Morgunblaðið - 11.10.2014, Blaðsíða 37

Og nei, kæri tengdapabbi, auð-
vitað gleymi ég ekki að nefna
Elvis Presley, en hann var þitt
uppáhald og það sást heima hjá
þér, en það væri hægt að setja
upp Elvis-safn með öllum flottu
hlutunum sem þú keyptir, m.a.
þegar þú fórst með Agli þínum,
Sigurði og Aðalsteini til Grace-
land.
Síðasta fjölskyldusamvera
okkar var í fermingarveislu
Hrafnhildar Maríu núna í apríl sl.
og ég er svo fegin að við tókum
mikið af myndum af þér og okkur
saman, núna eru þessar myndir
ómetanleg eign.
Elsku Systa, megi guð styrkja
þig í sorg þinni vegna missis eig-
inmanns þíns og félaga.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Sigurósk Kristjánsdóttir.
Elsku Kristján.
Við vorum harmi slegin þegar
Kristján Örn, sonur ykkar Systu,
hringdi í okkur og færði okkur
þau sorgartíðindi að þú værir lát-
inn. Á þessari sorgarstundu verð-
ur okkur orða vant og sorgin er
mikil.
Við kveðjum þig með söknuði
og þökkum þér fyrir allar þær
óteljandi, skemmtilegu og gef-
andi samverustundir sem við höf-
um átt síðustu árin. Þegar kemur
að leiðarlokum kemur upp í hug-
ann innilegt þakklæti fyrir allt
það góða og fallega sem þú hefur
gefið með nærveru þinni. Við vor-
um svo sannarlega lánsöm að
þekkja þig og hafa þig í fjölskyld-
unni. Þú varst öðlingsdrengur,
geysilega myndarlegur og stór-
glæsilegur svo eftir var tekið.
Duglegur, klár, framtakssamur
og með yndislega fallega útgeisl-
un. Kostir þínir voru ótalmargir,
þú varst hjálpsamur, ráðagóður,
góðmenni, traustur, skemmtileg-
ur, mikil húmoristi, frábær fag-
maður, tónlistarmaður og svona
mætti lengi telja. Það var svo
skemmtilegt að umgangast þig
því þú varst alltaf svo jákvæður
og geislaðir af gleði. Þú áttir svo
gott með að hrífa fólk með út-
geislun þinni, enda varstu mjög
félagsyndur og áttir fjölmörg
áhugamál. Þú notaðir tímann vel
og fannst ungur ástina, þegar þú
kynntist Systu. Ást ykkar hefur
blómstrað alla tíð og þið hafið
verið lánsöm að eiga hvort annað
og seinna meir eignuðust þið
gullmolana ykkar Kristján Örn,
Ásdísi, Maríu og Egil Jón. Sem
öll eiga orðið sín eigin börn og
fjölskyldur sem þú elskaðir svo
sannarlega mikið og í hvert sinn
sem þú minntist á börnin þín,
barnabörn og fjölskylduna alla þá
sá maður væntumþykjuna í aug-
um þínum. Það var yndislegt að
koma norður á Sauðárkrók til
ykkar Systu því þið tókuð alltaf
svo vel á móti okkur fjölskyld-
unni og ekki vantaði kaffi eða
bakkelsi á borð. Þegar við kom-
um akandi að húsinu ykkar á
sumrin, sátuð þið svo oft út á ver-
önd í blíðskaparveðri, kaffibrún
og sælleg með hundinn ykkar,
Elvis, sem var í miklu uppáhaldi.
Okkur stóð líka til boða að gista
og þáðum það nokkrum sinnum, í
þau skipti sem við gerðum það
var setið fram á nótt og spjallað
um lífið og tilveruna. Þú átt líka
stærsta og flottasta Elvis Pres-
ley-safn Íslands sem þú hefur
unnið svo ötullega að í gegnum
árin. Það var svo skemmtilegt að
fá að skoða allt fína og flotta dótið
sem þú hafðir safnað að þér með
Elvis Presley. Þú hafðir líka
mjög gaman af því að labba með
manni um safnið og sýna okkur
alla fallegu gripina. Það var líka
skemmtilegt að fá ykkur Systu í
mat til okkar því við gátum spjall-
að svo mikið. Einnig eru ljúfar
minningar þegar öll systkini
Systu hittust á Akureyri og síðar
meir í Kvistalandi. Minningarnar
eru góðar og ylja manni um
hjartarætur. Við kveðjum þig nú
hinstu kveðju og biðjum þess að
algóði Guð blessi minningu þína
og varðveiti þig. Við vottum eft-
irlifandi eiginkonu þinni og ást-
inni í lífi þínu okkar dýpstu sam-
úð.
