Morgunblaðið - 21.01.2012, Page 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. JANÚAR 2012
✝ Jakob Ágústs-son fæddist á
Bíldudal 12. nóv-
ember 1926. Hann
lést á Dvalarheim-
ilinu Hornbrekku í
Ólafsfirði 8. janúar
2012.
Foreldrar hans
voru Ágúst Sigurðs-
son, verslunarstjóri
á Bíldudal, f. 13.
ágúst 1886 á Desj-
armýri í Borgarfirði eystra, d. 18.
febrúar 1943 og Jakobína Jó-
hanna Sigríður Pálsdóttir, hús-
freyja á Bíldudal, f. 15. október
1892 á Prestbakka, Bæjarhreppi í
Strandasýslu, d. 18. febrúar 1943.
Systkini Jakobs voru Guðrún Sig-
ríður, f. 23. maí 1914, d. 18. febr-
úar 1990, Unnur, f. 15. desember
1915, d. 31. október 2001, Arndís,
f. 5. september 1917, d. 29. októ-
ber 2009, Hjálmar, f. 30. maí
1920, d. 14.mars 2008, Páll, f. 30.
mars 1923, d. 26. ágúst 1986 og
Hrafnhildur, f. 27. mars 1934.
Auk þess ólust upp með þeim
tvær fóstursystur þær Ingibjörg
Ormsdóttir, f. 30. október 1936
og Karolína Sigurðardóttir, f. 19.
Ólafsfjarðar árið 1952 þar sem
þau bjuggu alla sína hjúskap-
artíð. Jakob lærði rafvirkjun við
Iðnskólann í Reykjavík og lauk
sveinsprófi undir umsjón Sveins
Aðalsteins Gíslasonar rafvirkja-
meistara í Sandgerði árið 1949.
Hann starfaði sem rafvirki hjá
fyrirtækinu Volta í Reykjavík til
ársins 1952. Hann tók við stöðu
rafmagnsveitustjóra í Ólafsfirði
árið 1952 og gegndi þeirri stöðu
allt þar til hann lét af störfum
sökum aldurs. Samhliða starfi
sínu sem rafmagnsveitustjóri sá
hann um rekstur Félagsheim-
ilisins Tjarnaborgar frá 1961-
1972. Jakob lét sig félagsmál
miklu skipta, hann var virkur fé-
lagi í Rótarýhreyfingunni frá
1955 og var þar heiðursfélagi.
Hann sat í bæjarstjórn Ólafs-
fjarðar á árunum 1954-1966,
1970-1978 og 1982-1986, hann
var forseti bæjarstjórnar á ár-
unum 1970-1974. Einnig sat hann
í stjórnum og nefndum ýmissa
fyrirtækja og stofnana í bæj-
arfélaginu. Jakob var mikill
áhugamaður um íþróttir og
fylgdist vel með þeim. Hann vildi
ætíð veg íþrótta og íþróttafólks í
samfélaginu sem mestan.
Útför Jakobs fer fram frá
Ólafsfjarðarkirkju í dag, 21. jan-
úar 2012, og hefst athöfnin kl. 14.
maí 1911, d. 9. apríl
1977.
Hinn 17. janúar
1953 kvæntist Jakob
Álfheiði Jón-
asdóttur, f. 22. nóv-
ember 1931, d. 5.
desember 2011. For-
eldrar hennar voru
Jónas Magnússon,
skólastjóri, síðar
sparisjóðsstjóri á
Patreksfirði, f. 4.
sept. 1891 á Geitagili, Rauða-
sandshr., V-Barðastrandarsýslu,
d. 7. ágúst 1967 og Ruth Jóns-
dóttir, f. 7. júlí 1902 á Patreks-
firði, d. 14. okt. 1975. Börn Jak-
obs og Álfheiðar eru: 1)
Sigurbjörn Hlíðar, f. 12. ágúst
1963, kvæntur Regínu Vilhjálms-
dóttur. Barn þeirra er María Rós.
