Aðventfréttir - 01.01.2004, Blaðsíða 8

AÐVENTFRETTIR
ÞAÐ ER
NIÐURSTAÐA
STJÓRNAR
KIRKJUNNAR AÐ
VÆNLEGAST SÉ í
STÖÐUNNI AÐ
TAKA
KAUPTILBOÐI
ORKUVEITU
REYKJAVÍKUR í
NYRSTA HLUTA
LANDSINS.
Sala hluta lands Hlíðardalsskólans
Mörgu safnaðarfólki rennur
kalt vatn milli skinns og
hörunds við það að heyra
um mögulega sölu á landi
Hlíðardalsskóla. I huga
margra er það okkar
dýrmœta eign sem ekki má
láta af hendi fyrir nokkurn
mun. Einnig er bent á að
land svo nálœgt
höfuðborginni eykst stöðugt
í verðgildi. En nú er svo
komið að landi skólans er
ógnað á tvo vegu, ef svo
má að orði komast. Annars
vegar af hálfu Orkuveitu
Reykjavíkur sem hyggst
byggja virkjun á Hellisheiði
sem líklega mun spilla
landgœðum í nyrsta hluta
lands skólans. Hins vegar
af hálfu Óbyggðanefndar
í tengslum við hið svokallað
þjóðlendumál en til greina
kemur að sami hluti lands
skólans teljist til þjóðlendna
(sjá grein um það mál í
þessu blaði). Það er
niðurstaða stjórnar
kirkjunnar að vœnlegast sé
í stöðunni að taka
kauptilboði Orkuveitu
Reykjavíkur í nyrsta hluta
landsins. Þessi sala er því
að sjálfsögðu háð því að
Óbyggðanefnd falli frá
kröfu sinni sem talið er
líklegt af lögfróðum
mönnum. Leyf mér að
útskýra þetta nánar.
Virkiun á Hellisheiði
Orkuveita Reykjavíkur
stendur fyrir
umfangsmiklum
virkjunarframkvœmdum á
Hellisheiði. Þetta hefur í för
með sér að mikil gufa og
heitt vatn mun berast upp á
yfirborðið sem, eftir virkjun,
þarf að leiða burt sem
affallsvatn. Tillaga
Orkuveitunnar er að leiða
það niður í jörðina á ný í
hœfilegri fjarlœgð frá
virkjuninni þannig að
kœliáhrif affallsvatnsins
dragi ekki úr afköstum
virkjunarinnar. Um er að
rœða um 800 — 1 000
sekúndulítra af 90-1 80°
heitu vatni sem er mengað
m.a. af arseni í einhverjum
mjög litlum mœli. Sérfrœð-
ingar Orkuveitunnar telja
þetta magn langt undir
hœttumörkum en aðrir
benda á hœttu á mengun
með tímanum ef þetta
affallsvatn kemst í
samband við drykkjarvatn.
Úr 400m í 800-1 OOOm
Frumtillaga Orkuveitunnar
var að bora niður á 400m
rétt austan við Lambafell
og sleppa affallsvatninu
þar í neðstu strauma
grunnvatns sem myndi,
samkvœmt þeirra
rannsóknum, renna til sjávar
til suð-vesturs (berast til
sjávar milli Þorlákshafnar
og Selvogs). Vegna
mótmœla Sveitafélagsins
Olfuss vegna gruns um
mögulega mengun
vatnsbóla er nú fyrirhugað
að bora á umrœddum stað
niður á 1 OOOm dýpi til að
skila affallsvatninu niður í
jarðhitageyminn á ný
þaðan sem það mun
streyma upprunalega til
virkjunarinnar. Við þetta
nœst tvenns konar árangur
að mati Orkuveitunnar:
Hœtta á mengun
grunnvatns er úr sögunni og
líftími virkjunarinnar lengist
vegna hringrásar sem
kemst á með því að skila
vatni í jarðhitalögin í stað
þess eingöngu að tœma úr
þeim.
Framkvœmdaáœtlunin fór
gegnum umhverfismat og í
úrskurði Skipulagsstofnunar
var fallist á framkvœmdina
með skilyrðum til verndar
grunnvatni.
Skerðina háhita
Einnig má benda á að
samkvœmt mœlingum á
vegum Orkustofnunar
Ríkisins kemur í Ijós að
landvœði Hlíðardalsskóla í
Þrengslum og suður með
Stóra-Meitli vestanverðum
eru á mörkum háhitasvœðis
og umrœtt niðurrennsli á
þessu svœði mun að öllum
líkindum kœla þetta svœði
þannig að möguleg
hlunnindi vegna háhitans
myndu skerðast umtalsvert.
Þessi kœling er
raunverulegt áhyggjuefni
þeirra Orkuveitumanna og
því er niðurrennslið
fyrirhugað í umrœddri
fjarlœgð frá virkjun þeirra
til að koma í veg fyrir
skerðingu á orku í
virkjuninni eins og áður
segir.
Löqfrœðileqt mat
í greinargerð Jörundar
Gaukssonar, lögmanns sem
stjórn kirkjunnar réði til að
gœta réttar síns í þessu
máli, kom m.a. fram að
samkvœmt hans mati
gengju skilyrði
Skipulagsstofnunar ekki
nœgjanlega langt til þess
að tryggja að grunnvatn í
fjalllendi jarðarinnar myndi
ekki mengast og það
vantaði skilyrði um
rannsóknir á áhrifum
virkjunar á jarðhita. Kom
fram í greinargerð
Jörundar að hann teldi
verulegar líkur vœru fyrir
því að virkjunin myndi geta
spillt vatnsréttindum
Breiðabólstaðar þrátt fyrir
dýpkun borholu fyrir
niðurdœlingu umrœdds
affallsvatns. Samkvœmt
tillögu Jörundar gerði
kirkjan því ítarlegar og
Blaðsíða 8