Harmonikublaðið - 01.05.2014, Blaðsíða 22

Nokkm BóSj' 1 aS2“',”“kÍ h«i~ »
bóndinn ó»te hve, S«» «*£■ * ‘ u sji um
«, helvíús kerhniin að
náði í byssu og for með hana u sagði
í ioftið. Þegar hann svo kom aftur ínn 1
karlinn: „LÁ HÚN?
karlinn
w
í kringum 1940 fékk Sigurður Þórðarson kaupfélagsstjóri góðan
gest í heimsókn á Krókinn, vin sinn og stórskáld Halldór Kiljan
Laxnes. Akveðið var að fara í bíltúr með Halldór og þar sem
Sigurður var ekki með bílpróf fékk hann son sinn Sigfús til að
keyra. Fara átti með skáldið í Hóla, en þegar komið var í Hegra-
nes náði Sigfús athyglinni þegar hann sagði frá bóndanum á
bænum Keflavík, honum Gunnari, sem átti átta dætur. Fór
Sigfús þá með þessa vísu.
Gunnar datur átta á
allar fullra tíða.
Do, do, do, do, ná, ná, ná
nóger til aS r.....
Sigurður kaupfélagsstjóri hvessti augunum á piltinn fyrir að fara
með þessa vafasömu vísu fyrir skáldið,en áfram var ekið sem
leið lá í Hóla.
Þegar þangað var komið var m.a.farið með Halldór inn í kirkj-
una.Skoðaði hann kirkjuna hátt og lágt, en þegar var komið var
upp að altarisbríkinni heyrðist til hans tauta fyrir munni sér,
um leið og hann virti fyrir sér geistlega töfluna:
„Do,do,do,do,ná,ná,ná....”
Bæring Hjartarson bróðir Hallbjörns kántrý söngvara
og frændi Alftagerðisbræðra var oft hnyttinn í tilsvörum.
Bæring var oft að bauka ýmislegt og einhvern tímann
þegar Ólafur heitinn Pétursson, elsti bróðirinn frá
Alftagerði, var orðinn mjólkurbílstjóri bað Bæring hann
um að kaupa rúður í skúr sem hann var að byggja. Hann
hélt þá á spotta með hnútum sem áttu að sýna stærðirnar
á rúðunum. Ólafur spurði þá Bæsa hvort þetta væri
nógu nákvæmt. „Ekkert mál,” sagði Bæsi, „ég breyti þá
bara gluggunum ef þetta passar ekki.”
—fL
Kynlegir kvistir voru margir á Króknum fyrr á tíð Einn
• 860 ekk',Staðlð 1 bátnum °g migið út fyrir borðstokk-
nn e.ns ogþe.r, Stebbi tók sig ekki hát/ðlegar en svo að
1 for með þessa vísu af tilefninu, með sínum hætti.
Égpiþþaþegar mér er mál
út á þjóinn djúba.
Jamm ogjamm ogjamm ogjá,
þó aS égþuvvi aS krjúba.

Líkamsbutðir Bærings og kunnátta ímeðferðskotvopnautðu
til bess að hann var oft fenginn til aðstoðar þegar g Þ
skepnum. Á ónefndum bæ í Skagaf.rði var ætlunm að slatra
einni belju. Var hafist handa við kusu og stóð husfreyja næst
1™—, úlbúin m«a f,,undirb.ö3iS s«™ ™*«
nota til sláturgerðar. Ekki tókst betur en svo t.lhjaBæsa
hann hitti ekki beljuna, sem haggaðist Hus rey£™
varð hins vegar svo mikið um feilskotið að það ste.nle.ðyf
hana önnur kona sem stóð heima við bæinn saatt.urð.nn
tilsýndar og hélt að Bæring hefði skotið frúna. V.ð það le.ð
einnig yfir hana. Bæring lýsti sjálfor þessum atburðumsvm
Sá hló ég nú að þessu og skaut helvítis beljuna og v.t.ð þ.ð
hvað?
Þær lágu þrjár í tveimur skotum. .
22