Skessuhorn


Skessuhorn - 13.06.2012, Blaðsíða 24

Skessuhorn - 13.06.2012, Blaðsíða 24
24 MIÐVIKUDAGUR 13. JÚNÍ Eman ú el Ragn ars son er fædd ur í Reykja vík 1941. Hann ólst upp á Jó fríð ar stöð um við Kapla skjóls­ veg í Reykja vík, sem hann seg ir að hafi í raun ver ið sveita bær í miðri Reykja vík. Hann var gift ur Guð­ rúnu Magn ús dótt ir frá Búð um, eða Stellu eins og hún var alltaf köll uð, og hefðu þau átt fjör tíu ára brúð kaups af mæli þann 1. des­ em ber 2001. Sam an áttu þau þrjú börn, þau Magn ús Guðna, Unni og Theó dór Árna. Blaða mað ur Skessu horns kíkti í heim sókn til hans og ræddi við hann um björg­ un ar sveit ar störf in, leik fé lag ið og margt fleira. Flutti á jóla dag Eman ú el flutti til Ó lafs vík ur árið 1962 eft ir að hafa misst leigu hús­ næði í Reykja vík. „Þá var ég bú­ inn að finna mér konu og við vor­ um kom in með eldri son inn, hann Magn ús. Við urð um hús næð is laus í Reykja vík og það var ó mögu legt að fá hús í Reykja vík. Kon an mín var frá Búð um, hún hét Guð rún Magn ús dótt ir oft ast köll uð Stella frá Búð um. Það an kom teng ing in hing að vest ur. Á jóla dags morg un árið 1962 var ég að bera bú slóð ina út í bíl klukk an átta um morg un­ inn þeg ar aðr ir voru á leið í kirkju. Héð an hef ég svo aldrei far ið enda er hér best að vera," seg ir Emmi. „Eft ir að for eldr ar mín ir skildu flutti ég á samt móð ur minni í bragga hverf ið Camp Cnox. Þar var mamma með hálf an bragga sem var ekki mik ið pláss. Ég og Guð rún byrj uð um að búa sam an í bragg­ an um. Ég man alltaf eft ir því þeg­ ar við fór um í nokk urs kon ar brúð­ kaups ferð. Þá kom mág kona mín heim til að passa og ég sagði henni að barn ið væri inni í her bergi. Hún kom svo aft ur og sagð ist ekki finna Magn ús og spurði aft ur hvar hann væri. Ég svar aði því að hann væri í kommóð unni, hann svaf þar í efstu skúff unni. Ég hef oft sagt við Magn ús að hann hafi aldrei kom­ ið úr skápn um en hann hef ur oft kom ið úr skúff unni," seg ir Emmi og hlær. Árið 1981 flutti Emmi á samt tveim ur öðr um til lands ins þrjú Hos by­hús svoköll uð. „ Þetta eru dönsk hús sem við flutt um inn með skipi. Það eina sem við þurft­ um að gera var að steypa grunn inn. Ég þurfti ekki einu sinni að kaupa nagla, það kom með þessu allt sem þurfti, inn rétt ing ar, gól f efni og þess hátt ar. Hús in voru reist í byrj un júlí þetta árið og þau voru öll klár strax um miðj an á gúst," seg ir Eman ú el Vin ir alla ævi Að spurð ur hvað hann hafi starf­ að við í gegn um tíð ina seg ir Emmi: „ Nefndu það bara mað ur, hvað hef ég ekki ver ið að gera. Ég vann í Vél­ smiðj unni, í bank an um í 15 ár og þá var ég líka með fé lags heim il ið í fimm eða sex ár. Dótt ir mín tók svo við því en ég vann einnig í Lita búð­ inni og auð vit að við öku kennslu." Að spurð ur hvern ig sú vinna sé seg­ ir Eman ú el: „Hún er frá bær og það geng ur fínt. Það þurfa all ir að læra á bíl en fjöl braut ar skól inn í Grund­ ar firði breytti líka miklu. Það eru mun fleiri ung ling ar á þess um aldri á svæð inu eft ir að skól inn tók til starfa. Það eru líka al gjör for rétt­ indi að vera öku kenn ari. Mað ur er að kynn ast fólki sem ung ling um og svo eru þetta vin ir manns alla ævi." Þeg ar Emmi er spurð ur hvort að hann hafi aldrei stund að sjó­ mennsk una seg ir hann frá lít illi út­ gerð sem hann fór í með fé laga sín­ um. „Ég og Guð mund ur Magn ús­ son frá Gísla bæ, Mummi í Gísla­ bæ, keypt um okk ur tré bát og rér­ um sam an í tvö sum ur. Það var al­ ger hörm ung ar út gerð. Það varð ekki mik ill afli þar, ekk ert nema pen inga út lát. Bát inn keypt um við með ó nýtri vél þannig að við keypt um okk ur splunku nýja Vol­ vo pentu vél í hann og fyrra sum­ ar ið fór um við með heila þrjá gíra. Þá vor um við að vísu báð ir að vinna í smiðj unni þannig að það var lít­ ið mál. Svo seld um við bát inn aust­ ur á Fá skrúðs fjörð. Fyrst höfð um við keypt okk ur spítt bát sam an og vor um hérna eins og and skot ar um all an sjó, svo skipt um við á hon um fyr ir trill una." Byrj aði á vit laus um enda „Strák arn ir mín ir vildu alltaf báð ir verða sjó menn, það var ekk­ ert nema sjór inn. Sá yngri, Theó­ dór, var á sjón um frá unga aldri. Magn ús er svo trillu karl og hef ur ver ið lengi á sjó, hann er fimm tug­ ur en Theó dór hefði orð ið 38 núna í júní. Þeir hafa alltaf ver ið bara á sjó. Svo er Unn ur