Alþýðublaðið - 13.04.1924, Blaðsíða 2
I
auglýsa kaupgjaldstaxti verka-
manna, er giltl frá laugardags-
morgni kl. 6. Stjórn Dagsbrúnar
og samninganefndin lögðu til,
að taxtinn yrðl, eins og samn-
inganefndin vildl lengst ganga
tll samkomulags, og var það
samþykt með % atkvæð^, en x/4
vildi halda sér að tyrstu kröfunni,
sem þeim þótti tyllilega sann-
gjörn. Pessi samþyMi haupgjalds-
taxti, 1 kr. 40 rnrar í dagvinnu
og 2 kr. 60 aurar í dagvinnu,
gildir því frá laugardagsmorgni
kl. 6. Er það áskorun Verka-
mannaíélagsins til allrar alþýðu
að sýna nú mátt samtakanna og
setja órjútandi skjaldborg um
þenna kauptaxta, sem ómögu-
legt er að hrekja að er í fylsta
máta sanogjarn og óhjákvæmi-
legur, enda ©r í rauninni ekkl
annað en að halda fyria kaup-
gjaldl með hærra auratali vegna
aukinnár dýrtíðar. Það er skylda
hvers verkamenns gagnvart sjálf-
um sér, heimill sínu og stéttar-
bræðrum að framíylgja þessu
samþykta ksupgjaldi.
Eéðinn Valdimarsson.
Standið saman!
Tollhækkun 15—20%.
Yerðfall krónunnar þar á ofan.
Eaupkækknn að eins 15%.
Verkamenn eru sú stétt manna,
er harðast verður úti í baráttunni
fyrir lífinu. Þetta viðurkenna allir.
Hitt er líka viðurkent, að iang-
varandi atvinnuleysi hefir verið
hér í bæ, og langt er frá því, að
það sá bætt úr því, þótt nokkuð
hafi raknað úr.
Alþingi hefir með nýjum tolla-
álögum stuðlað til þess, að dýrtíð
hefir vaxið að mun í landinu.
Merkur kaupmaður segir í Visi í
gær, að sú hækkun ein nemi
t5—20% á rekstur heimilis síns.
Þetta er atbugavert, og mun
óhætt að ganga út frá tölunum.
Kauphækkunin, er verkamenn
fara fram á, er að eins 15%.
Auk tollhækkunarinnar kemur
fall krónunnar, sem kunnara er
en frá þurfl að segja.
Dýrtíð mun því meiri nú en
þegar verst var.
Þá var kaup verkamanna kr.
1.48 á tímann. Nú er til sam-
komulags sett kr. 1.48 kaup, enda
þótt allir viðurkenni, að kr. 1.50
væri varla nægilegt, hvað þá oí
hátt.
Geta.útgerðarmenn greitt verkamOnnum
lífvænleyt kaup?
Stór-sparnaöur.!
Hjá kaupmönnum fæst nú káffi, blandað saman við export, trá
Kaffibrenslu Reykjavíkur. Geta rr ann keypt á könnuna fyrir nokkra
aura f senn. Kaífi þetta reynist ógætlega og er drýgra en annað
kaffi. Pað er blandað eftir reglum sérfræðinga og þar með fengin
trygging fyrir því, að það reynist vel. Kaffi þetta ©r ódýrara hlut-
fallslega en annað kaífi. — Biðjið þrí kaupmenu yðar eingongu
um þetta kaffi!
Menn eru aiment hissa á, að
útgerðarmenn og aðtir atvinnu-
rekendur skuíi hafa neyttvérka-
menn tll að leggja niður vlnnu.
l>að er eðiilegt, að menn spyrji
sjálfa sig og aðra: Er þetta af
getuieysi atvinnurekenda eða
hverju?
Mlg langar nú til að sýna
með örfáum línum, hvernig að-
staða útgerðarmanna er nú sem
stendur.
1 nýútkomnum Vei’zlunartíð-
indum er meðal-fsfiskssala á
togara í vetur kr. 21132700.
Ef útgerðarkostnaður hvera skips
yfir tímann hefir verlð 170 þús.
kr. — og er þá vel í iagt — verð-
ur hagnaður hvers skips um 42
þús. krónur að meðaltali. Þegar
kaupgjald verkamanna var kr.
1,20 áklst., gerðu útgerðarmenn
ráð fyrir um 180 kr. fyrir
skpd. í bezta lagi og hafa þvf
élitið sig með því verðl standa
sig vel við að greiða sama kaup
gjald og áður. En nú hafa all-
fiestlr íogaraeigendur selt mlkinn
hluta aflans fyrir 190 — 205 kr
skpd. Enn iremur hafa þeir selt
hverja lifrartuunu á 45 — 46 kr.
Hafa þeir þar 20 — 21 kr. um
fram það, sem þeir greiða fyrir
tunnu til hásetanna, og nemur
það fyrir meðalvertíð frá 10 000
til 15,500 kr. á hvert skip.
Af þessu litla yfirliti er þegar
ljóst, að geta útgerðarmanna tii
að greiða verkamönnum það
kaup, sem þeir minst geta kom-
ist af með, er svo góð, að undr-
un sætir, að þeir skuli ekki hafa
gengið að hinu sanngjarna boði
þeirra orðalaust.
Elutlaus.
Gietið skai þess, að þetta
blað var &ð mikiu leyti sett og
prentað sfðdegis f gær.
En verkamenn eru sanngjarnir,
— mór liggur viö aö segja of
sanngjarnir.
Vinnukaupendur hafa hafnaö
sanngjörnum samningum viö verka-
menn, og heflr vinna því verið
lögð niöur, sem eðlllegt er, þvl aö
ekki er von til, að verkamenn láti
vinnu sína lægra verði en þetta.
feir hafa þegar slakað til á
kröfum síhum og mætt verkkaup-
endum á miðri leið.
í gær, þegar vinna skyldi byrja,
var »ísland« nýkomið, »Lagar-
foss« og »Esja« voru líka við
garðinn. fegar þetta er skrifað,
eru þrír togarar komnir og von á
þremur eða fleirum í nótt eða
dag. »Villemoes< og »Díana< koma
á morgun.
Af þessu má sjá, að þörf er á
vinnu og ekki líklegt, að vinnu-
kaupendur geri sér þá skúinm að
neita verkamönnum lengi um þá
sjálfsögðu kaupkækkun, sem hér
ér fram & farið;