Börnum ykkar, barnabörnum,
tengdafólki og fjölskyldu og vin-
um okkar dýpstu samúð. Sorgin
er sár djúp og mikil. Guð blessi
ykkur öll.
Svavar mágur, Berglind
og börn.
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um réttan veg
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt því þú ert hjá mér.
Sproti þinn og stafur huggar mig.
Þú býrð mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyrð höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mé
alla ævidaga mína,
og í húsi drottins bý ég langa ævi
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta.
(23. Davíðssálmur)
Með þessum orðum viljum við
kveðja elsku Kristján Hansen og
biðjum almáttugan Guð að blessa
minningu hans. Elsku Systa litla,
systir pabba míns. Það er erfitt
að vera svona langt í burtu og
geta ekki tekið utan um þig og
vottað þér samúð.
Við biðjum algóðan Guð að
gefa þér, börnunum þínum,
barnabörnum og allri fjölskyld-
unni styrk á þessari miklu sorg-
arstundu. Minningin um elsku-
legan eiginmann, yndislegan
pabba, afa og góðan fjölskylduvin
lifir áfram.
Guð blessi ykkur öll.
Hinsta kveðja,
Helga Dís og Shaun.
Samstarfsmaður og vinur til
fjölda ára er fallinn frá. Höggið
var stórt þegar það kom og eft-
irsjá er að góðum manni. Krist-
ján var vandvirkur til vinnu.
Hann hafði einlægan áhuga á
gömlu handverki og hafði mikla
ánægju af að gera upp gömul
húsgögn. Kirkjumálun lá einnig
vel fyrir honum því var oft leitað
til hans á þeim vettvangi. Krist-
ján var bestur starfsmanna á því
sviði enda bæði vandvirkur og
þolinmóður en þolinmæði átti
Kristján nóg af og þá ekki síst
gagnvart samstarfsmönnum.
Hann bjó yfir gríðarlega mikilli
reynslu og var alltaf tilbúinn að
miðla henni til annarra. Kristján
var léttur í lund og gerði oft at í
vinnufélögum sínum og öðrum
iðnaðarmönnum. Samferðar-
menn Kristjáns hjá Dodda mál-
ara eiga góðar minningar um
Kristján og Systu, bæði frá
árshátíðum og utanlandsferðum.
Minningar um Kristján í vinnu og
utan vinnu eigum við skemmti-
legar og góðar. Um leið og við
kveðjum góðan mann vottum við
Systu og fjölskyldu allri innilega
samúð okkar.
Þórarinn Thorlacius
og strákarnir.
Þriðjudaginn 30. september sl.
kvaddi vinur minn og góður fé-
lagi, Kristján Þór Hansen. Ég
kynntist Kristjáni fyrir alvöru ár-
ið 1978 þegar hann bauð mér
vinnu hjá sér og Sigurði Snorra-
syni málarameistara, þá strax
vissi ég að ég hafði eignast góðan
vin og félaga.
Ég þáði vinnuna og frá þeim
degi tókst hjá okkur góður vin-
skapur sem entist með okkur alla
tíð, þó hefði sambandið mátt vera
meira síðustu árin. Kristján var
afburðafagmaður, hann hafði
gaman af vinnunni og skilaði
hann henni alltaf 100%, sérstak-
lega hafði hann gaman af ná-
kvæmnisvinnu sem þurfti mikla
vandvirkni. Kristján var einnig
flinkur við og hafði gaman af að
gera viðareftirlíkingar og alls-
konar skraut. Það eru ekki fáar
kirkjurnar sem hann málaði og
má þar nefna Hóladómkirkju,
Sauðárkrókskirkju og Reyni-
staðarkirkju, þar sem allt þurfti
að mála eftir gamalli fyrirmynd
og helst með sömu gömlu efnun-
um.
