Skessuhorn - 29.06.2011, Qupperneq 28

28 MIÐVIKUDAGUR 29. JÚNÍ
„Lít björt um aug um til starfs ins“
-seg ir Inga Vil dís Bjarna dótt ir, nýráð inn fé lags ráð gjafi hjá Borg ar byggð
Hár greiðslu meist ar inn og
Hvann eyr ing ur inn Inga Vil dís
Bjarna dótt ir söðl aði um fyr ir sex
árum og sett ist aft ur á skóla bekk
eft ir langt hlé. Hún lok aði þá hár­
greiðslu stofu sinni sem hún hafði
rek ið í níu ár, seldi hús næð ið sem
stof an hafði ver ið í og hellti sér
út í nám í fé lags ráð gjöf. Inga Vil­
dís hafði ekki lok ið stúd ents prófi
og byrj aði á því að skrá sig í Fjöl­
brauta skóla Vest ur lands. Þar lagði
hún mik ið á sig til þess að ljúka
stúd ents prófi og tókst það á ein­
um vetri, en hún hafði áður ver­
ið í Bænda skól an um á Hvann eyri í
eitt ár og lok ið námi í hár greiðslu
til meist ara rétt inda í Iðn skól an um
í Reykja vík. „Ég er rosa lega á nægð
með að hafa far ið í FVA fyrst. Ég
at hug aði hvort ég kæm ist inn í há­
skól ann án þess að vera með stúd­
ents próf, hvort það væri ein hver
mögu leiki á und an þágu. Það var
ekki og því fór ég í FVA þar sem
ég þurfti í raun að læra það upp á
nýtt að læra. Þeg ar ég lít til baka þá
hafði ég gott af því og það und ir bjó
mig fyr ir há skól ann,“ sagði Vil dís,
eins og hún vill láta kalla sig, í við­
tali við blaða mann Skessu horns á
skrif stofu henn ar í Ráð húsi Borg ar­
byggð ar þar sem hún hóf störf sem
fé lags ráð gjafi nú í byrj un júní.
Vil dís er bú sett á Hvann eyri
á samt manni sín um Svein birni Eyj­
ólfs syni, bú fræði kandídat og for­
stöðu manni Nauta stöðv ar Bænda­
sam taka Ís lands. Þau eiga sam­
an fjór ar dæt ur, Ragn heiði, Sig­
rúnu, Kristrúnu og Klöru auk fjög­
urra dótt ur dætra sem þær Ragn­
heið ur og Sig rún eiga. Það er því
mik ið kvenna veldi í fjöl skyld unni.
„Svein birni finnst þetta bara frá­
bært, er stolt ur af öll um stelp un­
um sín um eins og ég,“ seg ir Vil­
dís þeg ar blaða mað ur spyr hvort
að hann sé ekki far ið að lengja eft ir
því að eign ast strák. „Hann hef ur í
það minnsta ekk ert kvart að, hon um
finnst þetta kannski hræði legt und­
ir niðri án þess að ég hafi hug mynd
um,“ seg ir Vil dís og hlær.