2) Hafsteinn Sævar, f. 29. ágúst
1964, kvæntur Birgittu Guðjóns-
dóttur. Börn þeirra eru Jakob,
Fannar og Daníel. 3) Ruth, f. 28.
október 1972, í sambúð með
Rúnari Helga Kristinssyni. Börn
hennar eru Sandra Karen, Krist-
ófer Leví og Álfheiður Birta,
barn þeirra saman er Lilja Rún.
Jakob og Álfheiður fluttust til
Elsku pabbi. Að missa foreldri
er mikil sorg, að missa báða for-
eldra á svo stuttum tíma virðist
óyfirstíganlegt, en að þið mamma
séuð sameinuð á ný gerir sorgina
viðráðanlegri.
Góð kona sagði við mig þegar
mamma lést, að það væru þessar
sterku konur sem færu á undan
mönnum sínum, til að undirbúa
og gera klárt fyrir sína heittelsk-
uðu. Hún hefur eflaust gert það
og tekið vel á móti þér, eins og
hún gerði alltaf hér.
Ég var pabbastelpan og þú lést
mér alltaf líða eins og prinsessu,
að ég væri einstakt eintak af
mannveru.
Þú hafðir endalausan tíma fyr-
ir mig, ef þú þurftir að vinna og
ég vildi ekki sleppa af þér hend-
inni, þá bara tókstu mig með eins
og ekkert væri sjálfsagðara.
Margar ferðirnar fékk ég að fara
með í sveitina að lesa af rafmagn-
inu, það fannst mér svo gaman. Á
hverjum bæ gafstu þér tíma til að
setjast niður og fá þér kaffisopa
með heimilisfólkinu og að sjálf-
sögðu fékk ég eitthvað gott í
gogginn líka. Að „vinna“ með þér
á skrifstofunni í bílskúrnum
fannst mér óendanlega skemmti-
legt, kíkja á mælana í spenni-
stöðvunum var líka ævintýri lík-
ast. Mér fannst ég svo fullorðin
þegar ég fékk að lesa af tölunum,
það var ábyrgð. Þú meira að
segja tókst mig með þér að spila
badminton við félagana, svo var
alltaf farið í Valberg á eftir, ég
fékk appelsín og lakkrísrör með-
an þið rædduð bæjarmálin. Ég
var aldrei fyrir þér.
Við sungum mikið saman, Litla
flugan hans Fúsa var í miklu
uppáhaldi og auðvitað Tondeleyo.
Ég man nú ekkert sérstaklega
eftir að þú hafir lesið bækur fyrir
mig, það var frekar mamma, en
endalausar ævintýrasögur
(mistrúverðugar) sagðirðu mér af
ykkur bræðrum á Bíldudal og
uppskálduð, á staðnum, prins-
essuævintýri, ný saga í hvert
skipti og alltaf var hún Ruth í að-
alhlutverki.
Ég sætti mig aldrei almenni-
lega við það þegar þú veiktist
fyrst, þú varst stóri, sterki pabbi
minn sem ekkert átti að geta bug-
að. Fyrirmyndin, draumaprins-
inn (já, ég ætlaði að finna mér
mann, alveg eins og þig). Það átti
enginn pabba eins og ég, þú varst
sá langbesti.
Elsku pabbi minn, takk fyrir
að hafa verið í lífi mínu, takk fyrir
að hafa verið eins og þú varst, svo
sannur og trúr og takk þið bæði
fyrir að leyfa okkur systkinunum
og kynnast þessari einskæru góð-
mennsku og sýna okkur þetta fal-
lega fjölskyldumunstur, það mið-
um við okkar eigin fjölskyldulíf
við, einskær ást og hlýja, um-
burðarlyndi, fyrirgefning og virð-
ing við fólkið okkar.
Þín
Ruth.
