Reykjavík - 25.10.2014, Síða 4

4 25. Október 2014REYKJAVÍK VIKUBLA
Ð
Eflum sjálftraust og gleði
Er eitthvað með öðrum hætti en við viljum í grunnskólanum? Hvaða einstaklingar virðast
viðkvæmari en aðrir, hverjum þarf
sérstaklega að hlúa að? Hverjir standa
höllum fæti t.d. hvað varðar almenn
samskipti og félagsleg tengsl? Eru ung-
lingarnir okkar á kafi í tölvuleikjum
og sýndarveruleika nútíma samskipta-
miðla, eiga þeir fullt af vinum á Face-
book en eru samt einmana og daprir?
Þegar skólastjóri í grunnskóla í
Reykjavík var nýlega spurður að því
hvað honum væri efst í huga er tengdist
velferð nemenda þá reyndist það vera
vandi barna og unglinga sem væru að
fara út í eða komin í neyslu fíkniefna.
Vímuefna- og eiturlyfjaváin verður
sífellt alvarlegri og það þarf ekki annað
en að rýna smávegis í minningar-
greinar um ungt fólk til að skynja alvar-
leikann. Það hlýtur að eiga að vera eitt
af forgangsverkefnum skólayfirvalda
sem og foreldra að vinna að sem allra
bestu úrbótum í þessum málaflokki og
efla og styrkja unga fólkið okkar eftir
því sem tök eru á. Til þess þarf auknar
fjárveitingar til enn öflugri forvarna og
uppbyggingar.
Eitt besta forvarnarúrræðið hlýtur
að vera að byggja upp vellíðan og
gott sjálfstraust. Hér er ekki hægt að
undanskilja heimilin þar sem for-
eldrar bera ábyrgð á velferð og vellíðan
barnanna. Þeir bera einnig ábyrgð á
skólagöngu barnanna, bæði að börnin
mæti í skólann og að þau sinni náminu
sem skyldi.
Við verðum að sinna unga fólkinu
okkar betur. Við þurfum að sýna meiri
áhuga á því sem þau hafa áhuga á. Við
þurfum að læra að þegja og hlusta,
leyfa þeim að tjá sig. Styrkja jákvæð
samskipti, sjálfstraust þeirra, lífsgleði,
félagsleg tengsl og annað sem ætla má
að geti stuðlað að meiri vellíðan og
sjálfsöryggi til þess að þau njóti sín
betur og hæfileikar þeirra nýtist þeim
betur í leik og starfi. Gerum okkar
allra besta.
Fréttir af hríðskotabyssum frá Noregi í hendur íslenskra lögreglumanna vekja skiljanlega athygli. Það er eins og þessar upplýsingar hafi ekki átt að ná til almennings. Hvers vegna hafa yfirvöld ekki upplýst um málið að fyrra bragði?
Vopnin komu hingað í janúar.
Fjölmiðlar hafa spurst fyrir í Noregi og hefur norski herinn upplýst hluta málsins. Í
kjölfarið hafa Landhelgisgæslan og Ríkislögreglustjóri sent frá sér fréttatilkynningar.
Ekki eru þó enn öll kurl komið til grafar. Þó hefur verið upplýst að byssurnar sem
hingað komu eru 250, en ekki hundrað færri eins og greint var frá fyrr í vikunni. 150
munu þó vera ætlaðar lögreglunni.
Fréttir fjölmiðla hafa að miklu leyti fjallað um hvort og þá hversu mikið hafi verið
borgað fyrir vopnin. Fréttatilkynningar Gæslunnar og Ríkislögreglustjóra hafa enda
sett þann þátt málsins í kastljós. Þetta er hins vegar aukaatriði. Málið snýst um okkar
eigin samfélagsgerð. Viljum við að lögreglan sé vopnuð?
Í blaðinu í dag er rifjuð upp umræða á Alþingi frá árinu 2006. Þar benti Eiríkur Jónsson,
þá varaþingmaður Samfylkingarinnar, á að nauðsynlegt væri að Alþingi tæki þátt í
ákvörðunum um þessa stefnu.
„Það má hreinlega ekki gerast að slík aukin vígvæðing hér á landi laumi sér inn
bakdyramegin án fullnægjandi umræðu á þjóðþinginu og í andstöðu við þjóðina.“
Þetta er hárrétt. Það er ekki hægt að bjóða þjóðinni upp á leynilega vígvæðingu
lögreglunnar.
Nú kynnu yfirvöld að hafa einhver rök fyrir því að vígbúa lögreglu með þessum hætti.
Þau hafa hins vegar ekki enn komið fram.
Samkvæmt upplýsingum um vopnaeign lögreglu í skýrslu innanríkisráðherra frá 2012
átti íslenska lögreglan 60 sjálfvirk vopn, hríðskotabyssur. Flest þessara vopna hafa verið
í höndum sérsveitar Ríkislögreglustjóra, ekki hjá hinni almennu lögreglu.
Rökstuðningur lögregluyfirvalda og annarra yfirvalda hefur verið tvíþættur. Hér sé
verið að endurnýja vopnabúnað og að hann hafi fengist gefins frá Norðmönnum.
