Hafnarfjörður - Garðabær - 10.01.2014, Blaðsíða 8

8 10. janúar 2013
Helga Sörensdóttir fæddi fyrsta barn ársins á heimili sínu í Garðabæ:
Fyrsta barn ársins fæddist heima
„Ég tók hana strax i fangið og hún tók brjóstið um leið. Naflastrengurinn
var klipptur tveimur tímum síðar,“ segir Helga Sörensdóttir. Dóttir hennar,
rúmlega viku gömul, var fyrsta barnið sem fæddist hér á landi árið 2014.
Helga fæddi dótturina heima hjá sér í Garðabænum, með aðstoð Krist-
bjargar Magnúsdóttur, heimafæðingaljósmóður.
Sú stutta kom í heiminn klukkan
26 mínútur í 6 á nýársnótt. Hún vó
rúmar 13 merkur (3.270 grömm) og
var mæld 50,5 sentimetra löng.
Helga á einnig dótturina Amelíu Líf
Bjarkadóttur sem er fimm ára og fékk
að sjá litla systur þegar hún vaknaði
á nýársmorgun.
Beið fram yfir miðnætti
Blaðamaður fékk að hitta mæðgurnar
í vikunni og heyra um fæðingu fyrsta
barnsins á árinu.
„Þetta gekk bara rosa vel. Aðdrag-
andinn var langur, en allt fór á fullt um
tíuleytið á gamlárskvöld,“ segir Helga.
Hún hafi náð að horfa á skaupið með
hálfu auga, en hríðirnar voru byrjaðar.
„Þetta var samt skemmtilegasta skaup
sem ég hef séð,“ segir Helga hlæjandi.
„Ég þrjóskaðist svo við fram yfir
miðnættið svo dóttirin gæti klárað
sprengjurnar sínar og við vorum
komnar heim um eittleytið.“
Ljósmóðir á sparifötum
Helga segir að amman Bryndís Þóra
Jónsdóttir, hafi svæft Amelíu Líf, og
síðan hafi hún tekið upp símann. „Ég
hringdi í Kristbjörgu sem hentist til
mín í sparifötunum,“ segir Helga.
Hún lýsir aðdraganda fæðingar-
innar þannig að hún hafi framan af
nóttu verið í laug inni í stofu. Dóttur-
ina fæddi hún hins vegar standandi,
sem fyrr segir á sjötta tímanum, en
þá var Áslaug Hauksdóttir, heima-
fæðingaljósmóðir einnig komin til
aðstoðar.
Dóttirin „flaug út“
„Ég var orðin svo máttlaus i fótunum
að það þurfti að halda mér uppi þar
sem ég stóð, svo Kristbjörg bók-
staflega greip stúlkuna þar sem hún
„flaug“ út í einni hríð! En ég tók hana
svo strax i fangið og hún tók brjóstið
um leið,“ segir Helga. Naflastreng-
urinn var klipptur tveimur stundum
síðar, en það gerði amman, Bryndís
Þóra.
„Tilfinningin var ólýsanleg,“ segir
Helga. „Mig minnir að ég hafi sagt
„glætan“ nokkuð oft,“ segir Helga
brosandi. „Ég var eiginlega steinhissa
að sjá þessa litlu manneskju.“
Mæðgur á bleiku skýi
Helga segist ekki hafa fengið nein
verkja- eða deyfilyf við fæðinguna.
Og hún hafi heldur ekki stuðst við
öndunaræfingar. „Þetta var bara
harkan.“
Eldri dóttirin Amelía Líf rumskaði
hins vegar ekki við fæðinguna. Hún
vaknaði ekki fyrr en ljósmæðurnar
voru farnar og búið að ganga frá öllu.
En hvað finnst stóru systur um litla
barnið?
„Sú stutta tjáði mer i fyrradag að hún
væri ástfangin af litlu systur. Svo hún
er á sama bleika skýi og mamman,“
segir Helga.
„Taka enga óþarfa sénsa“
Hvað varð til þess að þú ákvaðst að
fæða heima?
„Það kom bara ekkert annað til
greina hjá mér. Mér finnst ekkert
sjúklegt við fæðingar og finnst ekki
að þær eigi heima inni á sjúkrahúsi
undir venjulegum kringumstæðum.
Auðvitað er gott að geta leitað þangað
ef eitthvað kemur upp á eða maður
þarfnast hjálpar. Og á Reykjavíkur-
svæðinu eru allir svo nálægt sjúkra-
húsi að það er alveg hættulaust að
ætla að gera þetta heima hjá sér.
Það er svo stutt í hjálpina ef þarf, og
við eigum svo brilljant ljósmæður
sem maður getur treyst að taki enga
óþarfa sénsa.“
Ómetanleg reynsla
Helga segir að fyrir fæðingu Amelíu
Lífar hafi einnig verið á áætlun að
fæða heima, en það hafi ekki gengið í
það sinn. „Við þurftum hjálp, svo hún
kom í heiminni uppi á spítala,“ segir
Helga. Upplifuninni af því að fæða
heima og á spítala verði ekki jafnað
saman. Hún hafi heldur dapra reynslu
af spítaladvölini, til dæmis vegna þess
að manni hennar hafi verið vísað úr
húsi, „hent út og heim,“ þremur
klukkustundum eftir fæðinguna.
„Það er bara svo geggjað að geta
skriðið uppi sitt eigið rúm með nýja
hnoðrann sinn og farið í sína eigin
sturtu og vera í sínu umhverfi,“ segir
Helga með áherslu. „Þetta er ómet-
anlegt að mínu mati.“
Spítalinn neyðarúrræði
Helga segir að í undirbúningi
heimafæðingar verði sambandið
við ljósmóðurina innilegra. „Maður
kynnist henni meira persónulega og
heimsóknirnar eru lengri, en undir-
búningurinn hjá mér var í rauninni
ekki mikið meiri.“
Hún bætir því við að fyrir sér sé
heimafæðing ekki val heldur sjálf-
sagður hlutur. „Mér finnst spítalinn
ekki vera valkostur, heldur neyðar-
úrræði.
- Hvernig upplifir þú umræðuna um
heimafæðingar?
„Það fer svolítið eftir þvi við hvern
maður talar, í hvaða átt umræðan fer.
Mér finnst að það sé aðallega fólk
sem ekki á börn, eða fólk sem hefur
ekkert lesið um fæðingar sem heldur
að heimafæðingar séu hættulegar.
Nú er sigið á seinni hluta heimsóknar
blaðamanns til litlu fjölskyldunnar í
Garðabæ, en ein spurning verður að
fljóta með. Er litla stúlkan komin með
nafn?
„Já, en það verður ekki gert opin-
bert fyrr en i nafngiftarveislunni,“
segir Helga Sörensdóttir hlæjandi að
lokum.
Helga Sörensdóttir er
þrítug, sjálfstæð móðir, og
býr í Garðabænum. Hún
lærði matreiðslu, og hefur
starfað á ýmsum veitinga-
húsum. Hún starfar nú í
Réttarholtsskóla og eldar
skólamat. „Vaktavinnan á
veitingastöðunum passar
ekki mjög vel við móður-
hlutverkið,“ segir Helga.
Móðir og dóttir.
amelía Líf er ástfangin af litlu systur.