Fréttir - Eyjafréttir - 26.11.1998, Side 17

Fimmtudagur 26. nóvember 1998
Fréttir
17
Blrgltta hefur búlð í Álaborg í Danmfirku í flmm og hðlfl ðr og hefur nð vorlð
valln í danska unglingalandsllðlð
bæði var að ég æfði ekki mikið og
svo munar mikiu að hafa ekki
þjáifarann sinn með sér á mótum.
Ef manni gengur illa þá er mjög
gott að hafa góðan þjálfara, sem
hægt er að tala við. Þjálfarinn
minn er reyndar færeyskur og
heitir Jón Bjarnason og er mjög
góður.“
Birgitta hefur mikinn áhuga á
því að leggja rækt við sundið sem
keppnisgrein og segist hafa
mikinn metnað. „Það þýðir
ekkert að vera í þessu ef maður
hefur ekki áhuga.“
En er ekki mikill munur á því
að synda í laugum á íslandi og
erlendis?
, Jú það er mikill munur,“ segir
Birgitta. „Það er miklu meiri klór
í laugum erlendis en á íslandi og
þær eru heitari, en þar eru hins
vegar útilaugar. I Danmörku eru
innilaugar, en vatnið aftur á móti
kaldara. Það er betra að keppa í
kaldari laugum. En í
Vestmannaeyjum er vatnið hlýrra
og mikið salt í því. Þetta er
spurning um hverju maður er
vanur.“
En saknar þú ckki
Vestmannaeyja?
, Jú mjög mikið og langar að
eiga heima þar, en ég get ekki
tekið ákvörðun um það fyrr en ég
er orðin átján ára. Þá er aldrei að
vita nema ég komi heim,“ segir
hin efnilega sunddrottning.
Birgitta Stefanía Hólmgeirsdóttir úr Eyjum gerir það
gott sundi í Danmörku:
Danir vilja að hún æfi
með danska landsliðinu
Það er alltaf gaman að heyra af
Islendingum á erlendri grund sem
eru að standa sig vel og ekki eru
Vestmannaeyingar síst hrifnir af
sínu fólki á framabraut í
útlöndum. Birgitta Stefanía
Hólmgeirsdóttir er
Vestmannaeyingur. Hún er 13
ára gömul dóttir Hólmgeirs
Jóhannssonar og Elísabetar
Jónsdóttur. Birgitta hefur búið í
Alaborg í Danmörku í fimm og
hálflt ár og hefur nú verið valin í
danska unglingalandsliðið í sundi.
Um síðustu helgi tók hún þátt í
sundmóti í Kaupmannahöfn þar
sem tíu bestu stelpurnar úr hverju
liði voru valdar til keppni.
Birgitta hefur æft sund í þrjú ár
og segir að sér hafi gengið mjög
vel fram til þessa. „Ég æfði fyrst í
tvo mánuði einu sinni í viku, en
var svo færð upp og æfði þrisvar í
viku. Nú æfi ég á hverjum degi
með með liði númer eitt í mínum
aldursflokki og hef verið beðin um
að æfa með danska unglinga-
landsliðinu.“
Birgitta hefur stað sig best í 100
m bringusundi og 100 m
skriðsundi og það er í þeim
greinum sem hún hefur náð
lágmörkunum til þess að verða
valin í danska landsliðið.
„Lágmarkið í skriðsundinu er
1.05 mínútur og ég var einni
sekúndu undir því, en lágmarkið í
Birgitta gerir sig klára fyrir sund-
spreti
bringusundinu er 1.21 mínúta og
ég var fjórum sekúndum undir
því.“
En þarftu ekki að vera danskur
ríkisborgari til þess að synda með
landsliðinu?
„Ekki ef ég syndi á mótum
innanlands eða á vina- og
æfingamótum milli landa, en ef ég
tæki þátt í einhverjum stærri
keppnum eða Ólympíuleikum, þá
verð ég að vera danskur ríkis-
borgari. Mér finnst nú samt of
snemmt að fara að hugsa um
Olympíuleikana núna. Samt er ég
nú að hugsa um að gcrast danskur
ríkisborgari, en ég er búin að
segja jjjálfara mínum í
unglingalandsliðinu sem er
reyndar Islendingur og heitir
Ragnar Guðmundsson, að ef ég
kæmist á Olympíuleika þá myndi
ég vilja keppa fyrir Islands hönd.
