Alþýðublaðið - 21.11.1919, Síða 4
4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Vörur sínar
eiga menn að kaupa í
Kaupíélagi Terkamanna.
Laugaveg S3 A. Simi 7S8.
Verkamannafól. „Dag-sbrún“
heldur fund í G.-T.-húsinu laugardaginn 22. þ. m. kl. 71/*-
Ingimar Jónsson stnd. theol. talar.
Auk þess verður á dagskrá lagabreytingar og ýms önnur mál.
Félagsstjórnin.
Um daginn 09 veginn.
Ekki fullráðið. Magnús Sveins-
son hefir beðið þess getið að enn-
þá væti ekkert fullráðið viðvíkj-
andi hotelbyggingu þeirri sem hann
hefir í hyggju að hyggja.
Einar dregnr úr. í Mogga í
fyrradag er talað um „fantaskap-
,inn“ í „ Alþýðublaðinu". Þegar
einn af eigendum Mogga fór að
lesa þetta í gær, þótti honum það
nokknð svæsið, svona eftir kosn-
ingar, og hafði orð á því við Ein
ar. Kom þá fyrst gremjusvipur á
guia andlitið, og átti Einar bágt
með að sitja á strák sinum. En
alt í einu kom honum ráð í hug,
og það birti yfir gula andlitinu
eins og þegar sól skín á moidar-
barð eftir útsynningsél. Og hann
hóf upp raust sína og mælti:
„Þetta er prentvilla, það átti ekki
að standa fantaskapur heldur
fautaskapur.“ (Jg maðurinn, sem
er einn af þeim sem kostar stór-
fé til þess að halda „Mogga“ út
og borga Einari 15 þús. kr. árs-
laun til þess að segja alþýðunni
sannleikann, fór ánægður heim í
sitt hús.
En í „Mogga" í gær stendur
svohljóðandi smágrein:
Misprentnn. í 10. línu 5. máls
greinar í greininni „Kosningarnar
í Rvík“ hér í blaðinu í gær, var
prentvilla. Þar stóð „fantaskapur-
inn“, en átti að vera ,,/aufaskap-
urinn0.
fstaka. Fjöldi manna heflr nú
daglega vinnu við ístöku á Tjörn-
inni. Auk atvinnunnar, sem verka-
menn hafa. við ístökuna, er það
um 1000 kr. tekjugrein fyrir borg-
ina. En livað skyldi Tjörnin geta
gefið af sér í bæjarsjóð, ef bær-
inn ætti sjálfur íshús?
Sand á göturnar. Undanfarna
daga heflr verið töiuvert frost og
eru göturnar víða klakaðar og
hálar mjög. Um göturnar er ekið
sleðum, kerrum og bílum og öðr-
um ökutækjum og eykst hálkan
stöðugt. Vonandi sér borgarstjóri
um það, að sandur verði borinn
á göturnar, að minsta kosti á
gangstéttirnar, áður en slys hlýzt
af. Það er leiðinlegur óvani, að
þetta skuli trassað von úr viti,
þar sem þetta er svo sjálfsagt að
ekki ætti að þurfa að minna
á það.
Dag8brúnarfnndnr er á morg-
un kl. 81/*. Ingimar Jónsson stud.
theol. talar, og auk þess eru til
umræðu lagabreytingar. Nú gildir
fyrir félagsmenn, að mæta sem
bezt á fundum Dagsbrúnar.
St. Mínerva heldur fund annað
kvöld kl. 81/*.
JColi konungnr.
Eftir Upton Sinclair.
Fyrsta bók:
Riki Kola konungs.
(Frh.).
„Hver oruð þér?“ sagði hann,
og hver hefir gefið yður vald til
þess að leika menn þannig?“
„Eg er lögreglustjóri og dómari
námahéraðsins", svaraði maður-
inn.
„Þér eigið við að þér séuð
einn af yfirmönnum félagsins, og
þér ætlið að ræna mig —“
„Bill, kastaðu honum út!“ skip-
aði maðurinn, og Hallur sá krepta
hnefana á Bill.
„Já, já“, tautaði hann og bældi
niður reiði sína, „bíðið þið með-
an eg kemst í fötin“. Síðan flýtti
hann sér að klæðast og vafði
saman þeim fatnaði sem hann
fór ekki í.
„Reyndu nú að fara beina leið
til baka, og ef þú kemur hingað
aftur, þá verðurðu skotinn“, sagði
fógetinn.
Síðan gekk Hallur út í sólskinið.
Hann var staddur á sama svæð-
inu en, inni í miðjum námabæn-
um. Hann sá í fjarlægð húsið
með stóra krossinum,. og gekk
milli tveggja raða af húsum og
skúrum félagsins. Ræflalegar konur
stóðu í dyrunum og óþrifalegh'
krakkar voru að róta í sorpinu
beggja megin vegarins. Þau hlógu
að Halli og hæddu hann — ÞV1
að hann gekk haltur og auðséð
var hvað valdið hafði helti hans.
Hallur hafði komið til þess að
fræðast, og hann hafði líka hlotið
fræðslu. Hann skildi, að hann
hafði komist í kynni við hugtakið
„námaverðir". Hann sneri sér alt
í einu við og leit á Bill, sem dag-
inn áður hafði sýnt, að hann gat
verið fyndinn.
„Heyrið þór mig nú“, sagðí
hann. „Þið hafið íengið peniDgana
mína, þið hafið gefið mór blátt
auga, þið haflð marið mig hátt
og lágt, svo að þið getið ekki
krafist meira. Nú megið þér, yður
að skaðlausu, segja mór, áður en
eg fer, hver ástæðan var til þess
alls".
8t. Skjaldbreið nr. 11®»
Fundur í kvöid kl. 81/*. Leikinn
gamanleikur.
Nýir félagar velkomnir.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.