Alþýðublaðið - 27.03.1924, Blaðsíða 2

3
Atvinnubætnr.
Askorun tll ríkisstjórnarinnnr
fré 208 Terkamnnnum* *
Háttvirta rikisstjórn!
Þrátt fyrir það, þótt dálitil at-
vinna sé nú hér í bænum við út-
gerðlna, þá fer mjög fjarri, að
nándarnærri allir þeir verka-
menn, sem atvinnu þurfa að (á
hér f bænum, geti fengið vinnu,
ekkl einu sinni dsg og dag á
stangll. Vlð hötum fulirannsakað
það, að daglega má teija mörg
hundruð atvinnuiausra manna
niðri við höfnina þá dagana, sem
metta vlnnu er að fá.
Nú er það iíka vitanlegt hátt-
vlrtri ríkisstjórn, að iangvarandi
atvlnnuieysi hefir þjakað menn
hér, lánstraust hinna fátækari
manna alveg þrotið, en dýrtíð
vaxandi, og fuliyrðum við, að
verulegur skortur sé hjá öiium
þorra manna, þeirra, sem ekkert
geta fengið að gera tfmunum sam-
an, og sá fjöldi er mikill. Fyrir
þeim liggur þá sveitin, er ekki
koma nein bjargráð.
Fyrir því ieyfum við okkur
að skora á hina háttvirtu rfk-
isstjórn að sjá svo um, að cú
verði sett f gang vinna, þó
ekkl væri fyrir flelri en 50 —
60 menn, og þykjumst við þá
□efna svo lága tölu, að ekki sé
hægt að fara fram á minna i þvf
gffurléga atvinnuleysi, sem ríkt
hefir og enn ríkir.
Treystum vér því, að hin hátt-
virta rfkisstjórn muni líta á þettá
erindi vort með fullri sanngirni,
og viljum við fastlega voaa, að
hún sjái sér fært að gera ráð-
stafanir til að hrinda af stað at-
vinnu, sem gætl að nokkru bætt
úr því voðalega ástandi, sem
vegna atvinnuleysis ríkir hjá
fjölda manna.
Með mikilii virðingn.
Reykjavík, 15. marz 1924
(208 nöfn).
Nætarlæbnlr er f 'nótt (.7,
marz) Kontáð R. Koaráðsson,
JÞinghoItsstræti 21. — Sfœi 575.
Byggðarleyfi.
Eitt. af frumvörpum þeim, er
fyrir þinginu liggja, er frv. Bern-
haiðs Stefánssonar um byggðar-
leyfi. Samkvæmt því má enginn
flytja inn í aðra sveit eða bæjar-
félag nema með samþykki sveitar-
eða bæjar-stjórnar þess héraðs.1)
Yerði frumvarp þetta að lögum,
munu þau einkum eða eingöngu
bitna á fátæklingum, sem af ein-
hverjum ástæðum vilja skifta um
dvalarsveit. t*eim, sem efnaðir
eiu, verður síður synjað um
byggðarleyfi. Nú er það alkynna,
að margur maður hefir orðið nýt-
ur borgari í öðrum stað, þó að
hann nyti BÍn stður í átthögum
sínum, — væri ekki >spámaður
í föðurlandi sínu<. Það eykur og
mörgum víösýni að vera ekki alla
æfi tjóðraður á sömu hundaþúf-
unni. Frumvarp þetta, ef að lög-
um verður, hnýtir vistabandið á
ný að hálfu leyti. Ættu þó menn,
sem komist hafa svo langt áleiðis,
að þeim só trúað fyrir því að
vera alþing'smenn, að vita, hví-
líkar viðjar vistaböndin voru.
Mikið er, að ekki hefir enn komið
fram frumvarp um að iögskipa
vegabréf (»re!supassa<, eins og
þau voru stundum kölluð) innan-
anlands. — Nær væri þingmönn-
um að gera sitt til að stuðla að
aukinni atvinnu, svo að almenn-
ingi gæti ltðið þolanlega, og ef
meiningin með fiumvatpi því, er
hér ræðir um, er sú að íesta
fólkið fremur í sveitum en kaup-
Btöðum, þá er tilgangurinn að
vísu góður, en meðalið herfilegt
og réttlætist ekki af reglunni, sem
kend er við Kristsmunkana. þá
væri nær fyrir þann, er hefði hag
fjöldans fyrir augutn, að styðia
að því að bæta svo lífsskilyrði
almehniCgs í sveitunum, að fieiri
en nú gera veldu þær sér að
dvalarstað af frjálsum vilja. fá
yrði hugurinn hlýrri til dvalar
sveitarinDar heldur en ef fjötra
skai fátækara fólkið með lögum i
því byggðarlagí, sem það heflr
átt heima í, þó að það vilji flytja
1) Þvi miður hefi ég ekki enn þi
t getað nið i þingskjölin og vorð þvi
að fara eftir frásögn blaðanna, þar aem
að gíds er lauslega skýrt frá efni frum-
varpsins.
Hjálparstöð hjúkrunartélaga-
ins >Líknar< ar epin:
Mánudaga . . . kl. 11—u f. h.
Þrlðjudagá ... — 5—6 e. —
Miðvlkudaga . . — 3—4 9, -
Föstudaga ... — 5—6 e. —
Laugardaga . . — 3—4 ®. -
burlu og hafi vonir um betri af-
komu í öðrum stöðum. En sú mun
raunin á verða, ef frumvaip þetta
slysast í gegn um þingið.
Sveitaþorp ásamt auknum sam-
göngum er betia, hyggilegra og
um fram alt mannúðlegra ráð til
þess að fá fólkið upp í sveitirnar
og fá fjöldann til að una þar, e,n
slíkar framkvæmdir þurfa meiri
fyrirhyggju við en svo, að þingi
með nurli að æðsta boðarði só
trúaDdi tii að leysa þann hnút og
leggia nolhæfa undiistöðu.
Sveitfestisdeilupni eða reiptog-
inu milii bæja og sveita um, hvað
gera skuli við fátæka fólkið, veið-
ur aldrei ráðið sæmilega og því
síður réttiátlega tíl lykta fyrri en
landið veiður alt gert aö eitiu
fátœkrahéraöi. Um það mál skrif
aði ég í sambandi við aðrar grein-
ar fátækralöggjafarinnar nánara í
>ísafold< fyrir nokkrum árum, en
hefi ekki tækifæri til að ritja það
upp nú. Verður það ef til vill geit
í annan tíma.
Að iokum skal það tekið fram,
að óg vona, að fleiri láti til sín
heyr.a, sem sjá hættuna fyrir fá-
tækari hluta almennings, sem
Btafa mun af byggðaibönnum, ef
lögleyfð verða. Tala ég þar til
þeirra manna, sem eru nógu víð-
sýnir til þess að láta sór ekki
standa á sama um rett eða rótt-
leýsi Htilmagnanna.
Ouðm H Ólafsson
úr Örindavík.