Læknablaðið : fylgirit - 01.03.1983, Blaðsíða 155

D0me: Ein sliten pár0rande har heimehjelp til sin hjelpetrengande far. Men ho
0nskjer avlasting. Heimehjelparen vaskar klærne og romet til den eldre. Men
pár0rande opplever ikkje dette som nokon særleg avlasting. Nár ho vaskar den
0vrige familiens rom og klær, gár det for det same om ho ogsá gjer vaskinga
for faren. Det ho 0nskjer er at heimehjelpa kan avlaste henne med hennar arbeid -
enten i huset eller med gardsarbeidet. For henne ville ein fj0sr0ktar vere ei
avlasting som ville st0tte opp under hennar omsorgspotensiale - altsá ein som
kunne mj01ke og gi kyrne mat. Men er vi ideologisk moden til á akseptere dette
som eldreomsorg ?
Eit anna d0me: Ei dotter har ansvar for mor si. Bror hennar bor vel 400 kilometer
unna, men kjem likevel til Bod0-omrádet for á gi mora tilsyn nár dottera skal
ha ferie eller má pá tenestereiser i samband med jobben. Dette vert svinaktig
dyrt. Ho 0nskjer difor hjelp til á dekke noko av reiseutgiftene - eller i alle
fall á kunne trekke dette frá pá skatten. D0met er ikkje s0kt. Eit av resultata
frá granskinga er at det er fleire pár0rande - omlag ein tidel av utvalet -
som har avgjerande hjelp og st0tte frá andre barn av den eldre som bor i ein annan
landsdel. Men er vi ideologiske villige og moden til á akseptere dekking av reise-
utgifter som eldreomsorg ?
Dette var ein máte á presentere, om ikkje data frá, sá i alle fall tankar omkring
granskinga. Eg har ikkje vore inne pá det store mindretalet, som pá intervju-
tidspunket ikkje syntest at omsorgsarbeidet byr pá noko problem. Eg har heller ikkje
vore inne pá det vanlege og alvorlege problemet med manglande fritid, eller
boligforholda, den eldres emosjonelle tilstand, hjelpetilgangen frá andre
slektningar, forholdet til lege, sosialkontor, heimehjelp og heimesjukepleie,
dei spesielle problem dei yrkesaktive har, den utbredte maskuline hjelpesl0ysav
eller korleis det enkelte sosialkontor pá ein praktisk máte kan m0te dei behova
pár0rande har.
153