Skessuhorn - 14.01.2009, Page 9

9 MIÐVIKUDAGUR 14. JANÚAR
Síð ast lið ið föstu dags kvöld frum­
sýndi Leik fé lag Ó lafs vík ur leik rit ið
„ Taktu lag ið Lóa“ í fé lags heim il inu
Klifi. Verk ið er eft ir Jim Cartwright
en er í leik stjórn Gunn steins Sig­
urðs son ar. Í stuttu máli sagt má
lýsa leik rit inu sem út gáfu af Ösku­
busku. Að al sögu hetj an er ung, afar
ein ræn stúlka með þann ein staka
hæfi leika að geta hermt eft ir þekkt­
um söngv ur um og svo fólki sem vill
nýta þenn an hæfi leika henn ar í sína
þágu. Hún býr ein hjá drykk feldri
móð ur sem skil ur dótt ur sína eng­
an veg inn og virð ist líta á hana sem
þjón ustu stúlku fyr ir sig, sem best er
að hirta með því að hreyta í hana
ó not um. Fað ir inn er lát inn, en
skildi eft ir sig plötu safn með merk­
um söngdív um, sem Lóa tek ur ást­
fóstri við, í mik illi ó þökk móð ur­
inn ar. Einn dag inn dreg ur móð­
ir in svo heim með sér afar ó hepp­
inn veð lán ara sem vill verða um­
boðs mað ur fræga fólks ins, Ragga
að nafni. Rýk ur sá til og fer í sam­
starf með vafasöm um klúbbeig anda
til að gera Lóu að stjörn unni sinni.
At burða rás leik rits ins lýs ir svo því
sem geng ur á í lífi þessa ó gæfu fólks
í fram hald inu. Inn í þá at burða­
rás flétt ast ein feldn ing ur inn Sæmi,
sem verð ur ást fang inn af Lóu þeg ar
hann teng ir síma á heim il inu og vill
ekk ert frek ar en að ná henni út af
því til að hún geti orð ið hún sjálf.
Jim Cartwright hef ur náð tals­
verð um tök um á því að skrifa um
slík ar per són ur. Ráða lít ið ó gæfu­
fólk, drykk fellda lág stétt, sem er
bit ur af lífs reynslu og á sér drauma
um betri tíð. Í leik rit inu velt ir höf­
und ur sér upp úr hlut skipti per­
són anna, sem er ei lít ið eins leitt. Í
„ Taktu lag ið Lóa“ stend ur og fell­
ur út kom an með per sónu sköp un
og túlk un leik ar anna.
Lyk il at riði er að Lóa sé leik in af
góðri söng konu og Guð rún Lára
Pálma dótt ir er það. Hún nær líka
góð um tök um á per són unni. Ein­
faldri stúlku sem sakn ar pabba síns
mik ið og vill helst fá að vera ein
með plöt un um sín um. Mamm an,
Malla Koff, er eitt and styggi leg asta
kvenskrímsli sem hægt er að finna
í leik verki. Bit ur, orð ljót, hrein lega
eitr uð kona sem veð ur yfir allt og
alla í beiskri reiði yfir ör lög um sín­
um. Hún ætl aði sér meira út úr líf­
inu og tek ur það út á Lóu. G. Sirrý
Gunn ars dótt ir á stjörnu leik í hlut­
verki Möllu, á köfl um var manni
hrein lega illt að fylgj ast með vonsk­
unni sem birt ist í henni á svið inu.
Ekki síst þeg ar ná granna kon an
Siddý, vel leik in af Olgu Guð rúnu
Gunn ars dótt ur, var í heim sókn hjá
mæðg un um. Siddý er enn einn ein­
feldn ing ur inn, ólæs og ó hepp in
í út liti, lif ir líf inu í raun gegn um
sjú skaða til veru Möllu. Há punkt­
ar sýn ing ar inn ar eru án vafa þeg ar
þess ar þrjár eru á svið inu. Þar nær
text inn hæstu hæð um og leikkon­
urn ar þrjár ná vel sam an. Kannski
mættu sam skipti Lóu og móð ur­
inn ar vera að eins sterk ari og á hersl­
an vera meiri á nei kvæðn ina í sam­
skipt um þeirra. Á kostn að þess hve
grát bros leg, stund um fynd in, þessi
yf ir gengi lega and styggi lega hegð­
un móð ur inn ar gagn vart hin um
tveimur er.
Önn ur hlut verk falla ei lít ið í
skugg ann. Leik rit ið er skrif að með
á herslu á þess ar kven per són ur.
