Sveitarstjórnarmál - 01.08.1949, Side 28
26
SVEITARST J ÓRNARMÁL
EFNAHAGUR
Byggingarsjóðs verkamanna var samkvæmt
uppg/öri 31. des. 1947 þannig:
E i g n i r:
Lán veitt til byggingarfél. kr. 20.532.377,40
Innstæða á sparisjóði ... — 584.604,23
Innstæða á hlaupareikn. . — 115.206,99
Ógreidd framlög ríkis- og
sveitarfélaga ........ — 2.568.378,34
Kr. 23.800.566.96
S k u 1 d i r:
Skuldabréfalán .......... kr. 6.136.828,46
Ógreiddir vextir ........ — 259.646,57
Skuld á hlaupareikningi
og víxlar............. — 5.139.449,56
Inneign ríkissjóðs ...... — 862.521,49
Höfuðstóll .............. — 11.402.120,88
Kr. 23.800.566,96
Eius og vfirlit þetta ber með sér, er skuld-
laus eign sjóðsins liinn 1. janúar 1948 rúmar
ellefu milljónir króna, og mun hagur hans
enn hafa batnað síðan.
Síðustu tvö árin hefur mjög borið á erfið-
leikum við útvegun lánsfjár, og var þá að
því ráði horfið 1947, að stöðva sem mest
nýjar lánveitingar, en ljúka þeim íbúðum,
sem verið var að byggja víðs vegar um land.
Það er sýnt, að ekki koma lögin um verka-
mannabústaði að ætluðum notum nema
byggingarsjóðnum sé árlega tryggð veruleg
upphæð lánsfjár, en á því er nú nokkur
misbrestur, eins og áður er sagt. Aftur á móti
er nauðsyn á fleiri íbúðarhúsum bn'm og að-
kallandi.
•
Hér að framan hefur stuttlega verið rakin
saga lagasetningarinnar um verkamannabú-
staði hér á landi og greint nokkuð frá Bygg-
ingarsjóði verkamanna, störfum hans og
efnahag.
Lagasetning þessi hefur verið hin þýðing-
armesta. Vegna hennar hefur tekizt að koma
upp góðum íbúðum handa fjölda fólks með
þeim kjörum, að viðhlítandi má telja. Að
sjálfsögðu liefur byggingarkostnaður verið
ærið misjafn á hinum ýmsu stöðum, enda
bvggt á mismunandi tíma. Sem dæmi má
hér nefna, að þriggja herbergja íbúðir í Hafn-
arfirði, byggðar á árinu 1935, kostuðu kr.
10.500,00, en tveggja herbergja ibúðir kr.
8.872,13. En þriggja herbergja íbúðir á sama
stað, byggðar á árinu 1946—47, kostuðu kr.
88.437,50 eða rúmlega tíu sinnum meira en
árið 1935.
Æskilegt er, að enn geti aukizt byggingai
verkamannabústaða. Undanfarin ár hafa gef-
ið góða raun um þetta byggingarform. Án
efa stendur það þó um margt til bóta. Nýj-
ungar í byggingarháttum eru ekki miklar,
tækni ekki nvtt sem skyldi, innrétting íbúð-
anna langt frá því að vera svo hagkvæm sem
mætti, enda því atriði allt of lítill gaumur
gefinn.
Hér hafa byggingarfélögin og bvggingar-
sjóðurinn mikið og þarft verk að vinna. —
Lækkun byggingarkostnaðarins þýðir fleiri
íbúðir, færri húsnæðisleysingja og betri holl-
ustuhætti. Byggingarsjóðurinn ætti að hafa
ráð á að kynna sér framfarir í þessum efnum
erlendis, og eiga hlut að betri skipulagningu
um framkvæmdir félaganna, og mundi þá
vegur hans og þýðing stórum vaxa.
Fyrir réttum tuttugu árum samþykkti Al-
þingi fyrstu lögin um verkamannabústaði.
Árangurinn hefur verið góður. Hér hefur
þörf löggjöf verið sett og tímabær, og gifta
fvlgt framkvæmd. Megi svo fram halda í
enn stærri stíl, þ\’í að ekki er skortur verk-
efna.