Fréttir - Eyjafréttir - 19.03.1998, Blaðsíða 13

Fimmtudagur 19. mars 1998
Fréttir
13
heimilt að úthluta veiðiheimildum til
útgerðar Sæbjargar VE. sambæri-
legum þeim sem skipið hafði áður.
Pólitísk ákuörðun
Endanleg ákvörðun sjávarútvegsráð-
herra liggur ekki fyrir þegar þetta er
ritað og eru menn í sjávarút-
vegsráðuneytinu tvístígandi sam-
kvæmt heimildum blaðsins. Eftir fund
með sjávarútvegsráðherra í desember
sl. var Sveini Andra og Ara Edwald,
aðstoðarmanni sjávarútvegsráðherra,
falið að fara yfir málið. Niðurstaða
funda þeirra var sú, að mistök
Siglingamálastofnunar sem Sveinn
Andri reifar í álitsgerði sinni, hafi leitt
til þess að skipið kom ekki til greina
við úthlutun aflaheimilda á árinu
1986. Hefðu þessi mistök ekki orðið
hefði skipið komist inn í þann hóp
sem enn þann dag í dag fær úthlutað
aflaheimildum með hliðsjón af
aflareynslu áranna fyrir gildistöku
kvótalaganna. Ari Edwald mun
samkvæmt heimildum blaðsins hins
vegar hafa talið skorta lagaheimildir
fyrir því að ráðuneytið leiðrétti
mistökin. Sveinn Andri mun hins
vegar hafa verið á öndverðum meiði;
engin lagaákvæði bönnuðu
ráðuneytinu að leiðrétta mistökin.
Gögn með málinu eru staðfesting
sýslumannsembættisins í Vestmanna-
eyjum þann 18. febrúar sl. að þeim
veðböndum sem hvíldu á Sæbjörgu
hafi ekki verið aflýst. Yfirlýsing frá
Tryggingamiðstöðinni um að vátrygg-
ingarfjárhæðin hafi verið greidd 18.
febrúar 1985. Það er einnig staðfest að
félagið muni ekki hafa nein afskipti af
afskráningu skipsins. Einnig fylgir
yfirlýsing Siglingamálastofnunar sem
getið er um að framan og bréfið sem
hann sendi bæjarfógetanum í Vest-
manneyja í nafni Siglinga-
málastofnunar á gamlársdag 1984 um
að Sæbjörg hafi verið tekin af
aðalskipaskrá. Að lokum er yfirlýsing
frá Hilmari Rósmundssyni, Theódór
Ólafssyni og Margréti Sigurbjörns-
dóttur um að þau hafi gert sam-
komulag við Hið íslenska loðnu-
veiðifélag og framselt til þess
veiðiheimildir Sæbjargar VE. Muni
þau ganga til samstarfs við HIL um
stofnun félags um útgerð á skipi sem
það muni gera út. Félagið hefur þegar
verið stofnað og heitir Sæbjörg ehf. og
hafa forráðamenn þess augastað á
skipi.
Eldfimtmál
Vænta má að þama sé mjög eldfimt
mál á ferðinni enda miklir hagsmunir
í húfi. Gera má ráð fyrir að útgerðir
loðnuskipa muni leggja stein í götu
Sæbjargar ehf. Fyrir Vestmannaeyjar
er mikils um vert að málið fái farsælan
endi því þama er um allt að 25 störf að
ræða auk þjónustu við skipið. Guðjón
Hjörleifsson bæjarstjóri hefur lagt
þeim lið og Ámi Joímsen. alþingis-
maður hefur lagt fram frumvarp til
breytinga á lögum um fiskveiðistjóm-
un sem gerir sjávarútvegsráðherra
kleift að Ijúka málinu.
Ó.G.
Var ákveðinn í að halda álram
-segir Theódór Ólafsson sem strax veturinn 1985 gerði
bráðabirgðasamkomulag um smíði á nýju skipi
Hilmar Rósmundsson skipstjóri og
Theódór Ólafsson vélstjóri voru
engir nýgræðingar í útgerð þegar
Sæbjörg strandaði við Stokksnes. Þá
höfðu höfðu þeir starfað saman í
útgerð í um aldarfjórðung.
