þau orðin
fimm.“
Barnahópurinn er glæsilegur eins
og Fréttablaðið kemst að raun um
þegar öllum er stefnt í myndatöku.
Allir stilla sér upp hjá mömmu
í stofunni heima og svo er hald-
ið með hersinguna út í Frú Laugu.
Börnin eru auðvitað heimavön í búð-
inni næla sér í epli og gulrætur og
súkkulaði molar freista auðvitað.
Gréta vinnur í búðinni í hlutavinnu
með námi í Verzlunarskólanum og
Listdansskólanum, og það styttist í
að Halldór geti staðið vaktina. Þrátt
fyrir að síðdegið sé runnið upp, tími
sem iðulega reynist litlum börnum
erfiður, standa allir sig vel í mynda-
tökunni og Arnar gefur sér tíma til
að sitja fyrir á milli þess sem hann
afgreiðir kúnna sem láta ekki til-
færingarnar trufla sig við valið á
vörum.
Varð að vera hverfisverslun
Kúnnarnir koma víða að segir
Rakel. „Okkur fannst mjög mikil-
vægt að gera verslunina að hverfis-
verslun, að hún væri staðsett í
íbúðarhverfi. En kúnnarnir eru
ekki bara úr hverfinu, þeir koma
víða að. Í miðbænum verðum við í
minna húsnæði, sú verslun verður
svona eins og litla systir Frú Laugu.
Og það er gaman frá því að segja að
húsnæðið er fyrrum hesthús, sem
er skemmtileg tenging við bænda-
menningu en við gerum auðvitað
út á tengslin við bændur. Við selj-
um vörur frá íslenskum bændum og
þær erlendu vörur sem við seljum
veljum við frá bændum eða litlum
framleiðendum sem við erum í sam-
bandi við.“
Deila börnin mataráhuga for-
eldranna? „Já, börnunum þykir
mjög gaman og gott að borða
góðan mat. Þau eru dugleg að
borða og borða nánast allt, eru alls
ekki matvönd,“ segir Rakel sem
segir matinn sem er á boðstólum
heimafyrir oft einfaldan, en þau
Arnar leggi auðvitað mikið upp úr
hráefninu. „En við erum ekki allt-
af að elda eitthvað nýtt, við eigum
okkar uppáhaldsrétti sem eru oft
á boðstólum.“
Rakel leitast við að fá öll nær-
ingarefni úr mat, en hún tekur þó
aukajárn sem á sér sínar skýring-
ar. „Sonur okkar, Halldór, fór að
fá flog þegar hann var fimm ára
gamall en hann hafði einnig átt við
ýmsa líkamlega kvilla að stríða.
Flogin ágerðust þrátt fyrir síaukna
lyfjagjöf. Eftir að hafa lesið mér til
datt mér í hug að hann væri haldinn
járnskorti og fékk það síðar stað-
fest. Ég var þá farin að gefa honum
járn öðru hvoru og það virkaði afar
vel, hann tók mjög miklum framför-
um. Ég fann gullið jafnvægi í járn-
gjöfinni og viti menn, þegar hann
var átta ára var hann laus við flog-
in og lyfin,“ segir Rakel. „Ég hef
sjálf þurft að taka járn og tel reynd-
ar að skortur á því mikilvæga efni
sé skýring ýmissa kvilla og jafnvel
sjúkdóma sem hrjáir fólk í dag.“
Tvö á kaffihús
Fimm börn og fjölskyldufyrirtæki.
Sú spurning kviknar óhjákvæmi-
lega hvernig gangi að skipuleggja
daginn, koma öllum út úr húsi á
morgnana, í rúmið á kvöldin og
finna tíma til að rækta sambandið?
„Það gengur nú stundum mikið á
á morgnana. En samt gengur nú allt
saman furðuvel. Stærri krakkarnir
eru dugleg að sjá um sig sjálf en þær
þrjár yngstu þurfa auðvitað aðstoð.