Hann varð að vísu dálítið súr, en
sagðist myndi gera það sjálfur ef
hann stæði frammi fyrir slíku
vali.“
Birgitta segist alltaf hafa komið
til Islands á sumrin og verið bæði í
Eyjum og á fastalandinu. „I sum-
ar var ég þrjár vikur á hvorum
stað og æfði aðeins með Sundfé-
lagi Hafnarfjarðar og fékk að
taka þátt í Sundmeistaramóti
Islands í sumar. Reyndar gekk
mér ekki vel á því móti, enda
meira kannski til gamans gert,
Hljómleikar D-7 á Höfðanum sl. fimmtudagskvöld:
Kraftmikill og persónulegur stíll
á sinn líka meðal hljómsveita sem em
að kveða sér hljóðs. Þótt heyra mætti
áhrif úr ýmsum áttum þá máðust þau
út og til var eitthvað sem kalla má
þeirra. Enda var lagavalið líka
nokkuð slungið og hefði sómt sér vel
á dagskrá hljómsveita kringum 1970.
Það er ekki nokkur vaft á þvf að D-7
er hörku tónleikahljómsveit. Þeir
náðu góðum tökum á salnum og fengu
alla til að vera með og var ekki annað
að sjá og heyra en tónleikagestir
kynnu vel að meta bæði efnisvalið og
flutninginn.
Hljómsveitin flutti tvö frumsamin
lög, annað þeirra „You wish me
something" var geysi grípandi rokk-
ballaða, sem söngvarinn fór einkar vel
með og varð mér hugsað til sæludaga
á gömlum grammafón þar sem Ian
Anderson söngvari Jethro Tull Iyfti
sálinni í æðra veldi. Góður klassískur
rokkari. Seinna lagið, „Better“ var
kannski ekki eins grípandi, en ágætis-
hljómagangur í þvf. I bland flutti
hljómsveitin svo lög eftir þekktar
hljómsveitir fyrr á áraum, eins og
Bítlana, Simon og Garfunkel. Chuck
Berry og fleiri, auk nútíma
átrúnaðargoða ungs fólks; Oasis, Pearl
Jam og Pál Oskar.
Sökum ungs aldurs áheyrenda,
líklega frá 12 til 15 ára, voru flestir
farnir kl. 22:00 og spuming um að
byrja tónleikana fyrr, svo krakkarnir
hefðu getað verið alla tónleikana, og
þar af leiðandi ekki háðir reglum um
Ólafur söngvari fær áheyrendur tíl að taka lagið.
útivistartíma.
Eitt sem ég reyndar fór að velta fyrir
mér á heimleiðinni var eitthvað sem
hefur verið kallað kynslóðabil. Vegna
þess að einhvem veginn fannst mér að
þessir tónleikar hefðu getað höfðað
jafnt til foreldra og unglinga. Og geri
ég það nú hér með að tillögu minni að
D-7 efni til tónleika þar sem hrista
mætti kynslóðimar saman. Hugsið
um það.
Benedikt Gestsson
Hin orkuríka Vestmannaeyja-
hljómsveit D-7 hélt tónleika á
Höfðanum síðastliðið fimmtudags-
kvöld. Tónleikarnir voru haldnir í
samvinnu við UK-17, unglinga-
klúbb íslandsbanka, sem er
klúbbur fyrir unglinga á aldrinum
12 - 17 ára, þó mér sýndust
krakkarnir vera frekar nær tólf ára
aldrinum. D-7 ætluðu að stíga á
svið kl 21:00, en vegna tæknilegra
örðugleika varð dálítil seinkun.
Þegar hljómsveitin svo steig á sviðið
hófu þeir leikinn af miklum krafti
og héldu uppi fullri keyrslu alla
tónleikana, reyndar með fimm
mínútna pásu, en svo var allt keyrt
upp aftur.
Efnisskrá tónleikanna var mjög
fjölbreytt og tók trúlega nokkurt mið
af þeim áheyrendum sem tónleikamir
voru stílaðir á. Engu að síður er
ákveðinn undirliggjandi persónulegur
stfll sem einkennir flutning hljóm-
sveitarinnar sem fellur mér, fram-
sæknum og rokkblúsuðum, vel í geð.
Það er eitthvert undirliggjandi „dræv“
í fiutningi hljómsveitarinnar sem ekki
Hljómsueitin nær uel til áheyrenda og á fullt erindi tíl fólks áöllum aldri.