Hann hafði einnig gaman af að
mála og gera upp gamlar komm-
óður og þess háttar en allt virtist
leika í höndum hans. Kristján var
ekki bara góður málari, hann var
líka nokkuð fær trommuleikari
og hafði mikið yndi af tónlist.
Kristján hlustaði á alla góða tón-
list þó að einn tónlistarmaður
hafi verið í miklu uppáhaldi hjá
honum en ekki er hægt að tala
um Kristján án þess að minnast á
Elvis Presley. Kristján átti að ég
held allar plötur og diska sem
komið hafa út með Elvis og hann
átti stórt safn af allskonar minja-
gripum er tengdust goðinu sem
hann hafði safnað að sér í gegn-
um árin. Það var ekki leiðinlegt
að setjast niður með Kristjáni á
góðum kvöldstundum og hlusta á
Elvis og lærði maður fljótt að
meta þennan snilling sem Elvis
var. Mig langa því að þakka
Kristjáni fyrir allar þær góðu
stundir sem við áttum saman í
gegnum árin. Það eru mikil for-
réttindi að hafa fengið að kynnast
þér.
Elsku Systa, Kristján Örn,
Egill, Ásdís, María, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabarn,
ég votta ykkur samúð mína í allri
þeirri sorg og þeim mikla söknuði
vegna fráfalls Kristjáns. Munið
að það er ekki erfitt að setja Elvis
á fóninn og minnast um leið allra
þeirra góðu stunda sem við áttum
með Kristjáni.
Árni Hjaltason.
MINNINGAR 37
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. OKTÓBER 2014
Sjöfn Zophoníasdóttir, æsku-
vinkona mín, er látin. Við geng-
um veg okkar samstíga allt frá
innan fermingar til þessa dags.
Vinskapur okkar var náinn alla
tíð og bar þar aldrei skugga á.
Við ólumst upp með svipuðum
hætti, á heimilum okkar ríkti
gamla munstrið hefðbundna. Ný-
ir og breyttir tímar unglingsár-
anna tóku völdin fyrirvaralaust,
hermenn á götum úti og borgar-
bragurinn breyttist.
Upp úr tvítugu höfðum við
báðar lokið grunnnámi á þeim
sviðum sem við höfðum valið okk-
ur, hún í Fósturskólanum, ég í
Myndlista- og handíðaskólanum.
En við vildum sjá meira af um-
Sjöfn
Zophoníasdóttir
✝ Sjöfn Zophoní-asdóttir fædd-
ist í Reykjavík 22.
júní 1931. Hún lést
á hjúkrunarheim-
ilinu Droplaug-
arstöðum 27. sept-
ember 2014.
Sjöfn var jarð-
sungin frá Dóm-
kirkjunni í Reykja-
vík 3. október 2014.
heiminum og helst
komast í Evrópu-
ferð þar sem sí-
gaunatónarnir óm-
uðu, lögðum við því
af stað með Gull-
fossi til Kaup-
mannahafnar í nám
og störf eins og það
var orðað þá. Á leið-
inni stoppaði skipið
dagpart í Leith í
Skotlandi. Ógleym-
anleg varð sú stund okkur báðum
þegar við stóðum í fyrsta skipti á
erlendri grund nokkuð óvænt á
miðju Princess Street og lífið
breyttist. Kastalar voru í augsýn,
hitamolla lá yfir öllu, verslanir í
röðum með varningi sem við
höfðum aldrei séð áður. Þessi
nýja upplifun fullkomnaðist svo í
Kaupmannahöfn þar sem list-
hönnun og listalífið allt var í al-
gleymingi, aldeilis eitthvað fyrir
okkur fagurkerana. Frá Kaup-
mannahöfn komumst við í Evr-
ópuferðina langþráðu í skröltandi
lestum og sígaunatónarnir fylgdu
okkur. Þegar við komum til baka
festum við illa svefn því það vant-
aði skröltið. Margt átti eftir að
breytast í fyrirhuguðu púsluspili
okkar en heillastjarnan fylgdi
okkur í hverju því sem við tókum
okkur fyrir hendur.