Fyrst áttu þeir Hafþór VE áður en
þeir keyprn fyrri Sæbjörgu ?? tonna
eikarbát sem varð landsfrægt
aflaskip. Sæbjörg var aflahæst í
Vestmannaeyjum þrjár vetrarvertíðir
í röð og einu sinni aflahæst yftr
landið. Arið 1967 var hún aflahæst í
Eyjum með 1000 tonn, 1968 var
aflinn 1191 tonn og árið 1969 var
aflinn hvorki meiri né minni en 1655
tonn sem þótti með ólíkindum á ekki
stærri bát. Sama sumar fiskaði
Sæbjörg um 500 tonn í troll þannig
að heildaraflinn varðá 3. þúsund tonn
þegar upp var staðið.
Nýjustu Sæbjörgu keyptu þeir árið
árið 1974 og árið 1976 var hún lengd
og byggt yfir hana. Var Sæbjörg þá í
hópi stærstu skipa af þessari gerð.
I samtali við Fréttir neitar Theódór
því alfarið að þeir hafi ætlað að hætta
eftir strandið 1984. „Við vomm
ákveðnir í að halda áfram og ég tel
mig hafa fylgt málinu eftir af fullum
krafti. Strax veturinn 1985 fór ég til
Noregs ásamt Gísla Jóhannssyni.
útgerðarmanni Jóns Finnssonar GK.
Við ætluðum að láta byggja
samskonar skip og hafði liann það í
gegn með mikilli harðfylgi og lét
hann smíða fyrir sig nýjan Jón
Finnsson sem í dag er Kap VE 4,“
segir Theódór.
Allar teikningar vom klárar og
hafði Theódór gert bráðabirgða-
samkomulag um smíði á nýrri
Sæbjörgu. „Eftir vikustopp heima fór
ég svo til Þýskaiands til að semja um
kaup á aðalvél við Deuteh-
verksmiðjumar."
Þegar kom að því að útvega
fjármagn til smíðinnar komu Hilmar
og Theódór alls staðar að lokuðum
dyrum. „Það virtist eins og það væri
ekki vel séð af þjóðfélaginu að menn
væru að reyna fyrir sér um kaup á
nýjum skipum. Öbeint var sagt við
okkur að við ættum að hætta fyrst
svona fór," segir Theódór.
í tengslum við þetta skrifaði
Hilmai' blaðagrein um málið þar sem
hann sagði það vilja þjóðfélagsins að
sem flestir hættu í útgerð. „Eg var í
fjórða skiptið dreginn upp úr sjónum
þegar Sæbjörg strandaði við
Stokksnesið 1984 og hefði því átt að
vera búinn að fá nóg af sjómennsku.
Eg vildi samt reyna áfrarn en
fyrirgreiðslu var ekki að fá. Trygg-
Áhöfin á Sæbjörgu metuertíðina 1969. Theódór er lengst til uinstri á
myndinni og Hilmar efstur fyrir míðju. HvnU: SigurgeirJónasson.
ingaféð, sem var 31 milljón, hafði
lítið að segja upp í nýtt skip en eins
og ég sagði áðan vorum við ekki
tilbúnir að gefast upp fyrr en í fulla
hnefana."
Theódór segist enn eiga teikningar
af skipinu sem þeir ætluðu að láta
srníða. „Gísli lenti í miklum
vandræðum með kerfið en honum
tókst þó að fá það í gegn láta smfða
nýjan Jón Finnsson. Hann seldi
gamla bátinn til Chile og svo var
samið um sölu á síld til Póllands sem
gekk upp í kaupverðið."
Theódór, sem í dag starfar hjá
ísverksmiðjunni FES, segir að
útgerðarbakterían hafi alla tíð blund-
að í sér og hann segist aldrei hafa
verið í vafa um að þeir ættu enn þá
rétt á veiðiheimildum sem Sæ-
björginni var úthlutað á árinu 1984
þegar kvótalögin tóku gildi.
„Tómlætið sem við mættum innan
kerfisins varð til þess að draga úr
manni máttinn til að berjast en
rétturinn er okkar. Ég get heldur ekki
séð að við séurn að taka frá öðrum
því loðnukvótinn hefur aldrei klárast.
Það komst næst því í fyrra en yfirleitt
hafa 100 þúsund til 200 þúsund tonn
verið óveitt í lok hverrar vertíðar,"
sagði Theódór að lokum.
Þetta uar algeng sjón á gömlu Sæbjörginni.
MvnóSigurgeir.
Guðmunda Hjörleif sdóttír: Ég hef fulia trú á aö eftir eitt til tuö ár uiti flestir á
islandi huað Uoalre er.
