Morgunblaðið - 11.10.2014, Blaðsíða 27

27
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. OKTÓBER 2014
Við Gróttu Seltjarnarnesið er lítið og lágt en þar leynist mikil fegurð í náttúrunni og ekki síst mistri undanfarinna daga auk þess sem útsýnið í átt að Keili svíkur engan.
Kristinn
Mikill er sá boð-
skapur sem Atli Gísla-
son hrl. boðar les-
endum
Morgunblaðsins í að-
sendri grein í gær,
föstudag. Í stuttu máli
telur Atli að ekki skuli
halla orðinu á dómara
vegna dóma sem þeir
kveða upp, sama
hversu vitlausir þeir
eru. Telur hann mig
hafa farið með óréttmætum hætti að
aðkomudómurunum þremur sem á
dögunum í Hæstarétti sýknuðu Þor-
vald Gylfason af kröfu minni vegna
meiðyrða hans um mig.
Örstutt upprifjun á sakarefni
málsins er þessi: Þorvaldur sagði í
háskólaritgerð að orðrómur væri um
að ég hefði samið eina af kærunum
vegna kosninganna til stjórnlaga-
þings. Síðan hefði ég sem dómari við
Hæstarétt stjórnað af-
greiðslu hennar þar
sem fallist hefði verið á
að ógilda kosninguna
vegna annmarka sem
voru á framkvæmd
hennar. Hér var
skrúflulaust dylgjað
um að ég hefði brotið
með refsiverðum hætti
gegn starfsskyldum
mínum sem dómari við
Hæstarétt Íslands.
Málsvörn sína byggði
Þorvaldur á því að
hann hefði bara verið
að breiða út orðróm, þar sem þetta
hefði áður birst í sandkorni í DV og
líka því að segja mætti þetta um mig
þar sem ég hefði verið þátttakandi í
almennum umræðum um þjóðmálin.
Í 235. gr. almennra hegningarlaga
segir svo: „Ef maður dróttar að öðr-
um manni einhverju því, sem verða
myndi virðingu hans til hnekkis, eða
ber slíka aðdróttun út, þá varðar það
sektum eða fangelsi allt að 1 ári.“
Í þessu felst að það skuli teljast
brot í sjálfu sér að bera aðdróttun
út. Engin vörn getur því falist í að
vísa til þess, eins og dómararnir
gerðu í forsendum sínum, að þessi
áburður hefði áður birst í DV.
Síðan birtu dómararnir í for-
sendunum staðhæfingu sem fól það
í sér að á annan veg hefði verið
dæmt ef annar dómari en ég hefði
verið borinn þessum dylgjum um
refsivert brot í starfi. Sagt er í for-
sendum dómsins að ég hafi á
löngum starfsferli mínum, meðal
annars á þeim tíma sem ég var
skipaður hæstaréttardómari, tekið
virkan þátt í þjóðfélagsumræðu um
ýmis málefni og verið talsmaður
þess að dómarar verði að þola
gagnrýni á störf sín á opinberum
vettvangi. Halelúja! Hvernig getur
þetta verið réttlæting fyrir út-
breiðslu á dylgjum um að ég hafi
brotið hegningarlög með því að
semja erindi til Hæstaréttar og
stjórnað afgreiðslu þess þar?
Þetta er svo glórulaus vitleysa að
enginn lögfræðimenntaður maður
ætti að geta látið hana frá sér fara.
Aðrar ástæður en fylgispekt við að-
ferðir lögfræðinnar hljóta að hafa
valdið þessu. Sá sem fyrir svona
ódæmum verður hlýtur að hafa
heimild til að velta fyrir sér ástæð-
um þess að fólkið beygir sig svo í
duft ruglsins. Það gerði ég og nefndi
til sögunnar þá skýringu sem er eig-
inlega sú eina sjáanlega, dómararnir
væru að reyna að ganga í augun á
vinahópnum sem öllu ræður í dóms-
kerfinu og ákveður hverjir skuli
verða dómarar við Hæstarétt. Svo
var það skrítið, svo ekki sé meira
sagt, að sóttir skyldu hafa verið
dómarar í Héraðsdóm Reykjavíkur
til að dæma á áfrýjunarstigi um
dómsúrlausn kollega síns við sama
embætti og skrafbróður á kaffistofu
þess. Nóg var um aðra kosti við val á
dómurum.
Greinilegt er að Atli lögmaður
hallast að því að maður sem fær dóm
með svona vitlausum forsendum eigi
helst að þegja. Allavega megi hann
ekki geta sér til um ástæður hans.
Og fyrst Atli telur mig hafa framið
gjörning sem jafna megi til þess sem
Þorvaldur framdi á mér, er kannski
rétt að rifja upp fyrir honum að Þor-
valdur var sýknaður! Ég gerði dóm-
urunum allavega ekki annað en þeir
höfðu talið Þorvaldi heimilt að gera
mér. Nema Atli telji, eins og þeir, að
annar réttur eigi að gilda um mig en
aðra borgara?