Við hjónin reynum að eiga notalega
stund saman tvö á kvöldin, þegar
yngri börnin eru komin í bólið.
Þegar færi gefst notum við hádeg-
in til að fara tvö saman á kaffihús
eða veitingastað og snæða saman í
rólegheitum. Svo höfum við svo lítið
farið erlendis tvö og börnin verið
í góðum höndum ættingja heima á
meðan. Yngsta barnið er oft með í
þessum tilfellum, enda ekki hægt að
skilja ungbarn frá móðurmjólkinni
og -faðminum,“ segir Rakel og bætir
við að þeim Arnari hafi frá fyrstu
stundu liðið vel saman.
„Við drögum fram það besta
í hvort öðru og höfum þroskast
vel saman. Ætli það séu ekki bara
heit ást, heiðarleiki, sanngirni,
jákvæðni, traust, trú og stuðning-
ur sem tryggja sameiginlega okkar
góða samband,“ segir hún að lokum.
1. Neyta fæðu sem er framleidd á góðan
hátt í sátt við náttúruna
Við viljum vöru sem framleidd er af alúð og
á náttúrulegan og góðan hátt. Þetta þýðir að
enginn óþarfi er notaður í framleiðslunni og
afurðin er þá án óþarfra aukaefna.Oft er um
að ræða afturhvarf til eldri framleiðsluaðferða
sem eru meira í takt við náttúruna og varð-
veita betur næringargildi afurðanna. Dæmi
um þetta er steinmölun á mjöli í stað vél-
mjölunar, náttúruleg hefingu brauðs með súr
í stað gers eiturefnalaus grænmetisræktun,
„mannúðlegra“ ræktun dýra og fleira. Svo
má benda á að hægt er að nota sykur með
næringarríkum mólössum í stað sykurs sem
mólassar hafa verið hreinsaðir úr.
2. Nota eldunaráhöld sem eru án óþarfa
húðunar
Við notum til að mynda ómeðhöndlaða járn-
pönnu til steikingar og emaleraða járnpotta
og ofnföt, eins og amma og langamma áttu.
3. Nota tilbúin fæðubótarefni,
vítamín og steinefni í lágmarki.
Undantekning frá þessu er járn, en okkar
reynsla og þekkingaröflun hefur gefið ástæðu
til að ætla að járnskortur sé almennt ekki
tekinn nægilega alvarlega og sé hugsanlega
ein helsta meinsemd nútíma lifnaðar- og
framleiðsluhátta og undirliggjandi orsök fjölda
kvilla og sjúkdóma sem fólk í nútímasamfélagi
þjáist af. Nægilegt járn er afar mikilvægt til
að tryggja grundvöll starfsemi líkamans, svo
sem blóðmyndun og súrefnisupptöku, og gera
honum kleift að starfa rétt, byggja sig upp og
standast álag af öllu tagi, líkamlegt og andlegt.
4. Hafa boðskap Hippókratesar
að leiðarljósi
„Náttúrulegur eiginleiki líkamans til lækn-
ingar innra með okkur er mikilvægasta aflið
í því að ná heilsu“ og „láttu fæðuna vera
meðal þitt og meðal þitt vera fæðuna“.
5. Blanda fæðu almennt á góðan hátt
Til að mynda að neyta ávaxta sér og blanda
ekki miklu próteini og kolvetni saman,
þannig að mjög oft er á okkar borðum
eingöngu gott, innihaldsríkt salat með kjöti
eða fiski.
6. Borða góðar olíur og fitur rétt.
Við forðumst hertar fitusýrur og borðum
kaldpressaðar jurtaolíur í náttúrulegustu
formi ferskar út á mat (mest góðar ólífu-
olíur). Við borðum dýrafitu í sem hreinustu
formi, svo sem smjör og rjóma. Þá reynum
við að gufusjóða mat og sjóða og steikja mat
hægt og á lágum hita.
7. Taka öllu ofangreindu ekki allt of
alvarlega
og leyfa sér annað því meðalhófið er best í
öllu eins og Plató og fleiri hafa bent á.
