Læknablaðið - 15.08.1980, Blaðsíða 17

LÆKNABLADID
179
GENFARHEIT LÆKNA
OG AL PJÓÐASIÐAREGLUR LÆKNA
GENFARHEIT LÆKNA
SAMÞYKKT Á ALLSHERJARPINGI ALPJÓÐAFÉLAGS LÆKNA
í GENF í SEPTEMBER 1948
NÚ, ER ÉG SEGIST í LÖG LÆKNA, FESTI ÉG SVOFELLT HEIT:
ÉG SKULDBIND MIG hátíðlega til að helga líf mitt þjónustu við mannkynið.
ÉG HEITI ÞVÍ AD AUDSÝNA kennurum mínum tilhlýðilega virðingu og verðskuld-
að þakklæti.
ÉG HEITI PVÍ AD STUNDA lækningar af samviskusemi og gæta læknisvirðingar
minnar í hvívetna.
ÉG HEITI ÞVÍ AD LÁTA mér um alla hluti fram hugað um heilsu sjúklings míns.
ÉG HEITI PVÍ AD GEYMA þau leyndarmál, sem menn eiga undir trúnaði mínum.
ÉG HEITI PVÍ AD GERA mér fyllsta far um að gæta heiðurs og göfugra erfða
læknastéttarinnar.
ÉG HEITI f>VÍ AD RÆKJA stéttarbræður mína sem bræður mína.
ÉG HEITI PVÍ AD LÁTA EKKI trúarbrögð, þjóðerni, kynflokk, stjórnmálaskoðun, né
þjóðfélagsstöðu hagga því, hversu ég ræki skyldur mínar við sjúkling minn.
ÉG HEITI PVÍ AD VIRÐA mannslíf öllu framar, allt frá getnaði þess, enda láta ekki
kúgast til að beita læknisþekkingu minni gegn hugsjónum mannúðar og mannhelgi.
PETTA HEIT FESTI ÉG hátíðlega, frjáls og af fúsum vilja, og legg við mannorð mitt
og drengskap.
ALPJÓÐASIÐAREGLUR LÆKNA
SAMÞYKKTAR Á PRIDJA ALLSHERJARPINGI ALÞJÓDAFÉLAGS LÆKNA í
LUNDÚNUM í OKTÓBER 1949.
Almennar skyldur lækna.
LÆKNI BER ÆTÍD að rækja starf sitt af því vandlæti, sem framast verður krafist af
lækni.
LÆKNIR MÁ ALDREI í starfi sínu láta stjórnast af fjárvon einni saman.