Það er skammt stórra högga á
milli. Elsku Jakob okkar er horf-
inn á braut, aðeins mánuði á eftir
ástkærri eiginkonu sinni til nærri
60 ára. Það er huggun í harmi að
þau hjónin, Jakob og Abba, fái að
sameinast á ný. Þau voru ekki
lengi aðskilin, enda leitun að eins
fallegu og nánu sambandi og
þeirra. Jakob var alltaf góð-
mennskan uppmáluð og tók
manni fagnandi í hvert sinn sem
maður hitti hann. Öðru eins ljúf-
menni hef ég sjaldan kynnst.
Þrátt fyrir mikil veikindi sem
drógu úr heilsu hans síðustu ár
tók hann öllu með æðruleysi og
jafnaðargeði og lét aldrei út úr
sér styggðaryrði við neinn. Jakob
hreykti sér aldrei af afrekum sín-
um eða góðmennsku, þó svo að
allt hans líf einkenndist af hjálp-
semi, velvilja, réttlæti og sam-
kennd. Hann var mikilsmetinn af
öllum þeim sem hann þekkti og
umgekkst og það báru honum all-
ir gott orð sem kynntust honum.
Það var ekki laust við að maður
væri oft pínu montinn að vera
tengdadóttir hans. Alltaf var
hann með fæturna á jörðinni og
hógvær fram í fingurgóma. Hann
var börnum sínum góð fyrirmynd
og veitti þeim það besta uppeldi
sem hann mögulega gat og það
skilaði sér svo sannarlega, því öll
eru þau eðalfólk sem ljúft er að
umgangast. Ég tel mig einstak-
lega heppna að eiga þessa fjöl-
skyldu að.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem)
Það voru forréttindi að fá að
kynnast honum Jakobi, þessum
heiðursmanni, og ég kveð hann
með þakklæti og eftirsjá og eftir
standa ljúfar minningar um góð-
an mann, sem ylja mér um
ókomna framtíð.
Far þú í friði elsku Jakob.
Þín tengdadóttir,
Regína Vilhjálmsdóttir.
Í dag mun ég kveðja ástkæran
tengdaföður minn í hinsta sinn.
Það er sárt til þess að hugsa að fá
ekki að njóta nærveru hans leng-
ur. Ég kom inn í fjölskylduna fyr-
ir 26 árum og frá fyrsta degi þótti
mér mjög vænt um Jakob. Hann
var sá besti og hjartahlýjasti
maður sem ég hef kynnst sem
elskaði alla og sýndi öllum virð-
ingu.
Jakob var barngóður og eiga
synir mínir margar góðar minn-
ingar um afa sem þeir geta glaðst
yfir um ókomin ár.
Þegar strákarnir mínir voru
litlir var hann iðinn við það að
handsvæfa þá eins og hann kall-
aði það og söng hann þá iðulega
Tondeleyjó, þegar þeir urðu eldri
var sagan um Litla-Rauð og hina
hestana fyrir vestan aðalsagan
fyrir svefninn. Jakob var mikill
íþróttaáhugamaður, hann stund-
aði badminton og sund af kappi
og ekki fannst honum leiðinlegt
að synir mínir skyldu stunda
íþróttir og fylgdist hann vel með
þeim og einnig í gamla daga þeg-
ar hans synir voru á fullu að æfa
og þótti mér mjög vænt um það
hvað hann sýndi minni íþrótt mik-
inn áhuga.
Tengdapabbi hafði dvalið á
Hornbrekku í Ólafsfirði síðastlið-
in ár og leið honum mjög vel þar
en saknaði þess að geta verið
meira með sínum nánustu. Iðu-
lega þegar ég og fjölskylda mín
komum til Ólafsfjarðar sóttum
við Jakob og fórum með hann
heim í Aðalgötuna, það þótti hon-
um vænt um og þá var alltaf tekin
einn rúntur um bæinn og síðan
inn í sveit og út á Kleifar. Þegar
heim var komið var það náttúr-
lega það fyrsta sem hann spurði
að: „Abba mín, átt þú ekki eitt-
hvað að borða handa börnunum?“
Hann passaði vel upp á það að
enginn færi svangur úr hans húsi.
