Skessuhorn - 21.11.2007, Side 17

17 MIÐVIKUDAGUR 21. NÓVEMBER
Hjón in Snæ björn Krist ó fers son
og kona hans Krist ín Sig ur björg
Karls dótt ir frá Hell issandi hafa
rek ið fyr ir tæk ið Snæ vél ar í 40 ár og
eru ný bú in að fjár festa í tí undu JCB
trakt ors gröfu sinni. Þau hafa hald-
ið tryggð sinni við þessa vinnu véla-
teg und í 35 ár og seg ist Snæ björn
kunna af skapa lega vel við þær. „Ég
keypti mína fyrstu JCB vél árið
1972 á samt föð ur mín um. Töldu
marg ir það ekki vit legt að kaupa
þessa teg und, en kannski er þetta
líka sér viska í mér,“ seg ir Snæ björn.
„Starf semi Snæ véla ehf er byggð
á grunni sem fað ir minn byggði á
þeg ar hann keypti sína fyrstu Mass-
ey Fergu son trakt ors gröfu árið
1964. Ég byrj aði svo að vinna hjá
hon um árið 1967, þá 17 ára gam-
all,“ seg ir Snæ björn.
Tím an ir breyt ast
Snæ björn seg ir að mik ið hafi
breyst frá ár inu 1974. Fyr ir þann
tíma var lít ið um út boð og fáar
svona vél ar á Snæ fells nesi. „Þá vann
ég mik ið fyr ir sveit ar fé lag ið og aðr-
ar op in ber ar stofn an ir, fyr ir tæki
og al menn ing og höf um við haft
vöru bíl sam hliða gröf un um frá ár-
inu 1974. Þá unn um við mik ið við
lönd un úr bát um og fyr ir sjáv ar út-
veg inn. Nú er það lið in tíð.“
Á samt öðr um verk efn um sá Snæ-
björn um snjó ruðn ing á milli Hell-
issands og Rifs. „Þeg ar snjó aði
mik ið tók um við oft sjó menn upp
í gröf una, því bless að ir menn irn-
ir þurftu að mæta á sjó og var oft
ekki fært á milli staða. Kom það
nokkrum sinn um fyr ir að ég var
með sjö til átta menn í gröf unni og
þá var þröngt á þingi,“ seg ir Snæ-
björn og bros ir yfir þess um minn-
ing um sín um. Hann bæt ir við að
hann hafi séð um snjó ruðn ing og
aðra þjón ustu við flug völl inn í Rifi
í 10 ár eða þar til á ætl un ar flug var
lagt nið ur árið 1990. „Þá tók ég að
mér mikla fleyg ing ar vinnu þeg ar
við tók um að okk ur að grafa fyr-
ir grunn in um að safn að ar heim il-
inu við Ingj alds hóls kirkju. Það var
mik il vinna sem reyndi tals vert á
tæki og tól.“
Slys ið
Snæ björn og Krist ín lentu í miklu
slysi árið 1991 er þau voru á samt
öðr um á snjó sleð um á Snæ fellsjökli
og lentu með sleða sinn í sprungu
og slös uð ust tals vert. „Jú, þetta var
slæmt slys,“ seg ir Snæ björn. „Það
setti mik ið strik í reikn ing inn hjá
okk ur. Ég var sjö mán uði á sjúkra-
húsi og það tók lang an tíma að
jafna sig eft ir þetta. Ég reyndi samt
alltaf að vinna lít il lega á hverju ári,
en svo árið 2000 fór ég að vinna aft-
ur. Þannig má segja að slys ið hafi
snú ið öllu við hjá okk ur, en á með-
an við vor um að jafna okk ur sá son-
ur okk ar Krist ó fer um rekst ur inn
á samt annarri mjög góðri hjálp sem
kom víða að. Þannig gekk þetta
upp og síð an höf um við hald ið
ó trauð á fram og reynt að gera okk-
ar besta.“
Í dag reka þau hjón eina gröfu
á samt 24 tonna belta vél og tveim-
ur vöru bíl um. „Við erum að end ur-
skipu leggja rekst ur inn,“ seg ir Snæ-
björn, en hann seg ist vinna mest
við þetta einn en með góðri að stoð
þeg ar þess ger ist þörf. „Í sum ar var
tals vert að gera hjá okk ur. Við rek-
um þjón ustu hér í Snæ fells bæ og
get um hald ið þessu gang andi af því
við höf um öfl ug ar og góð ar vél ar.“
Vinn an er á huga mál ið
„Við hjón in höf um gam an af því
að ferð ast og reyn um eins oft og við
get um að ferð ast bæði inn an la nds
og utan. Einnig höf um við sung-
ið í kirkjukórn um síð an 1994 og
er það virki lega gam an og gef andi.
Svo er vinn an líka okk ar á huga-
mál. Það væri ekki hægt að end ast
svona lengi í véla út gerð ef það væri
ekki gam an í vinn unni. Þá kynn-
ist mað ur svo mörgu skemmti legu
fólki. Við vær um sjálf sagt ekki að
reka þetta fyr ir tæki ef við ætt um
ekki góða við skipta vini og svo er
þetta að sjálf sögðu okk ar lifi brauð.
Þannig mun um við halda ó trauð
á fram eins og hing að til og lít um
björt um aug um til fram tíð ar inn ar,“
sagði Snæ björn að lok um.
af
Í safni Helga kenn ir ým issa grasa eins og sjá má.
Helgi hef ur einnig mik ið dá læti
á tón list og hlust ar á allra handa
lög. Hann verð ur fyr ir hug hrif um
af fal legri tón list. „Ég var stadd ur á
Fiskideg in um mikla á Dal vík í sum-
ar og gekk þar fyr ir götu hörn beint
í flas ið á manni sem stóð þar með
gít ar inn sinn og söng. Hann flutti
eig in tón list og hún var svo fal-
leg að ég hrein lega sett ist nið ur á
gang stétt ar brún ina og gleymdi mér
í ljúf um tón um. Ég keypti af hon-
um geisla disk og hlusta oft á hann.
Ann ars hlusta ég á allt, hvort sem er
klass íska tón list eða munnu hörpu-
hljóm sveit frá Bergen,“ seg ir Helgi
og skell ir hljóm plötu með þeim
síð ar nefndu á fón inn.
Aldrei leiðst
Það er ljóst að Helgi hef ur ekki
set ið auð um hönd um í gegn um
tíð ina og hann hef ur eng in á form
uppi um að taka upp á því. Enn þá
fal ast hann eft ir borð fán um og þó
hann hafi dreg ið úr söfn un á öðr um
mun um þá stenst hann ekki mát ið
þeg ar vel ber í veiði. Hann fer um
og skerp ir hnífa og skæri og hef ur í
nógu að snú ast. Þá safn ar hann úr-
klipp um, bæði tengd um á kveðn-
um lands svæð um og eins klipp-
ir hann sam an frétt ir og grein-
ar svo úr verða nýj ar og oft og tíð-
um mjög spaugi leg ar heild ir. „Mér
hef ur aldrei leiðst og ég hef alltaf
haft nóg að gera. Þannig vil ég hafa
það á fram,“ seg ir Helgi og kveð-
ur blaða mann með því að vippa
sér upp á fót stig inn hverfi stein sem
stend ur á hlað inu hjá hon um og
sýna hon um hvern ig hann virk ar.
kóp
Tvö falt stóraf mæli
Snæ björn og Krist ín við nýju trakt ors gröfuna sem þau eru ný lega búin að festa kaup á.