Alþýðublaðið - 20.03.1924, Blaðsíða 4
4
iat sparnaður tákna naumleika á
ríkisfó aimeDt. AÖiir telja paö
sparnað að forðast að leggja fram
fó til nýrra framkvæmda favort
heidur af hálfu ríkis eða einstak-
iinga. En aðrir álíta þið sparnað
að verja helzt engu fé til við-
halds andlegri menningu eða aukn-
ingar henni. En flestum hugsandi
mönnum er þó Ijóst, að þessar
>sparnaðar<-kenningar eru mjög
tvíeggjaðar.
Fyrir þaim, sem sparnaðaihug-
myndirnar munu vera ljósastar og
hugsaðastar, vakir vafalaust óbrotið;
en þó heilbrigt líferni samfara
hagsýni um meðferð fjármuna.
Yið slíkum sparnaðarhugmyndum
er ekkert að segja, ef því fé, sem
sparast, er skynsamlega varið,
— til nýrra framkvæmda, — til
aukinnar menningar.
En slíkum sparnaði verður ekki
komið á með þingmasi og laga-
setningu. Honum verður að eins
framgengt við góða og skynsam-
lega fræðslu og eftiibreytnisverð
fordæmi.
fað hefir alt af verið svo, að
þeir, sem eignum hafa stýrt, hafa
stjórnað fólkinu. Eignamennirnir
hafa verið kallaðir höfðingjar. Þeir,
sem hafa framkvæmt vinnuna,
hafa orðið að lúta þeim. Sá flokk-
ur manna hefir lengst af verið
kallaður alþýða, og svo er enn.
Eignamennirnir, >höfðingjarnir<,
>heldra fólkið<, hafa verið sjálf-
ráðir athafna sinna. Þeir hafa haft
tóm til að hugsa um ytri hátt-
semi, matarhæfl, hýbýlahátt og
klæðaburð, og getu til að koma
hugmyndum sínum um það í
framkvæmd. Til þess heflr alþýðan
hvorki haft tóm nó getu. Hún
hefir því tekið þessa menn sér til-
fyrirmyndar og reynt eftir föngum
að líkjast þeim, sem náttúrlegt
ar.
Svona er enn, — og svona hlýt-
ur að verðá framvegis, meðan
ekki er undirbúinn jarðvegur fyrir
sórstakaalþýðumenningu fví verð-
ur ekki breytt með þingskrumi
einu og fyrirskipanabramli. Meðan
þeir, sem efni hafa á, telja sór
betra en ekki að neyta áfengis,
tóbaks, sælgæta í mat og drykk,
klegðast útlendum vefnaði, búa við
skraut og glys, viðhöfn og >tild-
ur<, er eðlilegt, að öðrum þyki
það fýsilegt. Ef útgerðarmanni
pða beildsala er nauðsynlegt að
r
I átta daga j
verðar gefinn
2B°/o afsláttur.
af öllum
vetraFkápum.
Egill Jacobsen.
lifa hvern dag f >dýrðlegum fagn-
aði< í mat og drykk, hví Bkyldi
það þá ekki vera jafn-nauðsynlegt
eyrarvinnumanni eða sjómanni,
sem er jafnvel eða betur af guði
gerður og vinnur meira? Ef ráð-
herra, bankastjóri eða biskup þurfa
að gaDga í dýrindis-klæðisfötum
með silkihatt og erlenda skinn-
hanzka á höndum, en gljástígvól
á fótum, hví skyldu önnur börn
drottins þá þurfa að vera í sauð-
svörtum peysum með mórauðar
lambhúshettur með kúskinnskó á
fótum og gráa belgvetlinga á hönd
um ? Þetta eru spurningar, sem
fyrir ýmsum vefjast svo, að örð«
ugt er um svar á aðra leið en
þá, að munurinn eigi ekki rótt á
sór, því að annaðhvort er hátterni
>heldra fólksins< einhvers virði
eða einskis.
Eif það er einskisvirði, þá á það
fólk að breyta um siði sína um
matarhæfl, klæðaburð og hýbýla-
hátt. fá mun það alþýðufólk 1 ka
breyta um siði, sem íylgt heflr
dæmi >heldra fóiksins<. Þá mun
hóflegur sparnaður verða dygð og
óbrotið líferni algengt, og þá er
>sparnaðurinn< orðinn að veru-
leika.
En öðruvísi verður hann það
ekki, hvað sem þingað er.
Sparsamur.
U. M. F. B. Aðalfundur té-
iagslns er í kvöld (fyrrl hlutlnn),
Um daginn og veginn.
Yiðtalstíml Páls tannlæknis
er kl. io—4.
Trachoma-velkin. ítrekuð
skoðun á fólki í Hafnarflrði, sem
œesta umgengni hefir haft við
mann þann, sem hór er einangr*
aður vegna trachoma-veiki, heflr
nú farið fram. Var ekki að sjá,
að neitt af þessu fólki hefði smit-
ast. Sjálfur er maðurinn á bata-
vegi, hægfæra þó. (FB.)
Ihald. í neðri deild Alþingis í
gær víttu þeir Jón Auðunn, Jón
Kjartansson og P. Ottesen, að
leyft væri útlendum togurum að
leggja á land afla í Hafnarfirði og
þar með veitt atvinnu fjölda fólks,
sem annars myndi ekkert hafa.
Sömu menn ásamt fleirum voru
mótfallnir því, að ríkið styddi að
kaupum á togurum með því að
heimila stjórninni að ganga í á-
byrgð fyrir nokkrum hluta kaup-
verðsins. JÞesBÍr menn allir fylla
íhaldsflokkinn.
Áflafréttir. Eftir símfregnum
til fróttastofunnar hefir verið hlað-
afli undanfarna daga í fleslum
veiðistöðum hór sunnanlands, Vest-
mannaeyjum, Þykk vabæ, Baugstöð-
um, Stokkseyri, Eyrarbakka, .Por-
lákshöfn, Grindavík, Sandgerði,
Keflavík og Njarðvíkum.
Ritðtjód @g ábyrgdsrmaðnr: Hsilbjöns HaiMórsaon.
PrsistSii'-lSjs HaíSgrías Bssadiktsstasar, B®rgstadastíaítl i§,