Jakob átti yndislega konu sem
var hans stoð og stytta í gegnum
hans veikindi. Núna fær hann að
hitta Öbbu sína aftur og munum
við öll sem söknum þeirra svo
mikið hlýja okkur við þá hugsun
að þau eru saman á ný.
Elsku Jakob, eins og ég sagði
við þig á dánarbeði þínum var
ekki hægt að hugsa sér betri
tengdapabba. Takk fyrir allt.
Þín tengdadóttir,
Birgitta Guðjónsdóttir.
Látinn er minn kæri móður-
bróðir og fóstri, Jakob Ágústs-
son.
Hann fæddist hérna á Bíldudal
12. nóvember 1926 og var sjötti í
röðinni af sjö börnum Jakobínu
Pálsdóttur og Ágústs Sigurðs-
sonar kaupmanns sem auk systk-
inanna sjö tóku að sér tvær stúlk-
ur og ólu upp sem sínar.
Jakob missti foreldra sína 18.
febrúar 1943 en þau fórust með
vélskipinu Þormóði ásamt 29 öðr-
um. Í þessu hörmulega slysi
missti hann líka mág sinn og
æskuvini sína. Ég held að þetta
slys hafi hvílt þungt á honum
móðurbróður mínum alla ævi en
hann var ekki mikið fyrir það að
bera tilfinningar sínar á torg.
Valhallarsystkinin voru sam-
hent og unnu úr sorginni saman
og studdu hvort annað af ein-
stakri alúð. Stuttu eftir þetta
sorglega slys fór Jakob til náms í
rafvirkjun í Reykjavík og vann
við iðn sína í nokkur ár þar syðra.
Árið 1952 ræður Jakob sig til
Ólafsfjarðar sem rafveitustjóri og
flytur norður ásamt unnustu
sinni, henni Álfheiði Jónasdóttur
frá Patreksfirði. Jakob og Álf-
heiður hafa svo verið á Ólafsfirði
allar götur síðan og gengu sam-
hent sinn æviveg þar til kom að
leiðarlokum hjá þeim með rétt
um mánaðar millibili.
Ég var svo heppinn að fá að
búa hjá þeim í nokkur ár og var í
góðu skjóli þessara heiðurshjóna.
Hún Abba fóstra mín gat verið
býsna stjórnsöm á stundum og
tókum við einstaka snerrur en
þær leystust fljótt þegar Jakob
sagði við mig „Leyfðu henni að
ráða frændi“ og um það var ekki
rætt meir.
Jakob hafði alltaf mikinn
áhuga á því sem var að gerast
heima á Bíldudal og Bíldudalur
var honum alltaf mjög kær, þó
held ég á að seinni árum hafi
hann verið orðinn meiri Ólafsfirð-
ingur.
Sá kærleikur sem þessi heið-
urshjón hafa sýnt mér, Völu
minni og dætrum okkar gleymist
aldrei og þótt fjöll og firðir væru á
milli okkar fylgdust þau vel með
öllu sem var að gerast hér hjá
okkur. Stelpunum okkar fannst
Abba og Jakob vera merkilegasta
fólk sem við þekktum og biðu þær
alltaf spenntar eftir jólagjöfunum
frá ömmu og afa á Ólafsfirði.
Elsku Abba og Jakob, takk
fyrir samfylgdina og takk fyrir að
auðga líf mitt og minna með ykk-
ar alúð og væntumþykju, takk
fyrir allt og allt.
Sigurbjörn, Hafsteinn og
Ruth, þið hafið misst mikið. Ég,
Vala mín, stelpurnar okkar og
þeirra fjölskyldur vottum ykkur
okkar dýpstu samúð og biðjum
góðan guð að styðja ykkur í sorg
ykkar.
Örn Gíslason (Öddi frændi).
