Læknablaðið - 01.12.1944, Blaðsíða 14
LÆKNABLAÐIÐ
152
nr mjög-. miklar antibacteriell
verkanir þegar þaS er gefiö í æS,
í vö'ðva eða sýkta svæöið, en áhrifa-
lanst sé það gefið munnleiðis. Ifit-
ir innclælingu skilst lyfið mjög
íljótt út (með þvaginu). svo að
nauösynlegt er að láta það renna
stöðugt inn í æð eöa dæla því inn
á 3—4 klst. fresti allan sólarhring-
inn.
Penicillin hefur reynzt mjög
kröftugt gegn infectionúm af
staphylococcum, gonococcum,
pneuinococcum og hæmolyt.
streptococcum, en Htinn árangur
borið við bacteriell endocarditis.
Afbragðsgóður árangur náðist við
gonococcainfectionir, þar sem sul-
fanilamid dugði ekki. Af 129 sjúkl.
urðu 125 einkennalausir og sýklar
luirfu inna tveggja sólarhringa.
Skömmtun lyfsins er tilgreind
við hvern sjúkdóm, en talin þurfa
nánari rannsóknar við, áður en
fastar reglur eru gefnar um hve
mikið skuli nota og hve lengi.
Við empyem er penicillin-upp-
lausn dælt. í brjósthimnu'hÖHð og
við meningitis subarachnoidalt.
Eiturverkanir eru yfirleitt litlar
og sjaldgæfar. Einstöku sjúklingar
fá kölduhroll og hita i nokkra
daga, þótt hitalausir væru í byrj-
un meðferðar. Trombophlebitis hjá
inridælingarstaðnum kom fyrir hjá
19 af 500 og T4 fengu urticaria.
Líklegt að efnið hafi ekki verið
nægilegá hreint. Ó. G.
Sjóveikislyf. Enski herinn liefir
nýlega látiÖ rannsaka ýmis sjóveik-
islyf, Hklega vegna ..innrásarinn-
ar". Er það íljótsagt að langbezt
reyndist hyoscin. Það dugði 57%
af 200 mönnum, sem áttu annars
vanda til sjóveiki. Skamniturinn
var 0,6 milligröm og 1.2 milligr.
Stærri skammturinn hafði auðvit-
að nokkuru meiri áhrif, en þá var
hættara við þurrk í munni og
kverkum (lítið nnmnvatn). Gera
má ráð fyrir að við burtför sé
gefið 0.6 mgrm.. en síðan 0,3
mgrm. með 6 klst. millibili, ef
þess gerist þörf.
Hyosin er auðvitað engin nýj-
ung og fer því fjærri að fundið sé
einhlýtt lyf við sjóveiki. (Lancet.
22. jan. 44).
Úðasmitun og grisjugrímur. The
National Institute for Med. Re-
searh hefir látið rannsaka þetta
nýlega. Er sagt aö við „fullkominn
meðalhnerra hafi um 100.000
bakteriuberandi dropar" borizt út
í loftið milli grisjugrimu og and-
lits. og að um 4000 þeirra hafi
svifið í loftinu eftir hálfa klukku-
stund. Við upplestur og tal töldust
úðadroparnir 75—1500. (Lancet,
22. jan. ’44).
Yfirlið. I yfirliði verður hjart-
•sláttur hægari 0g blóðþrýstingur
lægri. en þó varpar hjartað út
álíka miklu blóði og á undan yfir-
liðinu. Talið er að háræðar víkki,
sérstaklega i vöðvum, og gleypi
þær blóðið. (Ibid).
Tekjur lækna Arið 1937 voru
tekjur enskra lækna taldar um
Í12GO að meðaltali á ári. í U. S.
voru þær á árunum 1936—41 um
£1295 ef $4 eru taldir í £1. —
Hverjar eru svo meðaltekjur is-
lenzku læknanna? (Lancet 1. jan.
'44).
. . Þvaglos unglinga (enuresis).
Sclnilts og Anderson hafa reynt
að gefa karlvaka (Methyl-testo-
sterone) við þessum kvilla 10—20
milligr. á dag í margar vikur. Sagt
er að þetta hafi komið að góðu
gagni. Af 36 piltum læknuðust 20
til fulls. (Med. newsíetter). G. H.