Aðventfréttir - 01.08.2009, Page 5

Leiðin til Bala var löng, 40 kíló-
metrar. Og það sem verra var, Mary
þekkti ekki leiðina. En ekkert gat
hindrað hana í að leita prestinn uppi.
Hún lagði af stað, fótgangandi, og
spurði til vegar eftir því sem leið á för
hennar að settu marki. Eftir tvo daga
komst hún á leiðarenda. Þegar hún
hafði borið upp erindi sitt tjáði séra
Thomas henni að hann væri búinn að
selja allar Biblíumar sem hann átti.
Mary trúði ekki sínum eigin eyrum.
Gat þetta verið satt, eftir sex ára bið,
mikla vinnu og sjálfsafheitun? Auk
þess átti hún ekki fyrir andvirðinu,
þegar allt kom til alls.
Þegar séra Thomas sá hvemig Mary
brast hugur og þrek við svarinu ákvað
hann að gefa henni sitt eigið eintak.
Hún var um stund ekki viss um hvort
henni hafði misheyrst. En svo var ekki.
Hamingjusöm og glöð hélt hún heim
aftur dagleiðimar tvær með sex ára
draum sinn meðferðis.
Tveimur árum seinna (1802) var
séra Thomas staddur á fúndi Smárita-
félags í London þar sem hann sagði
söguna um Mary Jones og bætti við:
„Vér verðum að finna einhver úrræði til
þess að prenta Biblíuna handa fátækl-
ingunum í Wales.“ Um leið og hann
sagði þetta spratt séra Thomas Hughes
á fætur og sagði: „Hvers vegna aðeins
handa fátæka fólkinu í Wales? Hví
ekki handa allri þjóðinni? Hví ekki
handa öllum heiminum?“
Aðeins tveimur árum síðar, þ.e. árið
1804 var stofnað í London, Hið breska
og erlenda biblíufélag. Þessu hafði
Guð komið til leiðar vegna þess að lítil
fatæk stúlka heyrði rödd hans eins og
Samúel forðum, Lúther og Oddur. Það
varð vakning í hinum kristna heimi
undir kjörorðinu: Gjörum fátækum
kleift að eignast Biblíuna, hjálpumst að
til þess, að Guðs orð verði meira lesið,
betur kunnugt, breiðum það út um
allan heim.
Þetta urðu mestu tímahvörf í út-
breiðslu Biblíunnar frá tímum siðbótar-
innar í byrjun 16. aldar. í kjölfar
breska Biblíufélagsins spruttu upp
samskonar félög í mörgum löndum. í
dag eru starfrækt 111 biblíufélög í 200
löndum.
Skotinn Ebenezer Henderson (1784-
1858) fann hjá sér sterka köllun til að
greiða orði Guðs veg eins og Oddur
hafði gert. Hann kom til íslands með
eitt höfuðmarkmið að eigin sögn í
Ferðabók sinni: „Eitt megintakmark
mitt með því að fara til íslands, og með
ferðum mínum út um landið, var það,
að koma þarlendum mönnum í skilning
á því, hve mikilægt væri að myndað
væri í landinu Biblíufélag. Skyldi það
vera hlutverk félagsins að sjá þjóð
sinni sífelldlega fyrir Heilagri Ritningu
á tungu landsins." (6) Af þessu tilefiii
kom hann með 5000 eintök af ný-
prentaðri Biblíu á íslensku sem hann
hafði kostað af verulegu leyti sjálfiir og
dreifði í þremur ferðum sínum um
landið á árunum 1814 til 1815. Hinn
10. júlí 1815 var Hið íslenska biblíu-
félag stofiiað fyrir tilstuðlan hans.
Frá jötunni í Bethlehem, fjósinu í
Skálholti og komu Ebenezars til Is-
lands hefúr Bréf Guðs borist inn á
hvert einasta íslenska heimili. En sú
spuming hlýtur að leita á, af því að
hlutimir eru nú eins og þeir em i dag,
hver les það?