Seinni röksemdin er ekki aðalatriði, eins og áður var nefnt, þótt auðvitað skipti það
máli hvernig við forgangsröðum fjármunum. Ekki síst á tímum þar sem sífellt er skorið
niður í almannaþjónustu og heilar starfsstéttir neyðast til að leggja niður vinnu til að
fylgja eftir sanngjörnum kröfum.
Hin fyrri röksemd kallar á annars konar svör. Lögreglan býr yfir 60 hríðskotabyssum. Er
eðlilegt að kalla það endurnýjun þegar þeim er fjölgað í 150? Hér er stigið töluvert stærra
skref. Það er verið að næstum þrefalda eign lögreglunnar á þessari tegund árásarvopna.
Þótt kindabyssur eða álíka vopn hafi verið fyrir hendi í einhverjum lögreglubílum út
um land, þá blasir við að hér er á ferðinni stefnubreyting, þegar skipta á þeim út fyrir
sjálfvirk árásarvopn.
Ríkislögreglustjóra virðist ekki finnast þetta stórt skref. Engu að síður er þetta áfangi
á leið til aukinnar vígvæðingar lögreglu. Það er ekki einkamál lögreglunnar. Þetta er
viðfangsefni samfélagsins alls.
Umræðan hefur ekki farið fram. Hún gerir það núna eftir að upplýst var um mál sem
leynd hvíldi yfir.
Skiljanlegt er að yfirmenn lögreglunnar hugsi um öryggi sinna manna og borgaranna.
Er aukin vígvæðing skynsamleg leið að því markmiði? Allt eins líklegt er að hún leiði
til hins gagnstæða.
Ingimar Karl Helgason
Leiðari
Ekki einkamál
lögreglu
Reykjavík vikublað
39. Tbl. 5. áRganguR 2014
Útgefandi: Fótspor ehf. Ábyrgðarmaður: Ámundi Ámundason, sími: 824 2466,
netfang: amundi@fotspor.is. framkvæmdastjóri: Ámundi Steinar Ámundason, netfang:
as@fotspor.is. auglýsingastjóri: Ámundi Ámundason, Suðurlandsbraut 54, 108 Reykjavík. Auglýsingasími
578 1190, netfang: auglysingar@fotspor.is, Veffang: fotspor.is, Ritstjóri: Ingimar Karl Helgason, sími:
659-3442 netfang: ingimarkarlhelgason@gmail.com, Blaðamaður: Atli Þór Fanndal. Netfang: atli@
thorfanndal.com. Menningarblaðamaður: Hildur Björgvinsdóttir. Netfang: hildurbjorgvins@gmail.com.
Matarblaðamaður: Svavar Halldórsson. Sími. 869-4940. Netfang. svavar@islenskurmatur.is,
Umbrot: Prentsnið, Prentun: Ísafoldarprentsmiðja, 50.000 eintök. dreifing:
Fríblaðinu er dreiFt í 50.000 e intökum
í allar íbúðir í reykjavík.
UMHVERFISVOTTUÐ PRENTUN
Mannréttindi
Mannréttindadómstóll Evrópu
dæmdi Erlu Hlynsdóttur blaða-
manni í vil í vikunni, en hún var
dæmd í Hæstarétti vegna ummæla
sem hún hafði eftir viðmælanda
sínum á prenti. Einu sinni var slíkt
ákvæði í prentlögum að blaðamenn
væru ábyrgir fyrir því sem viðmæl-
endur þeirra sögðu. Því var breytt
í nýlegum fjölmiðlalögum og eru
viðmælendur blaðamanna nú ávallt
ábyrgir orða sinna. En betur má ef
duga skal, því sumir vilja geta fang-
elsað fólk fyrir að iðka málfrelsi.
Almannaró
Lárus Páll
Birgisson, Lalli
sjúkraliði, var
tekinn af lög-
reglu í vikunni
fyrir að standa
á gangstétt í miðbæ Reykjavíkur,
skammt frá sendiráði Bandaríkj-
anna. Hann stóð kyrr í um tuttugu
mínútur og hélt á skilti sem á stóð:
„Elskum friðinn“. Tilefni lögreglu
til handtökunnar var röskun á al-
mannaró.
Búsið
Skoðanakönnun
F r é t t a b l a ð s i n s
sýnir að um 70 pró-
sent landsmanna
eru andvíg því að
áfengi verði selt í
almennum mat-
vöruverslunum,
en innan við þriðjungur fylgjandi.
Fróðlegt verður að fylgjast með því
hvort áhangendur málsins á Alþingi
muni halda þessu „forgangsmáli“
sínu til streitu. Annars virðist flutn-
ingsmaður málsins nú helst vilja
ræða um byssur handa lögreglu á
Útvarpi sögu.
Reikni reikn
Sigmundur Davíð Gunnlaugsson
upplýsti á dögunum að búið væri
að reikna 94 prósent húsnæðislána
vegna millifærslu skatttekna til
sumra íslenskra heimila. Hin pró-
sentin sex eru „flækjumál“, eins og
vegna skilnaða, flutninga osfrv. Þessi
sex prósent leggja sig á um fjögur
þúsund íslenskra heimila. Ekki
heldur forsætisráðherrann því á lofti.