Kæri vinur, þá er komið að
kveðjustundinni. Okkur gömlu
vinkonur þínar langar að senda
þér þakkir fyrir allar stundirnar
sem við áttum saman. Við sögð-
um oft að það mætti stilla klukk-
una eftir þér þegar þú labbaðir
eftir ganginum á sundlauginni og
sagðir „ég er kominn“. Þú sagðir
að það væri þér lífsnauðsynlegt
að fara í sund á hverjum degi, og
alltaf komstu inn í afgreiðslu til
að spjalla. Fyrir nokkrum árum
lærbrotnaðir þú og héldum við þá
að þú kæmir ekki aftur í sund, en
það liðu ekki margir mánuðir, þá
varstu kominn aftur og hafðir
áhyggjur af að þú gætir ekki
synt, en Stína lofaði þér að ef þú
sykkir myndi hún ná í þig á botn-
inn! Þetta gekk bara vel, þú synt-
Jakob Ágústsson
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÁRNI V. GÍSLASON
fyrrverandi forstjóri,
sem lést þriðjudaginn 17. janúar, verður
jarðsunginn frá Bústaðakirkju mánudaginn
23. janúar kl. 13.00.
Blóm eru vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vilja minnast
hins látna er bent á líknarstofnanir.
Guðrún B. Steingrímsdóttir,
Steinunn K. Árnadóttir, Sigurður Guðmundsson,
Gísli Ö. Ólafsson,
Gísli Árnason, Unnur Úlfarsdóttir,
Bogi Guðmundur Árnason, Kristín Rafnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elsku-
legs eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
JÓNS BENEDIKTSSONAR
fv. útgerðarstjóra,
Ægisvöllum 2,
Keflavík,
sem lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja fimmtudaginn
15. desember.
Sérstakar þakkir og kveðjur til MND-teymis og starfsfólks
taugalækningadeildar Landspítalans og D-deildar og heima-
hjúkrunar Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja.
Bjarnhildur Helga Lárusdóttir,
Benedikt Jónsson, Inga Rebekka Árnadóttir,
Jóna Guðrún Jónsdóttir, Magnús Valur Pálsson,
M. Agnes Jónsdóttir, Óli Þór Barðdal,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýju við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
SVEINS RAGNARS BJÖRNSSONAR
skipstjóra,
Framnesvegi 20,
Keflavík,
áður Garðbraut 56, Garði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks gjörgæsludeildar Landspítalans
við Hringbraut og Landspítalans í Fossvogi fyrir einstaka
umönnun og hlýtt viðmót.
Loftveig Kristín Sigurgeirsdóttir,
Guðlaug Þóra Sveinsdóttir, Baldvin Sigurðsson,
Sigurgeir Borgfjörð Sveinsson, Elín Gunnarsdóttir,
Björn Sveinsson, Elísa Rakel Jakobsdóttir,
Rósa Sveinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýju við andlát og útför móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
SIGRÍÐAR VILBORGAR
JAKOBSDÓTTUR,
áður til heimilis í Minni-Vogum,
Vogum.
Sigurður Vilberg Egilsson, Selma Jónsdóttir,
Sveinbjörn Egilsson, Sara Björk Kristjánsdóttir,
Klemenz Egilsson, Anna Margrét Gunnlaugsdóttir,
Guðrún Egilsdóttir, Jón Ingi Baldvinsson,
Sæmundur Kr. Egilsson, Guðmunda Anna Þórðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær sambýliskona mín, móðir, tengda-
móðir, amma, systir, mágkona og frænka,
SOFFÍA ERLA ÓSKARSDÓTTIR,
er lést föstudaginn 13. janúar, verður
jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík
þriðjudaginn 24. janúar kl. 13.00.
Árni Heiðar,
Guðrún Kristveig Gunnarsdóttir, Bergur Arthursson,
Soffía Erla Bergsdóttir, Karl Jóhann Gunnarsson,
Sólveig Ásta Bergsdóttir,
Sigmar Óskarsson, Ingimunda Guðrún Þorvaldsdóttir,
Sigríður Friðþjófsdóttir,
Gunnlaugur Óskarsson, Lovísa Hermannsdóttir,
Ragnar Óskarsson, Sigríður Stefánsdóttir,
Sigríður Gunnsteinsdóttir.