Í Kaupmannahöfn mættust
þau Sjöfn og Gunnar, gæfa
beggja. Síðan gengu þau saman
sinn æviveg, byggðu sér vandað
heimili og eignuðust tvo sólar-
geisla, Snorra og Lilju Önnu. Á
því heimili ríkti allt sem þurfti,
hlýja, virðing og samheldni í öllu
enda afraksturinn eftir því. Þeg-
ar svo höggið kom og Sjöfn
greindist með ólæknandi sjúk-
dóm var ekki hægt að standa sig
betur en fjölskyldan gerði í einu
og öllu. Þegar Sjöfn var komin á
Droplaugarstaði, leið ekki sá
dagur að Gunnar væri ekki kom-
inn í heimsókn og eftir atvikum,
systkinin, tengdadóttirin og litli
engillinn hún Kristrún Sjöfn.
Hvar sem Sjöfn fór fylgdi
henni þetta trausta gefandi yfir-
bragð og næmleiki hennar fyrir
því sem var að gerast í augnablik-
inu. Sjöfn, forstöðukonan í
Grænuborg, var kona á réttum
stað. Með sínum mjúku höndum
strauk hún tár af kinn og sætti
ólík sjónarmið smáfólksins með
sínum djúpa skilningi uppaland-
ans. Sjöfn var einstök, það var
yndislegt að eiga hana að vini í
gegnum árin. Hafi hún ómetan-
lega þökk mína. Blessuð sé minn-
ing hennar.
Fjölskyldu Sjafnar og vinum
votta ég mína dýpstu samúð.
Hólmfríður Árnadóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
RAGNHEIÐAR ÖNNU STEFÁNSDÓTTUR
sjúkraliða.
Margrét Stefanía Sveinsdóttir,
Stefán Þór Herbertsson,
Tryggvi Þór Herbertsson,
Víðir Þór Herbertsson
og fjölskyldur.
✝
Okkar innilegustu þakkir til allra sem sýndu
okkur samúð og vináttu við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
LÁRU MARGRÉTAR
BENEDIKTSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks líknardeildar Landspítalans í
Kópavogi og hjúkrunarfræðinga Karítas.
Jón Karlsson, Ingrid Karlsson,
Áslaug Lára Jónsdóttir, Scott Lamb,
Axl, Lilý,
Birgitta Sif Jónsdóttir, Bergþór Ásgeirsson,
Sóley Sif, Salka Sif,
Louise Jónsdóttir Karlsson,
Deisa G. Karlsdóttir, Tommy Holl,
Hanna Aarnesdóttir Närhi.
✝
Innilegar þakkir til allra fyrir auðsýnda samúð,
hlýhug og vináttu vegna andláts og útfarar
móður minnar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
HÓLMFRÍÐAR SIGURÐARDÓTTUR,
Furulundi 3b,
Akureyri.
Margrét Einarsdóttir,
Ástvaldur Guðmundsson,
Hólmar Ástvaldsson, Óla Björk Eggertsdóttir,
Álfheiður H. Ástvaldsdóttir, Halldór Björn Halldórsson,
Ásgeir Ástvaldsson, Karólína Einarsdóttir,
Bergdís Hólm Davíðsdóttir, Styrmir Haraldsson,
Einar Hólm Davíðsson, Auður Kristinsdóttir,
Nanna Hólm Davíðsdóttir, Valdimar Geir Valdimarsson,
Orri Þór, Birna Hrund, Dagur, Egill Birnir, Lilja Hrönn,
Þórdís Marín, Einar Steinn, Erna Sjöfn, Davíð,
Ólavía Klara og Atli Hrannar.
✝
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og útför
elskulegrar eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
VIGDÍSAR ESTERAR EYJÓLFSDÓTTUR,
Vallartröð 10,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki deildar
11G, LSH og líknardeildar LSH í Kópavogi.
Ingimar G. Jónsson,
Valgerður Ingimarsdóttir, Andrés Indriðason,
Jón Ingimarsson, Kristín H. Traustadóttir,
Eyjólfur Ingimarsson, Margrét Á. Gunnarsdóttir,
Guðrún Hrönn Ingimarsdóttir, Gunnar Hauksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi • Símar 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Sverrir
Einarsson
Kristín
Ingólfsdóttir
Hinrik
Valsson
STOFNUÐ 1996
STOFNUÐ 1996
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá sem fjallað
er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og klukkan hvað
útförin fer fram. Þar mega einnig koma fram upplýsingar um foreldra,
systkini, maka og börn. Ætlast er til að þetta komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en ekki í minningargreinunum.
Minningargreinar