Hafnarfjörður - Garðabær - 07.02.2014, Blaðsíða 11

Eignaumsjón er óháður fagaðili þegar kemur að rekstri húsfélaga og rekstrarfélaga – og því frábær lausn fyrir eigendur atvinnuhúsnæðis. Í okkar umsjá
ertu í góðum höndum - við sjáum um fjármálin, fundina, undirbúning framkvæmda og viðhalds og annarra þátta sem þarf að leysa.
Er húsfélagið í lausu lofti ?
»
Vantar óháðan aðila til að annast málefni húsfélagsins eða rekstrarfélagsins ?
Eignaumsjón hf . – Suður landsbraut 30 – Sími 585 4800 – afgreids la@eignaumsjon. is – www.eignaumsjon. is
117. febrúar 2014
Garðbæingurinn Þór Jónsson er landsþekktur fyrir störf sín við frétta-
mennsku. Hann hefur fyrir nokkru lagt þau störf á hilluna og stundar
lögfræðinám. Hann er stúdent frá FG en er líka menntaður í blaðamennsku.
Hann gaf út skólablað tólf ára gamall, en segir að leiðtogafundurinn í Höfða
1986 hafi haft grundvallaráhrif á að hann valdi sér fréttamennsku sem
starfsvettvang, en hann ætlaði alltaf að verða dýralæknir þegar hann yrði
stór. Helstu áhugamál hans eru sönglist – en hann hefur sungið í óperum
– og stangveiði, auk þess að sökkva sér líka í sagnfræði og bókmenntir.
Eins og sönnum Garðbæingi sæmir, þá heldur hann með Stjörnunni, en
Manchester United er í uppáhaldi af erlendum vettvangi. Þór er þriggja
barna faðir og hefur auk Íslands átt heimili í Svíþjóð og Kanada. Þór
Jónsson er í yfirheyrslunni að þessu sinni.
Hvernig er Ísland í sambanburði við
önnur lönd sem þú hefur búið í?
Þjóðfélagið er auðvitað smærra í sniðum
og því fylgja kostir og gallar. Ég gæti
t.d. trúað að sérstakir hæfileikar manna
uppgötvist frekar hér en hjá stærri
þjóðum. Prinsippleysi og minnimátt-
arkennd eru þó ekki eins áberandi úti í
löndum. En alltaf finnst manni samt best
á Íslandi, þrátt fyrir allt, stutt í fallega
náttúru, hér eru fjölskylda og vinir og til-
tölulega mikið öryggi sem er mikilvægt
þegar maður á börn að vaxa úr grasi.
Hver er stærsti sigur þinn?
Án vafa að ná tökum á áfengisdrykkj-
unni.
Hver er þinn helsti kostur?
Ég læt aðra um að dæma það.
En galli?
Mér finnst auðveldara að svara því. Ég
get verið orðhvatur og orðhvass. Það er
yfirleitt ekki illa meint en oft misskilið.
Hvað áttu marga „vini“ á Facebook?
1556
Uppáhaldstónlistarmaður eða tónlist-
arstefna?
Óperutónlist, án hennar fengi ég ekki
þrifist, annars er ég alæta á tónlist en
finnst erfiðast að melta nútímajazz .
Uppáhaldstónlistarmaðurinn hlýtur
því að vera óperusöngvari og þá vand-
ast valið, en ég ætla, úr því að ég er til-
neyddur, að nefna Gigli, nei, Caruso, eða
Cappuccilli og Domingo eða ....
Hvaða bók eða listaverk hefur haft
mest áhrif á þig og hvers vegna?
Ég hugsa að það sé trílógía Väinös Linna
um örlög hjáleigubændanna Koskela og
Óþekkti hermaðurinn eftir sama höf-
und. Ég las þær allar fjórar í striklotu
á táningsárunum og þær kyntu undir
áhuga minn á styrjaldarsögunni.