Raggi, leik inn af Gúst af G. Eg ils­
syni og herra Bú, leik inn af Guð­
birni Ás geirs syni, eru vel túlk að­
ir sem hæfi leika snauð ir menn sem
eru að reyna að auðg ast á ann arra
hæfi leik um. Þar fara greini lega
reynslu mikl ir leik ar ar, þó ein staka
sinn um hafi þeir flutt texta sinn
of ó skýrt. Sæmi er einnig vel leik­
inn af Ara Bjarna syni. Barns sál sem
elsk ar Lóu eins og hún er, upp tek­
inn af því að fá að búa til ljósa sýn­
ingu fyr ir ball hjá eldri borg ur um.
Per són an er afar trú verð ug í flutn­
ingi Ara, ekki síst þar sem hann nær
fram radd brigð um sem ein hvern
veg inn bara setja punkt inn yfir i­ið.
Sam starfs mað ur hans hjá síma fyr­
ir tæk inu birt ist stutt lega og er trú­
verð ug ur í túlk un Sæ þórs Gunn ars­
son ar.
Leik stjór inn, Gunn steinn Sig­
urðs son, má vera stolt ur af út kom­
unni. Mik ið ör yggi í texta hjá leik­
ur un um all an tím ann og mik ill leik­
ur fer fram án orða í sýn ing unni og
er vel gert þar einnig. Hann vel ur
þá leið að leggja á herslu á grát bros­
leika að stæðna fólks ins og tekst það
vel. Vissu lega væri hægt að gera
Hug ur minn var
síð ast hjá mis vitr um
st jórn mála mönn­
um þar sem ég var
stadd ur að Bessa stöð um. Marg ir
þess ara manna hafa sann ar lega oft
gert mér gramt í geði en nú horfa
þeir í andagt sinni lot ing ar full ir til
mín. Vissu lega hef ég lít il lega stutt
við flesta þeirra fjár hags lega þótt ég
hafi að al lega lagt fjár muni til Stór­
fylk ing ar inn ar.
„ Þetta er flott hjá okk ur! Okk ur
tókst þetta!“ hróp ar Víð ir í Sponsi
upp í eyrað á Sig ur rós. „Okk ur
hvað,“ seg ir Sig ur rós í for undr­
an! „Þú læt ur eins og þú haf ir ver ið
að hljóta ein hverja við ur kenn ingu,
Víð ir! Ekki ert þú mað ur árs ins í
við skipta líf inu!“
„Barn get ur þú ver ið, Sig ur rós!“
seg ir Víð ir. „Hvern ig held urðu að
svona kjör verði til? Við strák arn ir
erum all ir bún ir að liggja í Bísn iss­
blað inu und an farn ar vik ur að reyna
að sann færa stjórn end ur þess um að
Þor vald ur sé mál ið!“
Mér finnst Víð ir eyði leggja svo­
lít ið and rúms loft ið með þessu hall­
æris lega kommenti við Sig ur rós
sem marg ir hafa greini lega heyrt.
Ég bað hann að vísu um að kveikja
und ir kötl un um, auð vit að stönd­
um við, þessi grúppa, vel sam an og
þá meina ég „hin ir nýju at hafna­
menn!“ Ef við skilj um ekki hvern
ann an, hver á þá að skilja okk ur? En
að Víð ir í Sponsi skuli vera að eigna
sér mína verð skuld uðu við ur kenn­
ingu er nátt úru lega bara grín!
Eft ir magn aða at höfn á Bessa­
stöð um, á kváð um við Sig ur rós að
fresta fjöl miðla við töl un um, geyma
þau fram í nóv em ber og taka létt
skeið um Mið jarð ar haf ið á snekkj­
unni okk ar, og Lear­þot an beið við
Loft leið ir til bú in til flugs suð ur á
bóg inn.
Fólk eins og við verð um og eig­
um það inni að hvíl ast ein hvern
tím ann. Sig ur rós vill þó ólm veita
ung lista hópn um „List í sjón máli“
styrk áður en við leggj um í hann.
Það er tek in mynd þar sem Sig ur­
rós af hend ir tvær mill ur fyr ir fram­
an nýja hálf byggða óp eru hús ið við
höfn ina, en við höf um ver ið fram­
ar lega í flokki að styðja við upp­
bygg ingu þess. Satt best að segja,
höfð um við þó aldrei sett neinn
svaka leg an pen ing í það en þó feng­
ið mik inn gúd d vill hjá menn ing ar­
el ít unni. Sig ur rós finnst tákn rænt
að af henda gjöf ina við tón list ar­
hús ið sjálft en hún hef ur sans fyr­
ir rétt um mó tíf um og mó ment um
og þarf ekki Geira í Græna hús inu
sér til hjálp ar.
Það fer vel um okk ur í flug inu
og við höf um að stöðu til að leggja
okk ur en okk ur kem ur ekki blund­
ur á brá. Það er svo mik ið adrena­
lín í blóð inu! Auk þess slóg ust í
för með okk ur vin ir okk ar sem eru
drjúg ir við að blanda okk ur kokk­
teila ætt aða frá lönd um sem við
fljúg um yfir. ­ Sig ur rós er kom in í
bana st uð.