Sakn aði mömmu
sinn ar mik ið
Vil dís er upp al in í bú stað við
Anda kíls ár virkj un, er dótt ir Bjarna
Skarp héð ins son ar raf virkja og síð­
ar raf veitu stjóra í Borg ar nesi og
Sig rún ar D. El í as dótt ur verka lýðs­
for k ólfs. Hún seg ir að hún hafi átt
ynd is lega æsku um vaf in ást og hlýju
for eldra sinna. Hún er næst yngst
af fjór um systk in um. Skóla gang­
an byrj aði á Hvann eyri í kjall ara
„nýja skól ans“ svo kall aða sem var
nýtt hús næði Bænda skól ans, að al­
lega heima vist. „Þeg ar kom að ung­
linga deild var venj an að krakk arn­
ir færu á Klepp járns reyki í heima­
vist, en það var sparn að ur á þess um
tíma svo krökk un um var skipt nið­
ur á heim ili kennar anna. Ég var á
Hömr um hjá Steina og Ástu. Ein­
hverra hluta vegna náði ég ekki að
festa yndi á þessu svæði þó Ásta og
Steini gerðu allt sem þau gátu til að
láta mér líða vel. Ég hef senni lega
ver ið svona mik il mömmu stelpa,
sakn aði henn ar ægi lega mik ið. En
það var eng inn skóli heima svo ég
kláraði vet ur inn á Akra nesi og var
svo tvo næstu vet ur í Kefla vík en
þá var syst ir mín byrj uð að búa þar
með kærast an um sín um og ég var
hjá þeim. Það var ein hvern veg­
inn ekki yndi í mér á þess um árum,
sem varð til þess að það var svo lít ið
vesen á mér. Við skul um bara segja
að ég get al veg get ið mér til um ým­
is legt sem ung ling um dett ur í hug
að gera, án þess að við för um neitt
nán ar út í það. Ég held að það hafi
reynst mörg um ung ling um erfitt að
þurfa að fara að heim an til að sækja
skóla og finnst því heim keyrsla úr
skól um mjög já kvæð þó því fylgi
ýms ir ó kost ir og hætt ur.“
Elti ást ina
í Bænda skól ann
Inga Vil dís og Svein björn kynnt­
ust þeg ar hann var í Bú vís inda deild­
inni á Hvann eyri þeg ar hún var að­
eins sext án ára göm ul en hann er
fimm árum eldri. „Ég varð rosa
skot in í hon um og fór í Bænda skól­
ann árið eft ir. Var nú búin að krækja
í hann en taldi viss ara að fara ekki
langt.“ Vigdís varð svo fljót lega
ó létt af fyrsta barni þeirra, Ragn­
heiði, sem varð til þess að hún hætti
í skól an um. Þau flutt ust síð ar í Mos­
fells bæ og þá fór Vil dís að læra hár­
greiðslu. Hún kláraði nám ið, náði
sér í meist ara rétt indi og vann við
hár greiðslu bæði í Mos fells bæ og
Reykja vík. Þau bjuggu í nokk ur ár
í Mos fells bæ en flutt ust árið 1991
norð ur að Hól um í Hjalta dal þar
sem Svein björn leysti Jón Bjarna­
son af sem skóla stjóri í einn vet ur.
Börn in voru þá orð in tvö, Ragn­
heið ur og Sig rún sem fædd ist 1987.
Þau fluttu síð an til Dan merk ur þar
sem Svein björn tók nokkra kúrsa í
Den Kong elige Landbrughøjskole
og vann einnig í danska land bún að­
ar ráðu neyt inu. Vil dís var þá ó frísk
af þriðja barni þeirra, Kristrúnu
sem fædd ist á með an þau voru úti.
„Svo þeg ar hún fædd ist þá var hún
svo lít ið erf ið. Hún svaf illa og var
óvær svo ég var meira og minna
bara heima við með hana, sér stak­
lega fyrstu mán uð ina. Ég hafði ætl­
að mér að læra dönsku á með an ég
væri þarna en svo gekk það auð vit­
að lít ið þeg ar ég var bara heima.
Kristrún varð þó betri eft ir því sem
hún varð eldri og ég náði nokkrum
vik um í dönsku skóla áður en við
fór um aft ur heim til Ís lands.“
Þeg ar frá Dan mörku kom fluttu
þau fyrst til Mos fells bæj ar þar sem
þeim hafði alltaf lík að vel en flutt ust
síð an aft ur á Hvann eyri þar sem þau
höfðu fyrst far ið að búa sam an árið
1981. Svein björn fékk þá vinnu sem
for stöðu mað ur Nauta stöðv ar inn ar
og Vil dís opn aði Hár snyrt ingu Vil­
dís ar í Borg ar nesi árið 1996. „Þar
var ég í níu ár og fannst það virki­
lega gam an. Rekst ur inn gekk yf ir­
leitt vel og ég var mjög hepp in með
stelp ur sem unnu hjá mér. Þetta
starf átti vel við mig en ég var samt
búin að hugsa lengi að mig lang aði
til að læra meira. Und ir lok in var
ég orð in frek ar slæm í hægri öxl­
inni því hár greiðslu fólk þarf auð­
vit að alltaf að vera með hend urn­
ar uppi og það reyn ir á axl irn ar. Ég
hafði líka lent illa á öxl inni þeg ar ég
datt af hest baki og það svona fékk
mig til að hugsa um að ég ætti bara
að kýla á nám ið, láta á það reyna. Ég
lok aði stof unni, seldi hús næð ið sem
hún var í og tók á hætt una. Þá þýddi
ekk ert að vera með neitt hálf kák.
