Læknablaðið - 01.07.1930, Side 14

IOO
LÆKN ABLAÐIÐ
G j ö 1 d:
SímskeytakostnaÖur .................. kr. 215.45
Frímerki ...............................— 94-55
Pappír og prentun...................... — 64.95
VeislukostnaÖur ........................— 58.95
Leiga á bil (aS Reykjum) ...............— 60.00
InnheimtukostnaÖur......................— 31-00
I viÖskiftabók viÖ Landsbankann .... — 4993.24
kr. 5518.14
6. Próf. Guöm. Hannesson tók til máls um reikningana. Sagði að sum-
um kynni aÖ þykja félagsgjaldið of hátt. Rétt að gefa fátækum collegum
undanþágu frá að gjalda. Uppgjafalæknar verði gjaldfriir. Stjórnin legg-
ur til að lcekka ársgjald úr 100 í 75 kr. Samþykt meö p atkv. gcgn 3.
7. Lesið upp bt'éf frá Lárusi Jónssyni yfirlækni, þar sem hann kvart-
ar undan að hafa verið gerður rækur úr Lf. ísl. Próf. G. H. skýrði málið
stuttlega. Landl. taldi réttara að láta sérstakan gerðardóm gera út um slíkt.
Væri það tíska erlendis. Frekari umræður voru ekki.
8. Stjórnarkosning. Kosnir voru: G. H. (20 atkv.), Magn. Pét. (10),
M. Júl. Magn. Varamaður: Halldór Hansen.
9. Pramhald umrœðu um Calmctte’s bólusctn. G. H. flutti stutt erindi
um málið (verður prentað). N. M. skýrði málið með nokkrum orðum.
10. Spítalalœknar (frh.). G. H. óskaði að umræðuefnið yrði nokkuð
meira takinarkað en landlæknir hefði gert. Hefði deila í Vestm.eyjum um
þetta mál orðið til þess, að það var tekiö á dagskrá.
Páll Kolka benti á margvísleg vandkvæði við mikinn rikisstyrk til spitala.
og lágt spítalagjald. Sagði helst til litlar kröfur gerðar hér til spitalalækna
og hefði það verið eðlilegt. meðan spítalarnir voru lítilfjörlegir. Þetta nú
að breytast og stærri spitalar að rísa upp, sem þurfa sérmentaða menn.
Sjálfstæð spítalaemb. eðlileg „specialisering“, og myndar nýjar stöður fyr-
ir lækna. Pléraðslækni liæri að hugsa um „public health“, en slíkt færi ekki
saman við kirurgi og sérmentun í henni. Þetta kæmi aðeins til greina við
stærri spítala. Á Siglufirði er nú sérstakur spitalalæknir.
Jónas Sveinsson. Hvernig hugsar landl. skipulag á smáu sjúkrahúsunum ?
Sumstaðar gerðar ioo oper. á ári, og mikið fé sparast héraðsbúum við þetta.
G. H. Mér virðist þetta mál vandasamara, en eg hugði í fyrstu. Eitt er
þó auðsætt, og það er að héraðslæknirinn verður að vera spitalalæknir, þar
sem starfið við sjúkraskýlið er hvergi nærri nóg fyrir einn mann. Sér-
stakur spítalalæknir kemur þá ekki til tals, nema við stærri sjúkrahús ineð
t. d. 25—50 rúmum. Sjálfur hefi eg bæði verið héraðslæknir og spítala-
læknir á Akureyri, og varð eg aldrei fyrir neinu slysi á spítalanum, þó oft
væri eg á ferðalögum. Góð hjúkrunarkona getur ráðið fram úr mörgu
til bráðabirgða, og sé ungur aðstoðarlæknir, getur hann ferðast, ef nauðsyn
krefur. Það eru talin meðmæli með sérstökum spítalalækni, að þá megi
veita gömlu „meriteruðu" héraðslæknunum stóru héruðin, þótt ekki «éu þeir
æfðir handlæknar. En — hvernig verður svo aðstaða þeirra í spitala-hér-
uðunum. Öll besta praxis myndi ganga til unga spitalalæknisins, en hér-
aðslæknirinn sæti með fátæklinga, og það starfið, sem hann væri sist fær