Sjónvarp, útvarp, bók eða net?
Net, því að þar er bæði sjónvarp og út-
varp og allt hitt.
Hvað kveikti áhuga þinn á fjölmiðlum?
Þegar ég fjallaði um leiðtogafund Reag-
ans og Gorbatjovs og stóð svo nærri
valdamestu mönnum heims að ég varð
að víkja úr vegi þannig að Shultz og
Shevardnadze gætu heilsast í Háskólabíó
ákvað ég að hella mér út í blaða- og
fréttamennsku. Ekki spillti heldur fyrir
að mér tókst að gera Hjálmar W. Hann-
esson sendifulltrúa sturlaðan úr reiði
með því að fjalla um efasemdir um að
íslensk stjórnsýsla réði við leiðtogafund
af þessu tagi. Alveg óháð því hvort reiði
hans var réttmæt þá var kostulegt að
sjá erindreka íslenska ríkisins æða
um anddyri Háskólabíós eins og sært
dýr. Fyrir mér var þetta staðfesting á
því að íslenskir embættismenn ynnu
í vernduðu umhverfi og þættust yfir
gagnrýni hafnir. Því fannst mér verða að
breyta. Annars hafði áhuginn blundað
lengi eða alveg frá því að ég tók þátt í
að gefa út fjölritað bekkjarblað í 12 ára
bekk í Flataskóla.
Hvernig finnst þér að starfa við fjöl-
miðla?
Þetta er afskaplega mikilvægt starf. Góð
blaðamennska er jafnnauðsynleg lýð-
ræðinu og slæm blaðamennska er hættu-
leg því. Hraðinn er of mikill og álagið
enda kemur það iðulega niður á frétt-
unum, sem verða ekki nógu vandaðar
og allt of oft einhliða. Metnaðurinn er
ekki nógu mikill en það er ekki blaða- og
fréttamönnum að kenna heldur stjórn-
endum og eigendum fjölmiðla, því að
þeir einblína um of á excelinn sinn.
Vandaður fréttaflutningur kostar pen-
inga og það gengur ekki að líta aðeins
til afkasta. Magn og gæði fara ekki endi-
lega saman. En að þessu rausi slepptu
er starf við fjölmiðla mjög spennandi
og skemmtilegt, fjölbreytt og, þegar vel
tekst til, samfélagslega mikilvægt.
Hvað er skemmtilegast við það starf?
Ég held að mér hafi fundist starfið gefa
mér mest þegar mér tókst að afhjúpa
eitthvað sem reynt var að leyna al-
menningi en skipti hann máli að vita.
Biskupsmálið er mér ofarlega í huga og
Miksonmálið, sömuleiðis fréttasyrpa
sem ég flutti um kjarnorkuvopnaskip
Bandaríkjahers sem komu hingað til
lands.
Var erfitt að hætta?
Já – og nei. Ég var orðinn þreyttur á
færibandavinnu í fréttamennsku þegar
ég ákvað að söðla um og gerast upplýs-
ingafulltrúi. Hins vegar var ég að segja
skilið við starf sem ég kunni og þekkti
mjög vel, sem ég hafði menntað mig til
og hafði yfirleitt mikla ánægju af. En ég
hafði lengi verið varafréttastjóri og sem
slíkur sinnt ýmsum leiðinlegum skrif-
stofuverkefnum auk þess sem ég var lát-
inn bera ábyrgð en hafði ekki völd í sam-
ræmi við hana. Það sem gerði útslagið,
þegar ég ákvað að hætta, var aftur á móti
ótti, sem ég varð var við hjá sjálfum mér,
við að fara út fyrir þægindahringinn og
takast á við ný verkefni á öðrum og að
mörgu leyti framandi vettvangi. Ég vildi
ekki láta undan slíkum ótta.
Hvað er að þínu mati mikilvægast fyrir
Garðabæ?
