Fréttir - Eyjafréttir - 09.07.1998, Blaðsíða 9

Fimmtudagur 9. júlí 1998
Fréttir
9
Sltíkkviliðsmenn ánu sína fulltrúa í gtítuleikhúsinu.
Slökkviliðið hafði í nógu að snúast í gosinu. Slökkuiliðsmenn minntu á bena með uppákomu á lugardaginn.
Hafsteinn, Leiiur Geír sonur hans, Stefán Sigurjónsson og Gísli Helgason á
tónleikunum í Kiwanishúsinu.
mannskapinn. Skemmtiatriði voru
fjölbreytt en þau miðuðust öll við
yngstu kynslóðina sem naut lífsins til
hins ýtrasta í veðurblíðunni. Oðu
krakkamir í tjöminni, en létu ekki þar
við sitja því sjórinn freistaði bæði til
að vaða og þeir hörðustu létu sig ekki
muna um að synda.
Veislan í Skansíjörunni hófst
klukkan hálfeitt og stóð fram eftir degi
eða eins lengi og fólki hentaði. Margir
tóku upp þráðinn í spjallinu frá því í
Skvísusundinu kvöldið áður en nú
snerist spjallið um það hvað afmælis-
hátíðin hefði heppnast vel. Það em
orð að sönnu og eiga allir heiður
skilinn sem komu að undirbúningi og
framkvæmd hennar.
Sögulegar sættir
Fram til þessa hafa Herjólfsdalur,
Skansinn og Stakkagerðistún verið
helstu samkomustaðir Vestmannaey-
inga en nú hefur Skansfjaran, sem
varð til í gosinu, bæst við. Hátíða-
höldin þar á sunnudaginn vom
táknræn að því leyti að segja má að
þar með hafí Eyjamenn tekið Eldfell
og Nýja hraunið í sátt. Og kannski var
goslokaafmælið í heild uppgjör
Vestmannaeyinga, hér sem annars
staðar, við eldgosið 1973.
í goslokanefnd vom Guðjón Hjör-
leifsson, Amar Sigurmundsson og
Ragnar Oskarsson og hefur þeim
ásamt Andrési Sigurvinssyni og Astu
Guðmundsdóttur og fjölmörgum sjálf-
boðaliðum hafi tekist að gera 25 ára
goslokaafmælið á allan hátt
ógleymanlegt þeim sem tóku þátt í
því. Um það em allir sammála,
bæjarbúar og gestir og er þá sama á
hvaða aldri fólk er. Þeir eldri hafa á
orði að tekist hafí að skapa
þjóðhátíðarstemmningu eins og hún
gerðist best og þjóðhátíðin var ætluð
allri ljölskyldunni. Aðrir benda á að
þar sé lykilinn að finna, tekist hafi gera
goslokaafmælið að fjölskyldu-
skemmtun eins og þær gerast bestar.
Allt sem boðið var upp á var ókeypis
en forsendan fyrir því var sá fjöldi
sjálfboðaliða sem þama kom að verki.
Niðurstaðan er því sú að við getum öll
sem eitt óskað okkur til hamingju með
frammistöðuna þó einhverjir eigi
meiri hlut í þeim en aðrir.
A goslokahátíðinni um sfðustu helgi
tók Hafsteinn Guðfmnsson saman
tónlistardagskrá sem byggði á verkum
Oddgeirs Kristjánssonar, Ása í Bæ og
fleiri valinkunnra manna er tengjast
tónlistarsögu Vestmannaeyja. Dag-
Þessar sttíllur nutu lífsins tll hins ýtrasta.
Vestmannaeyingar tóku máttaruöldin í sátt á goslokaafmælinu með huí að gera Skansfjtíruna að útiuistarsuæði. Og greinilegt uar að börnín kunnu að meta
bessanáttúruperlu.
skrána kallaði Hafsteinn „Þar sem
fyrrum". Kafað var í fortíðina og
riljuð upp þekkt og óþekkt lög og ljóð
þessara dáðu laga- og ljóðahöfunda
Eyjamanna. Dagskráin var flutt bæði
föstudags- og laugardagskvöld í
Kiwansihúsinu og er skemmst frá því
að segja að troðfullt var bæði kvöldin
og augljóst að Vestmannaeyingar
kunnu vel að meta þetta framtak.
Það vakti athygli undirritaðs hversu
Eyjalögin eru tregablandin og full af
nostalagíu sem nær inn í kviku. Það
var líka ljóst af viðbrögðum fólks í
salnum og í spjalli við fólk að þessi
lög eru Vestmannaeyingum mjög
hjartfólgin. Þannig tjá þau hæsta stig
gleðinnar ekki síður en dýpstu sorg.
En undir niðri hljómar alltaf tregi og
kannski svolítil eigingimi. Þessi
tónlist er eitthvað sem Vestmanna-
eyingar eiga fyrir sig, en er ekki svo
heilög eign Eyjamanna að blaðamaður
fengi altént ekki hlutdeild í, enda ekki
annað hægt en að hrifast með í þeirri
stemmningu sem myndaðist í salnum,
þar sem sátu jafnt heimamenn sem
brottfluttir Vestmannaeyingar á öllum
aldri.
Kastalaleikhús huítasunnumanna uar meðal atriða sem börnum uar boðið upp
áágoslokaafmælinu.