Áhrif Orðsins
Eitt sinn á góðri stund í sjónvarpinu
skipti Halldór Kiljan Laxness heim-
inum í þrjú mismunandi stjómskipu-
lagssvæði. Hann talaði um flokks-
einræði, hemaðarlegt einræði og lýð-
ræðið. Þegar að er gáð verður lýð-
ræðið eins og við þekkjum það í dag,
fyrst til í löndum siðbótarinnar frá 16.
öld með Bandaríki Norður-Ameríku í
fararbroddi. Virðing Bandaríkja-
mannsins fyrir Biblíunni kemur greini-
lega fram í fyrstu innsetningarræðu (4.
mars, 1861) Abrahams Lincolns (1809-
1865) svo dæmi sé tekið. Vegna áhrifa
Biblíunnar töldu Bandaríkjamenn frá
upphafi þjóðar sinnar, það vera ófrá-
víkjanlegur og óafsalanlegur réttur
hvers nýfædds einstaklings af hálfú
Skaparans, að hinn nýfæddi skyldi
njóta fúllkomins samviskufrelsis, þar
með talin öll mannréttindi og eignar-
rétturinn, sem ekki verður afhentur
öðmm eða frá neinum tekinn. Þessu
kom Rodger Williams (1603-1684)
fyrstur manna til leiðar, þegar hann
stofiiaði fylkið Rhode Island 14. mars,
1644. Hér þurfti engan meirihluta at-
kvæða til ákvörðunartöku varðandi
mannréttindin og eignarréttinn, því það
var litið á þau sem meðfædd réttindi
hvers og eins samkvæmt orði
Skaparans. Síðar urðu þessi réttindi
varðveitt og vemduð í bandarískum
lögum eins og Sjálfstæðisyfirlýs-
ingunni 1776, Stjómarskránni 1787/-
1788 og Réttindaskránni (Bill of
rights) 1789/1791. Önnur ríki siðbótar-
mannanna tóku lögvarin mannréttindi
Bandaríkjanna sér til fyrirmyndar,
þegar ffarn liðu stundir og stofnuðu
lýðræðisleg þjóðfélög. Mannréttindin
em homsteinn nútíma lýðræðis. Sé
homsteininum kippt burt, hrynur lýð-
ræðið. Abraham Lincoln sagði að lýð-
ræðið væri síðasta stjómunarform sem
Guð hefði gefið manninum, klúðraði
hann því, væri úti um okkur. Hús sem
byggt er á hverfúlum sandi mannlegrar
skynsemi, geðþótta, erfikenningum og
mannasetningum átrúnaðar mun hrynja
eins og saga mannsins ber ótvírætt
vitni um.
Rykfallin Biblía í hillu býður
hættunni heim hvort sem um er að
ræða stærra eða minna samfélag.
Hennar mannréttinda-, miskunnar- og
siðferðisákvæði em gildi sem aldrei
mega falla úr gildi. Þessi gildi eru
homsteinn framtíðarríkis Jesú Krists,
þess vegna mun ríki hans aldrei á
grunn ganga, en standa að eilífú.
1. Einar Sigurbjörnsson, Oddur Gott-
skálksson, 13.
2. Magnús M. Lárusson, Ágrip af sögu
íslensku Biblíunnar, það er að finna
aftan við Ferðabók Ebenezar
Henderson, 402.
3. Jón Egilsson, Biskupaannálar, Safn í
Sögu íslands I, 76-77.
4. Jón Egilsson, Biskupaannálar, Safn í
Sögu íslands I, 76-77.
5. Tim Dowley, Studieguide til
historien om Bibelen, 28. Hér er saga
Mary skráð og viðbrögðin við henni.
6. Ebeneser Henderson, Ferðabók,
þýð. Snæbjöm Jónsson, II, 336.
„Því að orð Guðs er lifandi og
kröftugt og beittara hverju tví-
eggjuðu sverði og smýgur inn í
innstu fylgsni sálar og anda,
liðamóta og mergjar, það
dœmir hugsanir og hugrenn-
ingar hjartans. “ Heb 4:12
Björgvin Snorrason er prestur Aóvent-
kirkjunnar á Islandi.
AÐVENTFRÉTTIR • ÁGÚST 2009