Guömunda Hjörleifsdóttir tekur að sér umboö fyrir Aloe-Verasnyrtivörur:
Stvrir sölu um allt land
frá eldhúsborðinu
Guðntunda Hjörleifsdóttir hefur
tekið að sér uniboð á íslandi fyrir
vörur frá Volare sem framleiðir
Aloe-Vera húðsnyrtivörur. Hún er
nú að skipuleggja sölukerfi sem
nær til landsins alls en sölunni ætlar
hún að stýra frá Vestmannaeyjum.
Vörurnar eru seldar í heimakvnn-
ingum og á nudd- og snyrtistofum.
I samtali við Fréttir segir Guð-
munda, sem er ósköp venjuleg
húsmóðir, að Volare- fyrirtækið sé
staðsett í Svíþjóð og er það fjögurra
ára gamalt. Það sérhæfir sig í sölu og
kynningu á Aloe-Vera
húðsnyrtivörum sem framleiddar eru í
ísrael. Þessar vörur hafa verið
framleiddar af sömu fjölskyldunni í
þrjá ættliði og núver-andi yfirmaður er
lærður lyfja- fræðingur og
húðsjúkdómafræð-ingur. Vörumar
eru allar framleiddar úr náttúrulegum
efnum og ilmurinn kemur úr blómum
og jurtum," segir Guðmunda.
Vörumar eru unnar úr Aloe-Vera
plöntunni sem vex við Dauðahafið.
Einnig framleiðir fyrirtækið vömr
fyrir fólk með exem, psoriasis og
þurrk í húð. „Þær em mjög ríkar af
steinefnum, salti og svörtum leir."
Aloe-Vera vörumar komu fyrst til
Islands í október sl. og er verið að
koma þeim á markað um landið allt.
Þegar Guðmunda er spurð að því
hvemig hún hafi krækt í þetta umboð
segir hún að það megi rekja til
Matthildar dóttur sinnar sem búsett er
í Svíþjóð. „Matthildur er mikil sölu-
kona og var var búin að selja Volare í
tvo til þrjá mánuði þegar hún fór að
segja mér frá þessum vörum. I hvert
skipti sem við töluðum saman, sem er
nokkuð oft, talaði hún varla um annað
en Volare. Hún var alltaf með
töfrasögur af þessum kremum. Hún
suðaði í mér í hvert einasta skipti að
prófa að selja þetta á íslandi. Ég
neitaði í fyrstu en gaf loks eftir og
sagði henni að senda mér einn pakka
til reynslu."
Guðmunda segir að sér hafi ekki
verið rótt, talið að nú væri hún að
færast of mikið í fang. „En eftir að
hafa titrað og skolfið á fyrstu
kynningu gengur mér nú mér nú orðið
ágætlega. 1 byrjun fékk ég litlu systur
mína með mér en nú eru þrjár
sölukonur íEyjum."
Hún segir að þeim sé ntjög vel tekið
og fólk duglegt að láta þær vita
hvemig því líkar varan. „Þrátt fyrir að
varan hafi verið á markaði hér í fimm
mánuði hafa konur komið á kynningar
aftur og aftur. Það segir okkur
eitthvað, ekki satt? Eftir að ég losnaði
við fyrsta skrekkinn hef ég ekki séð
eftir að hafa tekið að mér umboðið."
í fyrstu ætlaði Guðmunda einungis
að vera sölumaður í Eyjum en þegar
henni bauðst umboð fyrir allt landið
sló hún til. „Nú er ég að koma mér
upp lager þannig að afgreiðslufrestur
er einn til fjórir dagar, eftir því hvaðan
af Iandinu pöntunin kentur."
Guðmunda segir að Volare
vörurnar séu orðnar nokkuð þekktar í
Svíþjóð og Noregi. „Þar eru þær
mikið notaðar á snyrti- og nuddstofum
og með góðum árangri. Ég hef fulla
trú á að eftir eitt til tvö ár viti flestir á
Islandi hvað Voalre er.
Að lokum má geta þess að okkur
vantar sölufólk um allt land. Ef
einhver hefur áhuga á að fá frekari
upplýsingar eða að starfa með okkur í
Volare. er hægt að hringja í mig í síma
481-2057,“ sagði Guðmunda að
lokum.
SiartaHOTiiaðiiiií^uerðjiw
arsltalit)
lietta er orúíhíi arleynr uiúlnirúiir í ionllsiárlil]JÉ\tjaiiiia. Hljomsueiliii Ut
úr sltáiiiiiiiins'eiii.lioiiiisa,ou.siiiraðiá ársliatiúMinh Igrra. iniin inæta meú
ylænylt 11 r ot i r/ni i iti itoniiSt r^rrli'oi itfe rl nt a 11.11 l^i ðjSÍMa* s ima ársliátíúina sem