Harmonikublaðið - 01.12.2008, Blaðsíða 19

Harmonikublaðið - 01.12.2008, Blaðsíða 19
Jan Moravek 1912 -1970 Einn stórkostlegasti tónlistarmaður sem sest hefur að á íslandi er í mínum huga Austurríkismaður af tékknesku foreldri, hann fékkríkisborgaranafnið Jóhann Mora- vek Jóhannsson. Vinir hans kölluðu hann ýmist Hans eða Jan en við íslendingar ávallt Jan Moravek. Hann var fæddur í tékkneska hverfinu íVín árið 1912 sonur úrsmiðs sem lék listavel á kontrabassa. Moravek nam iðn föður síns og kontrabassaleik, sömuleiðis á önnur hljóðfæri ogaðrargreinartónlistarinnar. Svo kom stríðið! Og í byrjun þess kynntist hann íslenskri konu Svanhvíti Egilsdóttur sem var við söngnám. Þau fóru senn að búa saman, og saman lentu þau í miktum þreng- ingum í Austurríki og Þýskalandi. Jan Moravekvarð á þessu tímabili tvisvar alvarlega veikur, fékk magasár og svo sprakkí honum botnlanginn svo honum var vart hugað líf. Þrengingum þeirra hjóna linnti ekki fyrr en stríðinu var lokið, þá fór Svanhvít heim til íslands og fór um leið að búa í haginn fyrir Hans að koma. Ekki horfði vel ííslensku tónlistarlífi um þærmundir, félagtón- listarmanna þarðist gegn því að útlendir músíkantarflykktust hingað, svo fá varð vandfengið atvinnuleyfi sem litlar líkur voru á að fengist. Jan Moravek kom svo til íslands 1948 og í fyrstu var ekkert fyrir hann að gera, þau hjónin héldu því norður í land, hún söng og hann spilaði undir á píanó og hélt að auki harm- onikkutónleika í hótel Norðurlandi. Það fyrsta sem ég heyrði til þeirra hjóna var á skemmtun hjá Góðtemplurum í Gúttó. Hún söng og hann lék á píanóið og gerði það ekki endasleppt við þá stúkumenn, því á mörgum kabarettum sem SKT héldu til fjár- öflunar, hélt hann um „tónsprotann" og spil- aði á gúmmfstígvél, katla og önnur bús- áhöld. Agnar Bogason útgefandi Mánudagsblaðsins kallaði Moravek „Aust- urfska músíktrúðinn“ í blaði sfnu! Það var ekki svo fyrr en Sinfóníuhljómsveit íslands hafði verið stofnuð, að bráðvantaði fagott- leikara, fagottið var til, en bilað, svo nú var úr vöndu að ráða. DoctorVictor Urbancic sem fór fyrir málum var svo heppinn að þekkja mann, sem bæði gat gert við hljóð- færið og leikið á það! Þar með var Moravek kominn íhljómsveit með faststarfogá leið með að verða íslendingur. Síðar lék hann á fleiri hljóðfæri í sveitinni, en fullyrt er að hann hafi leikið á 16 hljóðfæri alls. Ég kynntist Moravek 1956 eða 1957 og fékk nokkra tíma hjá honum á harmoniku, mér gekk illa að uppfylla þær kröfur sem hann gerði. Égvann við bílaviðgerðir um það leyti og ég var hálf feiminn við að sýna mína meiddu og óhreinu fingur, enda ráðlagði hann mér að fá mér annað starf en bílrétt- ingar, ef ég ætlaði að reyna meira við nikk- una. Samt sem áður hjálpaði ég honum við Renó '46 sem hann átti, svo utan námsins urðu kynni okkar töluvert meiri. Um þetta leyti voru íslenskir tónar að hefja útgáfu á hljómplötum sem voru flestar með lögum íslenskra höfunda, mörg úr samkeppnum SKT sem nutu mikillar hylli landsmanna á þessum árum. Alfreð Clausen var helsti söngvarinn og hljómsveit Jan Moravek sú vinsælasta. Nokkur lög af þessum plötum vöktu sérstaka athygli vegna feikigóðs harm- onikuleiks, reyndar var það alveg sérstaklega í lagi Ágústs Péturssonar, Hittumst heil, sem er tango. Þar í er „intró“ sem Jan Moravek leikur með afar glæsilegum hætti. Leikin er upphafslína sem er spituð í bundnum þrí- undum afar hratt. Þarna var meistaralega að verki staðið. Moravek spilaði á harmoniku með norskum gripum, en notaði fjóra fingur á hljómborðið, svo ég hef aldrei skilið hvernig hann fór að þessu. Danslagakeppni SKTvarafarvinsælá þessum árum. Fjölmargir dægurlagahöfundarsendu inn lögsín. Sumir lásu lítið eða ekki nótur, en sömdu þess meira. Þá var aldeilis styrkur að hafa Moravek, ég var eitt sinn viðstaddur, þegar einn sá mikilvægasti kom og raulaði lag sitt og Mora- vek skrifaði, settist svo með nótnablað, radd- setti og skrifaði útsetningu fyrir hljómsveit. Margt bar á góma í samskiptum okkar, m.a. þaðaðstilla harmonikureftirmæli, ég hef grun um að þetta hafi hann gert, því hann var vel að sér um rafeindatæki og fullur forvitni um þau mál. Eins var það með hljóðfærin, meðal þeirra var Bandoneon sem hann sýndi mérogspil- aði á nokkra tangóa með ágætum. Aðal- starf hans var að leika í Sinfóníuhljóm- sveit íslands, þar spilaði hann á selló, fagot, en upphaflega bjóst hann við að verða klarinettuleikari. Það mun þó hafa verið óhægt vegna magasársins sem kvaldi hann lengi. Hann stofnaði íverk- falli hljóðfæraleikara 30-40 manna hljóm- sveitsem lékánokkrumtónleikum ÍAustur- bæjarbíói við góðar vinsældir. Sama varð ekki sagt um suma helstu músíkforkólfa landsins. Moraveksagði að einn þeirra hefði kallað sig „músikmellu“. Þar sem harmonikublaðið er ekki mikið að vöxtum fer ég að láta þessu lokið en þegar fjörugir sjómannavalsar eða lög gömlu dægur- tónskáldannagefurað heyra ÍRÍkisútvarpinu og fjörlegur harmonikuleikur prýðir, þá er það sennilega Jan Moravek, fæddur í tékk- neska hverfinu f Vínarborg, töframaður tónlistar. Högni Jónsson. Jan, Nanna og Svana um þad leyti erþau komu fram í hljómsveit á vegum breska hernámsliðsins ÍGraz 3945. Harmonikuviðgerðir Tek að mér viðgerðir á harmonikum Gunnar Kvaran sími: 824-7610

x

Harmonikublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Harmonikublaðið
https://timarit.is/publication/1088

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.