Alþýðublaðið - 26.11.1919, Page 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
þann, sem bréflð var til og baðst
vinnu. Maðurinn lofHÖi að hjálpa
honum, en krafðist eins dals
manaðarlega, auk þess, er vinur
hans í Pedró skyidi fá. Það þótti
Halli úr hófi keyra, og þvældu
þeir þetta með sér um hríð, unz
Hallur sneri sér viÖ og kvaðst
fara beina leið til yflrmannanna.
Þá lét veitingamaðurinn undan og
kvaðst láta sér nægja hálfan dal.
„Þér eruð víst vanur namu-
vinnu11, mælti hann.
„Prá barnæsku", mælti Hallur,
sem nú var orðinn reyndur.
„Hvar hafið þér unnið?“.
HaJlur nefndi mesta fjölda
námafélaga, sem hann hafði*h(>yrt
flakkarann nefna. Hann kvaðst
heita Jol Smith, því að það nafn
þóttist hann viss um að mundi
hægt að flnna margsinnis á vinnu-
lista hvers einasta námatélags.
Hann hafði ekki rakað sig heila
viku og kunni allmikið af blóts-
yiðum.
Veitingamaðurinn fór með hann
til herra Alec Stone, verkstjora í
námunni nr. 2, og tók nann þegar
að spýrja Hall spjörunum úr:
„Httíð þér Dokkurn tima hirt
múlasna?",
»Eg hef verið hestasveinn“,
mælti Hallur, „og hirt hesta“.
,,Nú já, múlrtsnar eru nú da-
lítið annað“, sagði maðurinn, „>ui
einn af múlrekunum minum fókk
kveisu hérna um daginn og gnð
ma vita hvort h;um nær sér nokk-
um tima aítur*.
(Frh.).
Stúlku
vantar nú þegar að Gufunesi, yflr
lei ö i eða skem'i t.ima.
Eggert Jónsson,
Biöitugötu 3 Simi 602
„Madressur"
fy rjig.-jandi í öðlasrniðahiiðirini
Lugaveg 18 B Simi 646
ti taixia at ágæt>-j matarsild
ti ; Uppl. afgreiðalu þessa
bi v
P'
sítróiniolí i, á 5 kr.
uest í Aíí y uhiauðgerðinin.
^tofnéin,
er Stjórnarráðið hefir skipað til þess að ráðstafa anstnrrísku börn-
nnnm, sem ráðgert er að hingað komi, skorar hér með á almenning
að skjóta saman fé til fararkostnaðar, fatakaupa og annara útgjalda,
sem leiða af flutningi barnanna hingað. Nefndin býst við, að öllum
sé það ljóst, hvíJíkt kærleiksverk og nauðsynjaverk hér er um að
ræða, og að almenningur fyrir því bregðist vel við. En mikilla pen-
inga er vant, eigi fyrirtækið að fara sómasamlega úr hendi. Samskot-
um veitir móttöku gjaldkeri nefndarinnar, hr. bankastjóri L. Kaaber
í Landsbankanum.
Reykjavík, 24. nóvember 1919.
cJíristjan cJonsson,
formaður nefndarinnar.
K. Zimsen,
ritari nefndarinnar.
cAjörnesfíol.
Reynslan hefir sýnt, að Tjörneskolin eru hið
ódýrasta eldsneyti. Biðjið um þau í síma
334.
fXúseigenóur
i Bœnum,
sem hafa utHnhúss-salerni við hús sín, eru ámintir um að nota að
eins hinar lögákveðnu salerniskollur, en ekki blikkfötur eða önnur
léleg málmilát, sem gera hreinsunina erflða eða jafnvel óframkvæm-
anlega að vetrarlagi. Þar, sem slík ílát fyrirfinnast, mega menn búast
við að þau verði flutt burt með öllu saman. — Salernakollur fást
keyptar hja Jóni Jónssyni beyki á Klapparstíg 7.
Enn fremur eru allir húseigendur ámintir um, að hafa nægilega
stór og góð sorpílát við hús sin og á aðgengilegum stað, til þess
að hreinsunin geti gengið greiðlega og þrifnaðarástandið í bænum
fari batnandi.
Heilbrigðisfulltrúinn í Reykjavík, 24. nóv. 1919.
r
cJlcjúsf cíossfsson.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.