Alþýðublaðið - 10.06.1924, Qupperneq 2

Ji
íhaldið afneitar Jðnl
og ákallar Klemenz.
Fyrir 16 árum flutti Jón nokk-
ur Þorláksson, sá, er nú telst
lífakkeri þjóðernislausa auðválds-
ins og (haidsins hér, ræðu um
ihaldsmenn og stjórnmáiastefnu
þeirra, Þá var Jón ungur, eigna-
litiil og ómýidur.
Ræðanvarprentuð í >Logréttu<
og er hún vægðarlaus áfellis-
dómur um stjórnmálasteínu hans
og annara ihaldsmanna, flettir
ofan af sparnaðarhræsni þeirra,
auragirnd og blekkingum, sýnir,
að eyrnamark þeirra er van-
traust á landi og þjóð, eins og
ræðumaður sjáltur orðar það.
>Einir efnaðri lorgarar þjöðfé~
lagsinst seglr hann að skipi
jdnan ihaldsflokkinn, þvi að
þeir lifa í veliystingum praktu-
íega *og eru ánœgðir með sinn hag
og vilja ékki láta heimta af sér
skatta< til bóta á hag þjóðar-
innar. En >framfara- og umbóta-
flokkana skipa aftur þeir efná-
litlu, sem finna, að þjóðfélagið
þarf að gera margt og mikið til
þess að bæta lífsskilyrði álþýð-
unnar<, og þeir aðrir, >sem ein-
blína ekkí á sína eigin pyngju,
heldur hafa hag þjóðarinnar í
heild sinni fyrir augum<.
Er hér vel og réttilega gert
upp á miili ihaldsins og aiþýðu-
flokksins, en þá var Jón heldur
ekki orðinn svo ríkur og hátt
settur sem nú.
>Tíminn< var svo dónalegur
að prenta upp grein þessa fyrra
laugardag og vekja með því at-
hygli kjósenda á dómi Jóns um
sjálfan sig. >Ritstjórarnir< fengu
auðvltað strax sklpun um að
þvo íhaldið tandurhreint af áburði
Jóns og sjáifan hann af þessum
barnabrekum sinum. Á fimta
degi kom svo >danskl Moggk
með lélega stælingu af greln
>Ttmans<. Segir þar, að ekkert
mark sé takandi á því, sem Jón
hafi builað fyrir 16 árum; ef
menn vliji fá sönnun fyrir ágætl
íhaidslrs, skuii þeir lesa ræðu-
stút eftir Klemenz Jónsson, sem
hann héit fyrir tveim árum og
prentaður er í blaðinu. Ræðu

Frá Alþýðnb ranð g er ði nni.
Normalbrauöin
frá Aiþýðubrauðgerðinni hafa hlotið almenna vlðurkennlngu bæjár-
búa íyrir gæði, og þau eiga þá viðurkenningu skilið. í normal-
brauðum er meira og minna finmalaður rúgur, og þess betri og
þroskaðrl sem rúgnrinn er, þess betri verða brauðin. Alþýðubrauð-
gerðin hefir í mörg ár notað fínmaiað rúgmjöl frá Ameríku, en
rúgurinn þar er þroskaðri, mjöimeiri og næringarbetri en sá rúgur,
maiaður eða ómalaður, er alla jafna flyzt hingað. Fyrir nokkrum
vikum þrutu birgðir okkar, en með Lagariossi síðast kom sending
til brauðgerðarinnar af þessu ágæta amerfska rúgsigtimjöii, og hin
vlðurkendu normaibrauð fást nú i aðalbúðinni og öllum útsöiustöðum
Aiþýðubrauðgerðarinnar.
stú:urinn er alt að því eioa lé-
iegur og grein >rltstjóranoa<,
en skýrir þó nokkuð hátterni
>Framsóknar< á síðásta þingi,
sparnaðarhræsnina, hrossakaupin
og daðrlð við íháldið, og sýnlr
vel, að sundið milli þeirra er
ekki svo ýkja-breitt.
Alþýðublaðið ann þelm báð-
um vel sannmælisin8, >íhaldinu<
réttdæmis foringja sfns og >Fram-
aókn< yfíriýsingar ráðherrans
fyrrverandi.
Svo nefndnr
sparnaður.
(Nl)
Að þessu fengnu er þá vert að
athuga, hvernig hægt hefíl verið
aö spara. Pað skal þá fyrst neínt,
að núverandi litur reykháfanna á
skipum fólagsins er einn stðr liður
í vinnu á skipunum. Litur þeirra
heflr það í för með sór, að minna
er bægt að mála og hreinsa en
ella, ef hann væri dekkri. Stór
spainaður væri því að breyta lit
reykháfanna og gera þá t. d. svarta
með bláu belti. Ef þetta væri gert,
þyrfti einungis að mála þá við og
við í staðinn fyrir, að nú fara í
hirðingu þeirra minst áttatíu dagar
aí árinu, reiknað með því, að einn
maðu vinni við þá, þ. e. Ivö
hundruð og fiörutíu á þremur
skipum til samans. Einnig má
bendá á það, að hinn hviti litur
>Lagatfoss« og >öoðafoss< gæti
yel víkið fyrir öðrum >praktiskari<.
! ð
Alþýðublaðlð
ð
ð
ð
1
I
|
ð
I
- I
I
ð
ð
ð
I
ð
ð
ð
ð
karnur út á hverjum yirkum degi.
Afgreiösla
við IngólfsBtrreti — opin dag-
lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 aíðd.
Skrifatofa
á Bjargarstíg ð (niðri) ópin kl.
9J/a—IOVj árd. og 8—9 aiðd.
Símtr:
688: prentamiðja.
988; afgroiðala.
1294: ritatjórn.
Yerðlag:
Askriftarverð kr. 1,00 á mánuði.
Auglýaingaverð kr. 0,16 mm. eind.
UmMðapappír
allar tegnndir
ávalt fyrirliggjandi.
Herlui Ciausen.
Sími 89.
Þdð gegnir furðu. ef eBginn nema
ég heflr veitt því eftirtekt, hversu
ósamstæður lilur >Fossanna< er,
verandi þó eign sama fólags.
Það skal vakin eítirtekt á því,
að væru skipin öll eins lit, þá
gæti félagið keypt í heildsölu
>parti< af málningu, sem síöan
væri títbýtt á meðal skipanna
eftir þörfura hvers. Yið þetta
sparaðist það, er erlendir stt á-
salar græða á Ó3.tmstæöum smá"