Ung ling ar vilja tengj ast
for eldr um sín um bet ur
Vil dís hóf þá nám við FVA og
tókst að ljúka þeim á föng um sem
hana vant aði til stúd ents prófs á
einu ári. „Svo þeg ar ég kláraði
stúd ents próf ið á kvað ég að skrá
mig í Há skóla Ís lands í fé lags ráð­
gjöf. Ég held að það hafi ver ið ein
af stærstu stund um í mínu lífi þeg­
ar ég fékk bréf ið sem stað festi að
ég hefði kom ist inn í nám ið. Ég var
ó trú lega glöð með það. Ég lauk BA
nám inu á þrem ur árum, út skrif að­
ist 2009. BA gráð an gef ur þér hins­
veg ar ekki mik ið í þessu starfi, mað­
ur þarf að halda á fram í meist ara­
nám ef mað ur vill starfa við þetta.
Ég hélt því ó trauð á fram og hugs aði
með mér að sá tími sem ég hafði nú
þeg ar var ið í nám ið færi í súg inn ef
ég héldi ekki á fram. Ég byrj aði því
í meist ara nám inu strax haust ið eft ir
BA út skrift ina.“
Inga Vil dís gerði BA út skrift ar­
verk efni sitt um sjálfs mynd ung­
linga, tengsl þeirra við for eldra sína
og hvað hefði mestu á hrif á sjálfs­
mynd þeirra. Þar kom það henni
á ó vart að ung ling arn ir sýndu það
miklu frek ar að þeir vildu eiga fleiri
sam veru stund ir með for eldr um sín­
um og fannst til dæm is að kvöld­
mat ar tím inn væri fjöl skyldu stund
sem þeir vildu eiga með for eldr­
um sín um. For eldr arn ir virt ust ekki
vilja trufla líf ung lings ins og vildu
leyfa þeim að vera meira út af fyr­
ir sig. „Á þess um tíma var ég með
ung linga á heil an um enda með ung­
linga á heim il inu og búin að sleppa
hend inni af tveim ur, svo eru þeir
líka rosa lega skemmti leg ur þjóð­
fé lags hóp ur. Ég gat því sett mig
svo lít ið í spor for eldr anna en það
voru nið ur stöð urn ar úr við töl un­
um við ung ling ana sem komu mér
á ó vart.“
Stiga mót skila ár angri
Loka verk efni Vil dís ar til
meistara gráðu var unn ið í sam­
vinnu við Stíga mót og vakti tals­
verða at hygli. Hún gerði at hug un
á því hvort með ferð ar úr ræði Stíga­
móta væru að virka sem skyldi en
eng in slík rann sókn hafði far ið fram
með jafn ít ar legri könn un og Vil dís
fram kvæmdi, þrátt fyr ir að sam tök in
hefðu ver ið starf andi í 20 ár. Hvern­
ig skyldi það hafa kom ið til að hún
á kvað að fara í þetta verk efni?