Eftir Jón Steinar
Gunnlaugsson » Og fyrst Atli telur
mig hafa framið
gjörning sem jafna megi
til þess sem Þorvaldur
framdi á mér, er
kannski rétt að rifja upp
fyrir honum að Þorvald-
ur var sýknaður!
Jón Steinar
Gunnlaugsson
Höfundur er lögfræðingur.
Atli minn! Þorvaldur var sýknaður
Um þessar mundir
eru 1,2 milljarðar
manna í heiminum
sem ekki eiga greiðan
aðgang að rafmagni og
þar af eru um 2,9 millj-
arðar sem verða að
mæta orkuþörf sinni
með því að brenna við
og taði. Á sama tíma
fer orkuþörf jarðarbúa
ört vaxandi. Það er því
ljóst að útilokað er að vinna bug á
fátækt ef ekki verður unnið að því
að auka aðgengi að orku fyrir fá-
tæka. Í víðara samhengi er enn-
fremur útilokað að finna framtíð-
arlausn á loftslagsvandanum án
þess að auka nýtingu á hreinni
orku.
Á fundi þróunarnefndar Alþjóða-
bankans í dag verða
orkumál á alþjóðavísu í
brennidepli. Þar mun
ég ásamt öðrum ráð-
herrum í nefndinni
ræða áskoranir þróun-
arlanda við að mæta
aukinni orkuþörf og
hvernig við tryggjum
jafnan aðgang að orku
fyrir alla, ásamt því að
huga að umhverfinu.
Eitt brýnasta verk-
efnið á alþjóðavett-
vangi nú um stundir er
að styðja þróunarríki í að mæta
orkuþörf sinni með nýtingu hreinna
og endurnýjanlegra orkulinda þar
sem þess er kostur. Með þeim hætti
má stuðla að framþróun og tak-
marka áhrif aukinnar orkufram-
leiðslu á losun gróðurhúsaloftteg-
unda.
Í mínum huga er aukin nýting
jarðhita í þróunarlöndum leið sem
getur mætt öllum þessum erfiðu
áskorunum og er ánægjulegt að sjá
hversu mikil vakning er um hve
mikilvæg þessi leið er á alþjóðavett-
vangi. Á síðustu árum hefur Ísland
lagt áherslu á orkumál í alþjóðlegri
þróunarsamvinnu. Við höfum til að
bera mikla sérfræðiþekkingu og
áratuga reynslu á þessu sviði sem
er vandfundin í heiminum.
Alþjóðabankinn er mikilvægur
samstarfsaðili á þessu sviði, enda
einn helsti opinberi fjármögnunar-
aðili orkuverkefna í fátækustu þró-
unarríkjunum. Ísland hefur um
langt skeið unnið að því að beina
augum bankans að þeim mögu-
leikum sem felast í nýtingu jarðhita
og er sú vinna loks farin að skila
góðum árangri. Samstarfsverkefni
okkar um að hraða jarðhitanýtingu í
Austur-Afríku er stórt skref í rétta
átt og hefur verkefnið víða vakið
verðskuldaða athygli. Er það áætl-
un íslenskra stjórnvalda að styðja
enn frekar við þetta verkefni á kom-
andi mánuðum.
Jarðhiti er vannýtt orkuauðlind
sem býður upp á mikil tækifæri.
Þetta þekkjum við Íslendingar best
sjálf, enda lagði jarðvarminn og
nýting hans grunn að efnahags-
legum framförum og framþróun Ís-
lands fyrir ekki svo mörgum ára-
tugum. Nýting jarðhita getur einnig
orðið mikilvægur liður í að draga úr
áhrifum loftslagsbreytinga í heim-
inum og er Ísland komið í alþjóðlegt
forystuhlutverk í myndun al-
þjóðlegs samstöðuhóps um jarðhita-
nýtingu. Þannig er Ísland orðið
rödd jarðhitans á alþjóðavettvangi
og með þeirri umræðu stuðlum við
að auknum fjárhagslegum stuðningi
við þetta mikilvæga málefni.
Framtíðarsýn Alþjóðabankans er
útrýming fátæktar og tekur Ísland
virkan þátt í að sú sýn verði að
veruleika. Verkefnið er stórt og
glíma þarf við margs konar áskor-
anir. Á sviði endurnýjanlegrar orku
mun Ísland leggja sitt af mörkum í
formi sérþekkingar og reynslu af
jarðhitanýtingu. Þessari þekkingu
ætlum við að miðla áfram og þannig
stuðla að bættum lífskjörum í fá-
tækari ríkjum heimsins.
Eftir Gunnar Braga
Sveinsson »Eitt brýnasta verk-
efnið á alþjóðavett-
vangi nú um stundir er
að styðja ríki í að mæta
orkuþörf sinni með nýt-
ingu hreinna og endur-
nýjanlegra orkulinda
Gunnar Bragi Sveinsson
Höfundur er utanríkisráðherra.
Í nýtingu jarðvarma felast margvísleg tækifæri