Læknablaðið - 01.12.1939, Qupperneq 14

152
LÆ K NAB LAÐ I Ð
dext., leyfar eftir infiltratio (pneu-
monia).
Fýllinn var veiddur í Heimakletti
25.—26. ágúst s.l. og var „þurfýll“.
Sjúkl. reitti hann 27. ágúst.
Pirquet: -þ.
S. F. $ 31 árs.
Veiktist 7/9 með 390 (kvöld)-
hita, höfuðverk og „beinverki“. St.
pulni.: Neg.
8/9: Hiti 38.5—39.4. Engin dys-
])noc, herpes, hósti né uppgangur.
Púls 90. Kvartar aÖeins um höfuð-
verk en er ekki illa haldin. St. pulm.:
Neg.
9/9: Hiti 38.8—39.2. Engin
breyting. Leukocytar: io |)ús.
10/9: Hiti 39.2—40.3. dys-
])noe, stingur og herpes. Púls 88.
11/9: Hiti 39.1—39.9. Svipuð
liðan, er tiltölulega hress. Ord.:
Baxtrar.
12/9: Hiti 39—39. St. pulm.:
Fín crepit. og raddtitr. neðantil á
baki hægra megin og deyfa ]>ar. -í-
hósti og uppg. Leukoccytar 7 Inis.
Púls 92. Ord.: Camphorumixt.-
jodkali.
13/9: Hiti 38.3—39. Svipuð líð-
an. er ekki illa haldin. Hóstar ekki.
14/9: Hiti 38.5—39.2. Leuko-
cytar 6 ]iús. Púls 92.
15/9: Hiti 38.1—38.8. Hósta-
vottur, en enginn uppgangur.
16/q: Hiti 37.9—38.7. Deyfan
hefir færst heldur upp á við. nær
upp að herðabl. hægra megin. Eng-
in dyspnoe eða cyanosis.
18/9: Hiti 37.7—38.2. Líðan
góð. Enginn uppgangur.
19/9: Hiti 37.4—38. Leukocyt-
ar 7 þús. Púls 96.
20/9: Hiti 37.2—37.9.
22/9: Hiti 36.9—37.5, og hita-
laus úr því. Fékk í alt 10 baxtra.
Deyfa er enn á miðju haki h. meg-
in og crepit. á litlum bletti.
5/10: Tekið blóð til compliment-
bindings reaktionar.
6/10: Gegnlýsing: Sýndi grisju-
lega parenchym-infiltratio i mið- og
neðsta lob. h. megin. St. pulm.:
Gróf, bronchial resp. á miðju baki
h. m. Hrestist furðu fljótt eftir
þetta.
Fýlunginn, sem sjúkl. reitti, var
úr Heimakletti og veiddur 20/8, og
var sjóblautur. Reittur 23/8. Sami
fýll og nr. 3 fékk, — en nr. 3 og
nr. 5 eru systur.
Pirquet: -f-.
Niðarlag.
Fýllinn er góður flugfugl og fer
víða um höfin. Hann er og trygg-
ur förunautur skijia og fljótur að
Læknaannáll 1939 154.
kastað, en eins og kunnugt er, eru
páfagaukar oft á skipum, og gæti
fýllinn hafa smitast af hræi af páfa-
gauk eða matarleyfum frá sýktum
páfagauk, en auðvitað verður gamli
fýllinn að sýkja ungann, enda ])ótt
lítið beri á smitun frá honum.
Ekki mun ]ió enn vera örugglega
sannað, að ]iessi ,,fýlaveiki“, bæði
hér og í Færeyjum sé sama og
psittacosis; gæti verið skylt virus
og hafa jafnvel lifað lengi í fvln-
um, en sýkti fóík aðeins stöku sinn-
um.
Þá hefir verið tekið blóð og sent
til London til að gera compliment-
bindings-reaktion Bedsons fyrir
]isittacosis, ef hún reyndist jiositiv,
væri það sterk sönnun þess. að hér
væri um psittacosis að ræða.
Sýkingin virðist ekki vera mjög
útbreidd í fýlunganum, þar sem að
þurft hefir um þúsund fugla til að
sýkja hvern mann, og af þeim, sem
reittu, sýkjast um 2%. Þó gæti hér
verið um immunitet i fólkinu að
ræða, enda hafa margir sjúkling-
anna á hverju ári, frá barnæsku,
reitt fúlmáfsunga.