Alþýðublaðið - 02.05.1924, Qupperneq 3

$
Hvaban kemur allur tessi auður?
Ég heyri hrópaS númerið á
meðalinu, sem ég er að biða eftir.
Ég þríf niður í vasann.
Ætli ég hafl nú nóga peninga?
Jú; gott var það, en síðasti
eyririnn fór.
Ég geng heim.
íbúðin mm er í kjallara, og
glugginn snýr til norðurs. Yindur
er snarpur og stendur upp á
dyrnar.
íað er kalt inni.
Loftið er ilt, því að gluggum
er lokað. Annars er ólíft inni
fyrir kulda.
Ekkeit er til í ofninn.
Ég litast um.
Érjú flet eru í herberginu, tveir
stólar. borð og skápur.
Nokkur lóleg búsáhöld eru á
góiflnu. Patahiúgur liggja á stól-
bökunum og rúmgöflunum.
Fimm börn veltast í fletjunum
og hósta hvert í kapp við annað.
Tvö hafa hita.
Hið elzta ætlar að fara að
reyna að klæða sig og horfir á
botnlausa skóræfla.
>Þú verður að hýrast í bælinu
í dag, greyið mitt! þó þú hefðir
nú haft betra af að fara út í
hreina loftið, — en óg hefi ekkert
utan á ykkur, og skórnir ykkar
eru alveg botnlausir.t
Hún andvarpar.
>Ég veit ekki, hvar þetta
lendir.i
Hún styður sig með annari
hendi við borðið en heldur hinni
um ennið.
>Ertu lasin?<
>Já; ég er slærn í höfðinu og
öll eitthvað svo óstyrk.<
>Mamma! Gtef mór brauðbita. —
Ég er svo svangurU
>Mamma! Gef mór kalda mjólk!
Eg er svo þyrst r!<
Hún andvaipa . Ég skil.
Pað er ekkert til að borða.
Hún ballar ser út af á eitt
fletið. og ég heyii, að hún grætur.
>En skyldan kaJiar: Kemdu með
björg,
þyí konan er sjúk og börnin mörgc
Ég þreifa nið ir í vasann. Æ!
Það var satt. S ðasti eyririnn fór
áðan fyrir meði lin; — bara, að
þau hefðu nú verið svo lítið ódýr-
ari. Þá hefði ég þó kann ske átt
eftir fyrir einum potti af mjólk
eða hálfu rúgbnuði, en eitthvað
veiða þessir blessaðir >hærri
gjaldendur< að h ifa til í útsvarið.
Éj kera inn á skrifstofu borgar-
stjóra til að tjá astæður mínar.
Mór er þurlega tekið, — undar-
lega þurlega, flnst mór. Ég man
ekki tll, að ég hafl gert neitt
fyrir mér nema þá að biðja um
að fá vinnu. En ég herði upp
hugann.
Hór ríkir sannkristilegur, K. F.
U. M. kærieiksa odi, og sá andi
lætur engan Bynjandi frá sór
fara.
Og ég fæ nokl rar krónur.
Konur!
cffiœtiofni (vitaminai)
eru notué i„&márau~
smjörlŒié. ~ cSiójii
því ávali um þaé^.
Útbrelðlð ABþýðublaðli
hver *em þlð eruð og
hv«pt sem þlð furlðl
En mér flnst þær dýru vetði
keyptar, — en hvað um það?
Meðul verð ég að fá. Heilsan
j er fyrir öllu.
Mér flnst óg ekki sami maður
og óg var.
Ýmisisgt flýgur gegnum hug-
ann: Þurfamaður, sveitarlimui
ómagi, sviftur boigáralegum rétti.
og alls laus og samúðar-snauður.
O-jæja; þetta er alt eitthvað svo
undarlegt og torskilið — fyrir
mig. —
En furðulegast flnst mér þetta,
að þegar krónurnar, sem óg bmg-
aði um daginn inn í apótekið fyrir
i meðulin, eru komnar þaðan inn í
| bæjarkassann og úr bæjarkassan-
i um til mín aftur fyrir ný meðul,
— þá skulu þær verða til þess
að setja á mig stimpil svívirðingar
Edgar Rice Burroughs:
Tarzan og gimsteinar Opar-borgar-
En þar var ekki greiður gangur, og hann sá brátt,
að undankomu var eigi auðið þá leið. Rétt utan við
dyrnar voru göngin algerlega hrunin saman. Hann
fór aftur inn i gullklefann, Hann fór með ljósið i
hendinni að rannsaka herbergið gaumgæfllega, og ekki
var hann langt kominn, er hann hitti fyrir aðra hurð
liinum megin i herberginu. Hurðin opnaðist, og marraði
i henni, er hann ýtti á hana. Bak við hurðina voru
önnur göng. AVerper fór eftir þeim og gekk upp stein-
rið; tók þar við herbergi tuttugu fetum ofar en hitt.
Flög'randi kertaljósið lýsti honum, og var hann þvi
feginn, er hann skyndilega kom að gjótu, er lokaði
alveg göngunum.
Gjótan var kringlótt. Hann teygði fram kertið. Hann
gægðist fram af brúnimii og sá ljósið speglast i vatni
langt niðri. Hann hafði rekist á brunn. Hann rétti
kertið upp yfir brunninn. Hinum megin mótaði fyrir
framhaldi ganganna, eu hvernig átti hann að komast
yflr um ?
Meðan hann mældi með auguuum fjarlægðina og
hugsaði um, hvort hann ætti að reyua að stöklsva,
barst honum til eyrna skerandi óp, sem lækkaði smám
jmman, unz J/aö varö að hryllilégum stunum. Hljóðið
fanst honum hálfpartinn mannlegt, en þó svo skelfilegt,
að kvalin sál i viti hefði helzt getað gefið það frá
sér.
Belg'inn nötraði og leit skelfdur upp fyrir sig, þvi að
þaðan virtist hljóðiö koma. Þá sá hann munna brunnsins
langt ofan við sig, og grilti i stjörnubjartan himin.
Ópið fældi hann frá að kalla á hjálp; — þar sem
slikt óp heyrðist, gátu menn eklci þrifist. Hann gat
ekki gert sér i bugarlund, hvaða verur byggju á þessum
stað. Hann bölvaði sér fyrir þá vitleysu, að hafa lagt
út í þessa ferð. Hann óskaði, að hann væri kominn
heilu og höldnu til búða Achmet Zeks, og hann hefði
jafnvel viljað gefa sig á vald belgisku yfirvaldanna i
Kóngó til þess að losna úr þeirri klipu, sem hann var
nú i.
Fermingar g j Of,
Taizan-sögurnar eru ágæt fermingargjöf.
Fjórar sögur kosta 19 kr. Á betri pappír
eru að eins 4 eint. óseld af Tarzan. —
Fjótða sagan nýkomin. Áakriíeudur sæki
hana serr fyrst á afgr. AlþýðuKlaðsins.