Garðabær er lítill og vinalegur bær
sem heldur sumum helstu perlum
sínum vandlega leyndum fyrir öðrum,
s.s. hinum merkilega landnámsskála í
miðbænum sem ég tók þátt í að grafa
upp. Ég held að hann eigi að kappkosta
að vera lítill og vinalegur áfram til að
forðast vaxtarverki nágranna sinna,
teygja sig sem minnst út í sjó eða upp
í heiðar heldur finna jafnvægi sitt og
halda því, en hann má gjarnan auglýsa
kosti sína til að laða að gesti. Einhverjir
gætu minnst á útþenslu til Bessastaða úr
því að ég er tala um að hann eigi ekki
færa mikið út kvíarnar, en þá er til þess
að líta að ég hef alltaf talið Álftanes til
Garðabæjar, sameiningin var í mínum
huga aðeins stjórnsýslulegt formsatriði
til staðfestingar á því.
Að því sögðu, hvað mættu bæjaryfir-
völd gera betur?
Það er mikilvægt fyrir bæinn að styðja
áfram vel við íþróttastarf í bænum, helst
enn betur. Stjarnan mótar sjálfsmynd
bæjarins meira en t.a.m. atvinnulíf, um-
hverfi, sérkenni eða saga, þannig að það
hefur að miklu leyti verið um íþróttirnar
sem bæjarbúar hafa sameinast. Því er
engin frekja að halda uppi kröfunni um
öflugan stuðning við íþróttir og nauðsyn
þess að ljúka mannvirkjagerð sem lofað
hefur verið, s.s. hvað snýr að handbolt-
anum, og endurbótum á ýmissi aðstöðu
til íþróttaiðkana. Eftir það má svo fara
að huga að knatthúsi í bænum.
Hvaða stundir í lífinu eru gleðileg-
astar?
Ég er kominn á svo hægan snúning að
ég hugsa að mestu ánægjustundirnar
séu að sjá börnin vaxa og dafna og ná
árangri í því sem þau kjósa að taka sér
fyrir hendur. Svo er aldrei leiðinlegt að
sjá Stjörnuna vinna–eða Manchester
United, þótt það gerist æ sjaldnar.
Leiðinlegast?
Ef til vill skattframtalið.
Hvað gerir þú þegar þú ert argur eða
ekki í góðu skapi?
Sennilega skattframtalið.
En þegar þér leiðist?
Alveg örugglega skattframtalið.
Hvenær líður þér best?
Þegar ég er ekki að vinna við skattfram-
talið. Nei, í alvöru, ég fæ góða aðstoð
við skattframtalið. Ég reyni almennt að
tileinka mér eins og ég get það sem mér
virðist vera eðlislægt börnum og voffum,
að reyna að láta sér líða sem best við
hverjar þær aðstæður sem bjóðast hverju
sinni og nöldra sem minnst. Árangurinn
er upp og ofan.
Áttu þér fyrirmynd í leik eða starfi?
Engan einn en ég dáist yfirleitt að þeim
sem gera rétt og þola ekki órétt, einkum
þegar er við ramman reip að draga.
Hvað er framundan hjá Þór Jónssyni?
Því er auðsvarað, hann er að fara að
sökkva sér ofan í bækurnar um saka-
málaréttarfar og réttarheimildafræði og
skrifa BA ritgerð um bótarétt.
Lífsmottó:
Þegar stórt er spurt .... Kannski að vera
óhræddur að spyrja, ef mig vantar upp-
lýsingar. Svo eru tvær reglur sem pabbi
kenndi mér ungum og hafa reynst mjög
vel. Önnur er sú að hafa í huga hvort að-
gerðir manns stuðli raunverulega að því
að tilætlaður árangur náist, samanber
ummæli Karls Marx:
„Was willst du damit erreichen?“ Hin
er sú að þú slæst ekki við apa, þú réttir
honum banana.
Þór Jónsson:
Varð þreyttur á færibandavinnu við fréttamennsku