Fimmtabekkjarförin 1943 - 01.06.1943, Page 27

-25-
~TI:J Y7ENTNIKGABRAGUR,
ÞgS or upphcf þesso málsr
þog^r hófst vor reisa,
viidu. sig nokkrir verif stáls
ir vlðjuin kvenna löysa,
»
Öðar þeir sér fengu far,
Parið '’Meyvant” kallað vart
Plagg var dregið fast að hun
fannahvitt meo hlárri 'brún.
Fari þessu þvers og krus
þolinn stýroi Július,
Aldrei lentl i ófæru,
og oftast hélt hann strikinu.
Mun nú kannað Meyvantslið,
svo megi lýðir kannast við,
hve krökkrt var þar af kappöfane,
er koma mun við sögu lands.
1 etafni Gunnar gullrass hjó,
Gmtinn og stilltur var hann, þó
8töku sinnum stigi hann dans *
við stúlku úr okkar mejrjafane.
Yi^ giðu Gunnars eáá mé hatt,
Und svörtum hörðura logar glatt
i vindli einum veenlegum, ’
Yið skulum lyfta hattinum.

Er hattur og vindill horfið var,
höldar máttu kenna þar
Goðmund rýra ór Grindavik;
Uefst nú varla kempa slik.
Þá er Gvendur gymnastik*
Hann gerði sér nú hægt un vik.
rauf a heimleið bilsins bönn,
lét blitt að Ingu fagurtönn.
Knér var löngum Krókaldur,
Til kvenno þótti djarftækur
1 það minneta merki'bar
méiinu til sönnunar.