,,Fé lags ráð gjöf er mjög fjöl þætt
og mér finnst flest sem fell ur und­
ir hana á huga vert. Hún fel ur í sér
virð ingu fyr ir fólki og sér stöðu
hvers og eins. Mark mið henn ar er
m.a. að vinna að lausn fé lags legra
og per sónu legra vanda mála. Þannig
að þeg ar mað ur hugs ar um efni fyr­
ir loka verk efni er nán ast ekk ert
sem kem ur ekki til greina og ég var
því með ýms ar hug mynd ir í koll­
in um. Það sem gerði síð an út s lag­
ið var að Guð rún Jóns dótt ir, tals­
kona Stíga móta, var með fyr ir lest ur
hjá okk ur í meist ara nám inu og hún
gerði þetta svo lif andi, eld móð ur­
inn í henni var svo mik ill. Hún hreif
mig al veg með sér og ég vildi koma
þess ari vinnu Stíga móta á fram færi
og skoða hvort að hún væri að skila
til ætl uð um ár angri.“
Vil dís und ir bjó sig vel og sýndi
fram á að þau með ferð ar úr ræði sem
Stíga mót bjóða upp á virka vel. „Ég
hóf und ir bún ings vinn una vor ið
2010 og bjó til spurn inga lista sem
Stíga móta kon ur byrj uðu að leggja
fyr ir um sum ar ið. Hóp arn ir voru
tveir, ann ars veg ar þeir sem voru að
koma í fyrsta skipti og svör uðu fyr­
ir fyrsta við tal. Hinn var hóp ur fólks
sem hafði kom ið fjór um sinn um eða
oft ar og feng ið með ferð. Best hefði
auð vit að ver ið að tala við sama hóp­
inn tvisvar en því mið ur var ekki tími
til þess. Þess vegna gerði ég þetta
svona. Svör við sam an burð ar spurn­
ing um varð andi birt ing ar mynd of­
beld is ins, lengd þess og af leið ing­
ar gáfu til kynna að fólk sem hafði
kom ið í fjóra tíma eða fleiri hefði
upp lif að meiri erf ið leika varð andi
of beld ið, en samt sem áður mæld ist
það með minni ein kenni þung lynd­
is, kvíða og streitu og meiri sjálfs­
virð ingu að lokn um lág mark fjór um
við töl um hjá Stíga mót um. Það gæti
auð vit að ver ið spurn ing um skil­
grein ing ar at riði og það gæti ver ið
að fólk ið sem hafði ekki far ið í við­
tal hafi ekki ver ið búið að gera sér
al menni lega grein fyr ir of beld inu
og var auð vit að ekki búið að vinna
jafn mik ið í sjálfu sér varð andi það.
Engu að síð ur virt ist þátt tak end um
í hópn um sem hafði ver ið í lág mark
fjór um við töl um líða mun bet ur
and lega og eiga auð veld ara með að
halda sínu striki þrátt fyr ir að hafa
orð ið fyr ir kyn ferð is of beldi. „

Hár greiðsl an góð ur
grunn ur að byggja á
Ein önn í meist ara nám inu er
starfs þjálf un og Vil dís sótti um
að vera hjá Hjör dísi Hjart ar dótt­
ur fé lags mála stjóra Borg ar byggð ar.
Henni fannst á huga vert að kynn ast
vinnu fé lags ráð gjafa í sveit ar fé lagi
af þess ari stærð, sem er mun fjöl­
breytt ari en í stærri sveit ar fé lög um.
Einnig fannst henni gott að geta
dreg ið úr keyrslu, það er dá lít ið
dýrt að keyra til Reykja vík ur mörg­
um sinn um í viku. Þannig kynnt ist
hún fólk inu sem starf aði í deild inni
og því var hún ekki al veg ó kunn
þeg ar hún hóf störf núna í sum ar­
byrj un, en hún tók við starfi Hall­
dórs Gunn ars son ar fé lags ráð gjafa
sem nú hef ur haf ið störf sem trún­
að ar mað ur fatl aðs fólks í Reykja vík
og Sel tjarn ar nesi. Stór part ur vinn­
unn ar felst í við töl um og þar kem­
ur reynsla af hár greiðslu starf inu
að góð um not um. „Það er á gæt is
grunn ur að byggja á. Í gegn um tíð­
ina hef ur mað ur spjall að mik ið við
kúnn ana í hár greiðslu stóln um. Fólk
kem ur reynd ar hing að á allt öðr­
um for send um, oft er ver ið að ræða
mjög erf ið mál. Ég lít afar björt um
aug um til starfs ins, er reynd ar dá­
lít ið átta villt enn þá því það er svo
fjöl þætt sem reynd ar ger ir það líka
á huga verð ara. Ég mun m.a. vinna
á samt öðr um sér fræð ing um fé lags­
þjón ust unn ar að mál efn um ein stak­
linga og fjöl skyldna varð andi al­
menna fé lags þjón ustu, vinna við
barna vernd og þjón ustu við fatl aða.
Ég er tengilið ur við ný búa ráð og er
Inga Vil dís sett ist aft ur á skóla bekk eft ir langt hlé og vinn ur í dag sem fé lags ráð­
gjafi hjá Borg ar byggð.
Stór hluti fjöl skyld unn ar sam an kom inn.
Skess urn ar á sýn ingu í Faxa borg í vor.