„Hvað eig um við að fram kvæma
næst,“ spyr Sig ur rós, „þá meina ég,
eitt hvað nýtt, eitt hvað ó dauð legt,
eitt hvað snar geggj að, eitt hvað sem
við fáum al vöru kikk út úr? Jafn­
vel eitt hvað sem gæti pirrað valda­
menn heima sem halda að þeir hafi
allt í hendi sér, sér stak lega þessa
gömlu af brýð isömu, tippilsinn uðu
stirð bus a.“
Það er bara úr vöndu að ráða,
heill in mín! Við eig um nú orð ið
sjálf flest á Ís landi og get um varla
gert sum um gramar í geði en orð ið
er! Og það sem við eig um í Köben,
hef ur nú al deil is kom ið fiðr ingi í
baunaræfl ana.
En við ætt um kannske að róa á
ný mið, Sig ur rós mín? Þig lang ar
kannski í eitt hvert am er ískt körfu­
boltalið? Nei ann ars! Það er nóg
að eiga lið þarna út í Englandi, sem
er að vísu orð ið hand ó nýtt! Mað­
ur er líka hætt ur að nenna að fara
á þessa leiki, þótt það veki auð­
vitað mikla at hygli, þeg ar við mæt­
um svo lít ið svona eins og við séum
for eldr ar liðs ins. Ég nenni ekki að
taka slík ar grúpp ur í fóst ur leng­
ur. Við höf um nú ver ið að gleðja
marga karlskarfa, Halla og Berta og
fleiri, með því að leyfa þeim að þot­
ast með okk ur, þótt sum ir eigi nú
and skoti lít ið inni hjá okk ur.
Eng ar nýj ar á kvarð an ir eru tekn­
ar enda við í fljót andi frígír. Bara
svona smá hug ar leik fimi í gangi, en
ég verð að við ur kenna að ég væri
ekki kom in svona langt án hug­
mynda flugs Sig ur rós ar!
Það er nota legt að koma í snekkj­
una, þægi legt lofts lag, frá bær ir
þjón ar og arki tekt úr inn í skip inu er
magn að ur, fell ur eins og flís við rass
við flest ar okk ar þarf ir.
„Nú veit ég!“ hróp ar Sig ur rós
upp glöð í sinni um leið og hún
vakn ar við opið haf ið morg un inn
eft ir og sól in að rísa úr sæ. „Nú veit
ég hvað væri snið ugt að gera næst!“
Hún er með æð is leg an glampa í
aug um, en meira seg ir hún ekki, því
sím inn minn hring ir. Það eru að­
eins fjór ir út vald ir sem hafa núm­
er ið. Og því vit um við bæði að eitt­
hvað mik ið er í gangi!
Pex ista hvað? Hvað? Þetta get ur
ekki ver ið vanda mál! Hvaða vit leysa
er þetta í þér, Víð ir? Tal aðu hæg ar
mað ur og drífðu þig út í Gull banka
og klár aðu mál ið.
„Svaka lega geta þess ir gæj ar ver­
ið rugl að ir! Til hvers að eiga banka,
ef hann redd ar ekki mál un um?“
seg ir Sig ur rós. Ég segi henni að
Víð ir telji Pex istu ekki lifa af dag­
inn, því Gull bank inn sé þurraus­
inn í bili. Ég hef alltaf sagt, að pen­
inga mála stefn an á Ís landi væri al­
ger lega stirðn að fyr ir bæri. Þess­
ir vit leys ing ar sem hafa stjórn að í
þessu krumma skuði sem Ís land er,
smoll mændid kerl ing ar og karl ar,
sem áttu fyr ir lif andi löngu að vera
bún ir að sjá til þess að Ís land væri
geng ið í Evr ópu banda lag ið! Alla­
vega átti þetta lið, að sjá til þess, að
land ið hefði ein hvern gjald eyr is­
forða uppá að hlaupa.
„Ég trúi þessu ekki,“ æpir Sig­
ur rós „Ég trúi ekki að Gull bank­
inn okk ar þurfi að leggj ast á fjór­
ar fæt ur fyr ir Pen inga seðla bank an­
um til þess að fá ein hvern skit inn
gjald eyri! Halló! Halló! Komm on!
Hvað er í gangi?“
Þessi orð henn ar vekja mig end­
an lega til þess raun veru leika sem
við blas ir. Víð ir verð ur að fara beina
leið og freista þess að ná tali af því
kol rugl aða liði, sem starfar í Pen­
inga seðla bank an um. Það er ekki á
vís an að róa á þeim bæ. Vit an lega
hefði fyr ir löngu átt að skipta um
á höfn! En svona er Ís land í dag,
mér er langt frá því að vera rótt,
ég vil kom ast beina leið heim! Sig­
ur rós er mér sam mála og í loft ið
höld um við.