Ha?!!?
S a m r á ð s n e f n d
eft irl itsskyldra
aðila vill fækka
s t ar f smönnum
Fjármálaeftirlits-
ins. Einn af lær-
dómum hrunsins
var að fjármála-
stofnanir geta ekki haft eftirlit með
sjálfum sér. Þær eru gríðarlega
valdamiklar í samfélaginu og teygja
anga sína langt út fyrir venjulega
bankastarfsemi. Því þarf öflugt
fjármálaeftirlit. Stjórnendur fjár-
málafyrirtækja greiða sjálfum sér
milljarða í laun. Það er áhugavert
að samtök hins ofvaxna bankakerfis
krefjist þess að venjulegt fólk verði
rekið úr vinnunni.
Í fréttumUmmæli með erindi:
„Hér á landi hefur frjálshyggjan í
framkvæmd leitt til aukinnar hringa-
myndunar og samruna, hinir stóru
hafa orðið stærri, á sama tíma og smá-
fyrirtækin hafa blómstrað í löndunum
í kringum okkur. Völd og áhrif í at-
vinnulífi og stjórnkerfi hafa safnast
á æ færri hendur
rétt eins og kvót-
inn.“
- Ingibjörg
Sólrún Gísladóttir,
í umræðum á
Alþingi 1993.
VI
KU
BL
AÐREYKJAVÍK Auglýsingasíminn er 578 1190
Hvítskúraður
Halldór Ásgrímsson lét slá sér upp á
forsíðum hér um árið þegar íslenskir
sprengjusérfræðingar fundu „ger-
eyðinarvopn“ Saddams Husseins í
írakskri eyðimörk, og kallaði „heims-
atburð“. Var þar komin réttlæting fyrir
stuðningi Íslands við innrás í landið.
Allir vissu þá sem nú, að Bandaríkja-
menn létu Saddam hafa efnavopn sem
hann meðal annars notaði gegn eigin
þegnum. Merkilegt að menn skuli
nú láta eins og þetta komi á óvart.
Kannski finna þeir til ábyrgðar gagn-
vart ástandinu í landinu, en leiðin til
að láta það í ljós er undarleg.
Langþráð frí
Eitt einkenni á fréttum vikunnar
hefur verið að hvorki Vigdís Hauks-
dóttir né Sveinbjörg Birna Svein-
björnsdóttir hafa haft sig í frammi.
Vigdís mun vera í fríi,
en Sveinbjörg leysir
hana af á Alþingi og
ræðir sýnilega lítt
um moskur á þeim
vettvangi.
Misstu áhugann?
Annars vakti athygli að í óundir-
búnum fyrirspurnum á Alþingi á
fimmtudag að enginn þingmaður
sá ástæðu til að spyrja innanríkis-
ráðherra út í hríðskotabyssur lög-
reglunnar. Var þó
Hanna Birna Krist-
jánsdóttir ráðherra
l ö g r e g l u m á l a
þegar þessum
vopnum var laumað
hingað til lands
frá Noregi.
2060
Geir H. Haarde sló nýjan tón í viðtali
í vikunni þegar hann sýndi óvænta
auðmýkt í viðtali við Ríkisútvarpið.
Baðst hann afsökunar á ummælum
sínum frá 1968, og sagðist skammast
sín. Sé tekið mið af þessu má ætla
að íslenska þjóðin verði að bíða
til ársins 2060 þar til hann sýnir
auðmýkt vegna mála sem tengjast
hruninu og aðgerðarleysisstefnunni
í aðdraganda þess.
héðan og þaðan …
Höfundur er
Jóna Björg Sætran, M.Ed, menntun-
arfræðingur og markþjálfi
Varaborgarfulltrúi Framsóknar
og flugvallarvina
Hlutafélagavæðing dregur úr upplýsingaflæði?
Sjálfstæðismenn óánægðir
Tryggja verður að uppskipting Orkuveitu Reykjavíkur í OR og Orku náttúrunnar leiði ekki til
minna gagnsæis og upplýsingagjafar til
borgarstjórnar og borgarbúa, að mati
stjórnkerfis- og lýðræðsráðs. Meirihluti
ráðsins hefur beint þessu til borgarráðs
Reykjavíkur.
Kjartan Magnússon, fulltrúi Sjálf-
stæðisflokksins í stjórn Orkuveitu
Reykjavíkur, hefur átt frumkvæði að
því að leynd verði aflétt af upplýsingum
um orkuframleiðslu Orku náttúrunnar,
en félagið var búið til fyrr á árinu með
uppskiptingu Orkuveitu Reykjavíkur
og er hlutafélag í eigu OR.
Fulltrúum Sjálfstæðisflokksins og
Framsóknar og flugvallarvina í stjórn-
kerfis- og lýðræðisráði finnst lítið til
samþykktar meirihlutans koma og lét
bóka að leynd yrði ekki aflétt með því
að vísa málinu til borgarráðs.