NOTALEGT Á
AÐVENTUNNI
Áslaug Birna, María
Anna, Rakel, Gréta
með Elleni Elísabetu
og Halldór heima á
Sundlaugar vegi.
FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
Jólin nálgast og jólaskrautið er komið á sinn stað. Rakel viðurkennir að hún
sé mikil jólamanneskja. „Þessi tími ársins er dásamlegur. Við erum búin að
baka svolítið, það tilheyrir aðventunni,“ segir Rakel og bætir við að hún
sé ekki mjög föst í hefðum þegar kemur að jólahaldi. „Ekki þannig að við
verðum alltaf að borða það sama til dæmis. Við höfum haft alls konar aðal-
rétt á aðfangadag. En forrétturinn er reyndar alltaf sá sami, soðinn lax með
rjómalagaðri kokteilsósu með eplabitum. Hann er algjörlega nauðsynlegur
finnst mér, enda tók ég hann með úr foreldrahúsum. Svo höfum við alltaf ris
a la mande í eftirrétt og möndlugjöf. En mjög hóflega skammta því við erum
alltaf með einhvern annan eftirrétt líka,“ segir Rakel sem féllst á að gefa
lesendum Fréttablaðsins uppskrift að uppáhaldssmákökum. „Ég ákvað að
láta fylgja uppskriftir að ljúffengu, heitu súkkulaði með rjóma og kökur sem
ég bjó til fyrir Grétu mína, sem finnst svo notalegt að fá sér eitthvað gott
að narta í. Ekki beint hefðbundnar jólasmákökur, en mjög góðar og hægt að
borða þær með góðri samvisku.“
Grétukökur
Að kvöldi er 1 dl íslenskt bygg, 1 dl kínóafræ og 100 g möndlur sett í
vatnsbað (vatn látið fljóta vel yfir í krukku). Næsta dag er skolað af þessu
og sett í pott í nýtt vatn og soðið í 10 mín. Látið standa í potti meðan
annað hráefni er tekið til.
Kökur með góðri samvisku
Í SÍNU DAGLEGA LÍFI LEITAST ARNAR OG RAKEL VIÐ AÐ ....
50 g döðlur (klipptar eða skornar
í bita)
50 g hafraflögur
50 g kókosmjöl
200 g 70% súkkulaði
150 g smjör
50 g kókosolía
3 msk. gott hunang
100 g hreinn sykur (indverskur
jaggery með mólössum eða
hrásykur)
1 tsk. vanilludropar
2 egg
Vatnið er síað frá bygg-kínóa-möndlublöndunni og hún sett í skál. Döðlum,
hafraflögum, kókosmjöli og vanilludropum hrært saman við. Smjör,
hunang og sykur sett í pott og soðið upp (látið freyða). Þessu blandað við
hráefnið í skálinni. Eggin tvö eru pískuð og hrærð saman við. Súkkulaðið
saxað og því hrært saman við.
Smjörpappír settur á ofnplötu og blöndunni smurt yfir. Bakað við 150°c í
15 mín. Látið kólna á plötunni, skorið svo í ferninga og sett í kökubox. Til
að gera kökurnar enn betri má bræða 70% súkkulaði og dreifa yfir kökuna
þegar hún kemur úr ofninum.
Heitt súkkulaði með kanil og chili
Botnsfylli af vatni sett í meðalstóran pott. Út í það er bætt 200 grömmum
af 70% súkkulaði grófsöxuðu og sett í pottinn ásamt 1/2 tsk. af kanil og
smávegis chili eða cayenne-pipar, svolitlu sjávar- eða Himalaya-salti og 1-2
msk. af hreinum sykri (indverskum jaggery með mólössum eða hrásykri).
Látið freyða upp. Mjólk bætt í þar til blandan er hæfilega þykk. Suðan rétt
látin koma upp og tekið af hita. Borið fram með þeyttum rjóma.