Um leið og við stíg um á land á
far sæld ar Fróni, byrja fjöl miðl ar að
djöfl ast á okk ur, eins og við höf um
ekki öðr um hnöpp um að hneppa
en að sinna en þeim. „Fyr ir hverja
hald ið þið að þið séuð að vinna?“
spyr Sig ur rós blaða snápanna.
„Eruð þið ekki í vinnu hjá okk ur?“
Það kvikn ar greini lega ljós hjá þeim
og bros fær ist yfir Sig ur rós. „Fátt er
svo með öllu illt að ekki boði nokk­
uð gott! Við meg um ekki gleyma
því að það var mik il bless un fyr ir
okk ur að fjöl miðla frum varp ið var
stopp að af for set an um.“
Já, það var vissu lega bón us fyr ir
okk ur og þess vegna ætt um við ekki
að vera lengi að ná vopn um okk ar
aft ur. Og Sig ur rós fær koss á rós­
rauð ar var ir sín ar.
Ingi björg Pálma dótt ir.
Tón list ar há tíð in „ Grundó
2009“ var hald in í Sam komu hús­
inu í Grund ar firði síð ast lið inn
sunnu dag. All ur á góði af há tíð­
inni rann til bræðr anna Jóns Þórs
og Valdi mars Ein ars sona sem
glíma við erf ið veik indi og fara á
næst unni í að gerð ir til London.
Fyr ir tón leik un um stóðu ung ir
Grund firð ing ar með góðri hjálp
heima manna, en þeim til að stoð ar
við tón leika hald ið voru fremst ir í
flokki þeir Eð varð Vil hjálms son,
Rún ar S Magn ús son og Dag bjart­
ur Harð ar son. Að sögn Jónas ar
Guð munds son ar, mark aðs full trúa
Grund ar fjarð ar bæj ar gengu tón­
leik arn ir vel og mætti góð ur hóp­
ur gesta til að fylgj ast með flutn­
ingi ungst irn anna.
Dag bjart ur Harð ar son seg ir
að fjór ar hljóm sveit ir hafi kom­
ið fram á „ Grundó 2009“ og eru
með lim ir sveit anna all ir í yngri
kant in um. „ Þetta eig um við að
þakka frá bæru starfi í Tón list ar­
skóla Grund ar fjarð ar og ég á von á
því að Grund ar fjörð ur verði mjög
í sviðs ljós inu þetta árið,“ sagði
Dag bjart ur í sam tali við Skessu­
horn. Ein sveit anna sem spil aði á
sunnu dags kvöld ið var „Shit“ sem
vakti mikla at hygli á Mús íktil­
raun um í fyrra, en í þeirri hljóm­
sveit er með al ann arra Jón Þór
Ein ars son, ann ar veiku bræðr­
anna. Ap art From Lies heit ir ein
hljóm sveit in, Flawless Er r or önn­
ur og elsta hljóm sveit in, það er að
segja sú sem skip uð er elstu með­
limun um, heit ir Nögl. Dag bjart­
ur Harð ar son seg ir að þeirri sveit
sé spáð mikl um frama, það hafi
með al ann ars gert ekki ó merk ari
mað ur en Dr. Gunni.
þá
Pennagrein
Meira af mér: Þor valdi, manni árs ins í við skipta líf inu
Öfl ug ar ung liða sveit ir
á Grundó 2009
Skraut legt heim il is líf og grát bros leg ar per són ur
Sirrý Gunn ars dótt ir og Guð rún Lára Pálma dótt ir í hlut verk um sín um í „ Taktu lag ið
Lóa.
meira úr tra ged í unni, en andi sýn­
ing ar inn ar hjá hon um er hinn grát­
bros legi og sýn ing in er trú þeim
anda all an tím ann.
Sýn ing in er öll fag mann lega
unn in. Leik mynd afar vel heppn­
uð og mögu leik ar leik húss ins nýtt­
ir til fulln ustu. Bún ing ar vel heppn­
að ir og ljósa hönn un og út færsla
þeirra gef a verk inu líka afar mik­
inn styrk og er á stæða til að hrósa
fag mennsku fólks ins á bak við sýn­
ing una!
„ Taktu lag ið Lóa“ í upp færslu
Leik fé lags Ó lafs vík ur er vel unn ið
leik verk og vand virkn is lega svið sett
af metn aði og kunn áttu þeirra sem
að sýn ing unni koma. Full á stæða er
að skora á fólk að líta í Fé lags heim­
il ið Klif og fylgj ast með skraut­
legu heim il is lífi og hlusta á fal leg­
an söng!
Magn ús Þór Jóns son.
Hljóm sveit in Nögl, sem spáð er mikl­
um frama, var með al fjög urra hljóm­
sveita sem komu fram á Grundó
2009.