Dagfari - 01.10.1966, Side 7

þessu loknu var gengið til
snæðings, og var klukkan þá
íarin að ganga tvö. Lauk ekki
borðhaidi svo að fundur gæti
hafizt á ný fyrr en klukkan
'langt gengin í þrjú.
Sr. Þorgrímur Sigurðsson
setti fund að nýju og kvaddi
fundarmenn við þáó tækifæri,
þar sem hann átti æðri skyld-
Um að gegna. Fól hann Eiríki
Pálssyni fundarstjórn. Fundar-
inenn- kvöddu Þorgrím með
virktum og síðan var gengið
til dagskrár. Framsöguræður
voru fluttar í ofurlítið breyttri
röð frá dagskrá, þannig að
ræða Arnórs Sigurjónssonar
varð síðust í röðinni. Að öðru
leyti má vísa til dagskrár.
Framsöguræður á landsfundi
voru óvenjuágætar. Fór þar að
jafnp.ði saman, að Jiið bezta
væri fram flutt og ágætavel
samið. Má þó fullyrða að öðr-
um ólöstuðum, að ræða Jónas.
er Árnasonar hafi vakið mesta <
othygli. Fór Jónas á kostum,
yar bæði einarður og skemmt-
tnn. Ræðurnar skulu annars
ekki raktar hér, en meginefni
þeirra kom síðar fram í álykt-
ifflum fundarins.
Þar sem tími hafði reynzt ó-
órýgri til kurteisisverka en
setlað var, var horfið að því
ráði að gefa ekkert kafíihlé,
ljúka dagskrá í þess stað í
slnni lolu. Henni lauk um kl.
nálf sex, og hófst þá starf um-
ræðuhópa. Ekki man ég gjörla
«á þvi starfi að grciíTa, utan 1
þeim hópi, sem mér hafði ver-
ið falin stjórn á. Er skemmst
frá að segja, að sá starfi var
hvort tveggja í senn auðveld-
ur og ánægjulegur. Umræður
urðu fjörugar og jákvæðar og
greinilegt var, að baráttuvilji
manna er enn óbugaður, þrátt
fyrir ýmis ótíðindi síðustu ára.
Sá háttur var á hafður í þess-
um umræðuhópi, að skipa 3ja
manna. nefnd um kvöldið til
að vinna úr því, sem fram
hafði komið á fundinum og í
ræðu framsögumanns, og
skyldi nefndin leggja niður-
stöður sínar fyrir umræðuhóp-
inn morguninn eftir. Ég býst
við, að svipaðar aðferðir hafi
verið hafðar í hinum umræðu-
hópunum, enda gafst þetta all-
vel.
Fundum í umræðuhópunum
lauk um klukkan hálf átta, og
gengu þá framreiðslustúlkur
hart fram við að ryðja sali og
dúka borð. Matur var til reiðu
klukkan rúmlega nlu, og tóku
þá ýmsir hraustlega til matar
síns enda flestir svangir vel
eins og fram kemur í kvæði,
sem ort var undir borðum:
Grísillinn mælti og grét í
ofni:
seint er ég borinn á borðið
hvíta.
Því bera menn svangan
um sumardag langan
munn sinn og maga aö
matarborði.
Grisill inní grillofn rann,
bæði salt og pipar fann.
Þá hnerraði hann.
Hann hnerraði svo sáran,
glóðarsteiktur grísill,
í grillofni lá hann.
Síðari rannsóknir leiddu þó
í ijós, að á borðum var lamba-
kjöt, en ekkert svín.
Undir borðum flutti Kristinn
Jóhannesson stud. mag. minhi
íslenzkra alþýðuskálda. Var
það einn liður úr dagskrá stúd-
enta. Þótti minnið hið ágæt-
asta og vel fram flutt.
Klukkan var nokkuð farin
að ganga tólf, þegar kvöldvak-
an hófst. Ekki var þó syfju að
sjá á fundargestum. Fyrsta at-
riði vökunnar var, að Ásdís
Skúladóttir, kennari, las kvæði
Guðmundar Böðvarssonar í
Bifröst. Síðan lásu úr verkum
sínum Ási í bæ, Björn Bjarm-
an, Jóhannes úr Kötlum og
Þorgrimur Starri. Svavar Sig-
mundsson cand. mag. las kvæði
eftir Hjört Pálsson og enn-
fremur þýðingar eftir Hjört.
Kvöldvökunni lauk svo með
söng Jónasar Árnasonar og
Gunnars Guttormssonar við
undirleik Sigrúnar Jóhannes-
dótur.
.... Fluttu þau kvæði, sem
Jónas hefur gert eftir erlend-
um baráttusöngvum, sem nú
tíðkast mjög í útlöndum og þá
elnkum og sér I lagi i Banda-
rikjum Norður-Ameríku. Síð-
an stýrðu þeir Jónas og Gunn-
ar almennum söng. Kynnir
kvöldvökunnar var Vésteinn
Ólason.
Þegar hér var komið sögu,
var farið að líða á nótt og
flestir orðnir fullþreyttir. Gekk
því meginþorri manna og
kvenna til hvílu, annað hvort
í rúm gistihússins ellegar þá
í sina eigin hvílupoka eða
annarra. Hygg ég, að flestir
hafi þá nótt notið þess svefns,
sem þeir óskuðu.
Á sunnudagsmorgun var
vakið klukkan átta árdegis og
risu menn skjótt glaðlega úr
rekkju. Morgunverður var til
reiðu og er menn höfðu mat-
azt, hófust störf umræðuhópa
að nýju. Var þá gengið frá á-
lyktunum og þær síðan lagðar
fyrir sameiginlegan fund eft-
ir hádegi. Umræður á þeim
fundi urðu allfjörugar og of-
urlitlar breytingar voru gerðar
á ályktunum, en annars var
það almanna rómur, að vel
hefði til tekizt, er ákveðið var
að skipta í umræðuhópa, þar
eð starfsgeta hvers einstakl-
lings nýtist mua betur á þann
hátt. Um klukkan sex síðdegis
lauk fundi, og var þá ákveðið,
að ekið skyldi rakléiðis að
herbúðum í Hvalfirði og hald.
inn þar stuttur útifundur.
Þyrptust menn því í bíla sína
og annarra og síðan var ekið
áleiðis.
Þegar komið var að herstöð.
Framhald á bls. 8.
DAGFARI 7