Harmonikublaðið - 01.05.2014, Qupperneq 18

Vorferð Harmonikufélags Þingeyinga
og Kveðanda
Þann 12. apríl síðastliðinn héldu félagar úr Harmonikufélagi Þingeyinga
og Kveðanda í hina árlegu ferð á Breiðdal. Þar héldum við vísnaskemmtun
og ball á Hótel Staðarborg. Var þetta tólfta ferðin okkar þangað. Farar-
stjóri var Þórhildur Sigurðardóttir formaður. Það átti að leggja af stað
að morgni, en Möðrudalsöræfi voru lokuð svo brottför var frestað til
hádegis. Voru menn efins hvort farið yrði og af því tilefni orti Ingibjörg
Gísladóttir þessa stöku.
Morguninn algert uppistand
örvanting meyja og seggja.
I óvissuferð um Austurland
œtlum viS nú aS leggja.
í þessum ferðum hefur Friðrik Steingrímsson oft ekið, en nú ók Friðgeir
Þorgeirsson. Fóru menn fljótt að spyrja hvort hann gæti ort. Þá mælti
Björgvin Leifsson.
Krap og snjó á köldum veg
keyrum enn i vetur.
Eins og FriSrik yrki ég,
aSeins talsvert betur.
Bíllinn fer um blautan veg,
BreiSdalurinn laSar.
Eins og FriSrik yrki ég,
aSeins bara hraSar.
Þetta rengdi Ingibjörg og urðu með þeim orðaskipti og var þá vísna-
leikurinn hafinn, sem venja er í ferðum okkar.
Keyrum viS í kulda og trekk,
krap og snjór á vegi.
Eflbbý kveSur, upp ég stekk
oft á þessum degi.
Björgvin
Hjá félaga Björgvin, finn ég skort,
á FriSriks krafii.
Fyrst hann getur ekki ort,
nema Ibbý haldi kjafii.
HólmfriSur
Þá lagði Björgvin sig en Ibbý kvað.
FramtíSin bíSur meS brosandi vonum
og blóSiS nú ólgar dátt.
Ef einhleypir dragast aS einhleypum konum,
yrSi meS nóttinni kátt.
Brynjar Halldórsson
Þá tók Guðný Gestsdóttir til máls og vildi velja Ivar á Fjalli sem her-
bergisfélaga. Þetta skoðuðust gullhamrar fyrir Ivar, því sex ógiftir voru
í för.
Mönnum veitir ekki af,
aSeins daSri og skjalli.
Undir fótinn GuSný gaf,
gœjanum á Fjalli.
HólmfríSur
En þá fékk Guðný valkvíða og spurði hvort bílstjórinn væri á lausu.
Bíbtjórann alveg blikka má,
meS brosi <zSi slyngu.
En viljirSu þar viShald fá,
verSur aS spyrja Ingu. (Inga, er kona bílstjórans)
Ingibjörg
Á Hólsfjöllum voru snjógöng víða og sagðist Brynjar hafa litið út um
morguninn og ekki litist á.
Sat hann út viS sundin blá,
sorgmœddur og horfSi á skaflinn.
Stefhir í aS styttist þá,
StaSarborgar visnakaflinn.
Ósk
A úthaldi þínu undrandi verS
þó upp hafi fariS í bítiS.
AS sofa íþessari finu ferS
finnst mér nú bara skritiS.
Ingibjörg
Áhyggjur af náttstað: Þegar komið var í Mývatnssveit spurði einhver,
hverjir af þeim einhleypu mundu deila herbergjum á hótelinu um kvöldið.
En vísnakaflinn hélt sínu striki og voru menn óspart hvattir ef þeir tóku
ekki undir.
Ósköp segir Sigga fátt,
sú er alveg dofin.
Skyldi hún eiga ósköp bágt,
illa máske sofin.
Þorgrímur
Gœfanfœst taplega ókeypis enn,
ekkert er sjálfkrafa gaman.
Svo einmana konur og einhleypir menn,
eiga aS draga sig saman.
HólmfríSur
Makalausir menn ogfljóS,
mœttu aSþví hyggja.
AS iþeim leynist ástarglóS,
efþau liggja saman.
Þorgrímur
Ef sjálfitraust vantar segist fátt,
menn sitja ogþegja.
Ogfinnstþeir hafa frekar smátt
um fólk aS segja.
Ósk
r1 m !i 'rM liíV íllM, t
; . f ti V, ffi fe: liW; tfelijflHfTi / _ msJs&'ÉIIi
M, /f Hfi s/ ll A I UM ' m ’fv! >; U |ft{ J
ri M t; HHk I ■ i ! ■ fl
Allur hópurinn
18