með fé lags heim­ il ið og vinn ur svo í vín búð inni á dag inn." Eman ú el seg ir einnig frá mikl um missi sem hann hef ur upp lif að und­ an far ið. „Ég er ekki á nægð ur með nafna minn, skap ar ann, en nafn ið Eman ú el merk ir „Guð sé með oss". Ég var skírð ur í höf uð ið á afa mín­ um. Ég hef trú að á skap ar ann alla mína tíð en hann er bú inn að taka fjóra frá mér á einu ári. Syst ur mín­ ar tvær, tengda dótt ur mína fyrr ver­ andi og son minn núna í vor. Kon­ an mín lést árið 2001. Hann byrj­ aði á vit laus um enda, fyrst á mað­ ur að fara sjálf ur, en það er sárt að sjá eft ir börn un um sín um." Theó­ dór Árni Eman ú els son, yngri son ur Eman ú els lést í elds voða í Ó lafs vík núna í vor líkt og Skessu horn sagði frá á sín um tíma. Leik ið í 19 leik rit um Eman ú el var for mað ur leik fé­ lags ins í Ó lafs vík í mörg ár og steig á fjal irn ar í all mörg skipti. „Ég var for mað ur í um 20 ár og ég lék í 19 leik rit um á þess um tíma. Þetta var svaka lega erfitt en rosa lega gam­ an. Þetta voru sex vik ur á hverju ári þar sem við mætt um öll á æf­ ingu á hverju kvöldi. Þar voru sjó­ menn að koma á æf ing ar beint af sjó og svo fóru þeir aft ur á sjó inn beint af æf ingu. Þeir fóru ekki einu sinni heim. Svo flökk uð um við um allt með leik rit in okk ar. Við fór­ um í Borg ar fjörð inn, á Flúð ir og í Reykja vík til dæm is, það var mik ið fjör. Leik fé lag ið hérna hef ur ver ið mjög virkt í gegn um tíð ina. Fé lag­ ið var að sýna Bless að barna lán fyr ir stuttu og mér fannst það mjög gott hjá þeim, eitt hvað það besta sem ég hef séð á sviði hérna. Gunn steinn Sig urðs son er for mað ur og leik­ stjóri leik fé lags ins núna, þau eru hepp in með hann. Það þýddi ekk­ ert að bjóða mér að fara að leika í dag," seg ir Emmi og hlær. Í björg un ar sveit í tæp 40 ár Emmi hef ur ver ið í björg un­ ar sveit inni Lífs björg í Snæ fells­ bæ í mörg ár og gekk hann fyrst í sveit ina árið 1972. Upp runa lega hét björg un ar sveit in í Ó lafs vík Ár mann og svo hét hún Sæ björg þar til hún sam ein að ist sveit inni Björg á Hell issandi. „Það eru nú að verða kom in 40 ár sem ég hef ver ið í sveit inni, en ég er nú eig­ in lega hætt ur þessu. Þetta eru allt ung ir strák ar og stelp ur, svona gaml ir nei kvæð ir karl ar eiga ekk­ ert að vera að þvæl ast fyr ir þeim. Þeg ar ég tók við þá var til einn tré kassi með skot línu tækj um og þetta þurft um við alltaf að burð­ ast með. Svo byggð um við Mettu­ búð sem var svaka leg vinna, allt í sjálf boða vinnu. Þeg ar hús ið var vígt þá var það sér stak lega tek ið fram að það væri al veg skuld laust. Björg un ar sveit in hér hef ur ekki alltaf ver ið svo stór, þetta hafa ver ið mik ið sömu karl arn ir. Hún er orð in mjög stór í dag og búið að byggja upp þetta líka rosa lega hús í Rifi." Skömmu eft ir að Eman ú el flutti með fjöl skyldu sinni til Ó lafs vík­ ur gekk hann til liðs við björg un­ ar sveit ina. „Ég byrj aði lið lega tví­ tug ur í sveit inni. Það var eig in­ lega eng in sveit til þeg ar ég byrj­ aði. Ef eitt hvað kom fyr ir þá voru bara all ir kall að ir út. Ég varð for­ mað ur sveit ar inn ar 1974 skömmu eft ir leit ina að Bjarna gamla, sem týnd ist og aldrei fannst." Bjarni Sig urðs son fór til berja tínslu með tengda syni sín um og dótt ur og týnd ist. Hann fór á und an hin um að bíln um en var hvergi sjá an leg­ ur þeg ar fólk ið kom að bíln um um fimmt án mín út um síð ar. „Svæð­ ið var kembt aft urá bak og á fram, það voru yfir 500 manns sem tóku þátt í leit inni. Það var allt skoð að, all ar gjót ur og slíkt en berja fat an hans fannst ekki einu sinni." Sjó skað arn ir eft ir minni leg ir Það helsta sem Emmi minn ist á fyr ir utan leit ina að Bjarna voru tvö sjó slys. „Mað ur man eft ir sjó­ sköð um. Þeg ar Bervík in fórst, öll á höfn in með en við feng um þá alla fimm í land en það tók þrjá mán­ uði. Svo þeg ar Barði fórst 1987, það er eft ir minni legt því þeir björg uð ust all ir. Barð inn var frá Grinda vík og hann fór í klettana við Hóla hól út á nesi. Þyrl an náði að hífa upp níu menn en eng inn þeirra kunni að fara í stól inn. Þeir sátu bara eða héngu í þessu og þyrl an hífði þá upp á bjarg ið. Það var ekki séns að koma línu í bát­ inn því það var svo mik ill sjór sem fór yfir bát inn að eng inn gat far ið út og fest lín una. En þyrl an náði öll um mönn um í land." Eman ú el hætti sem for mað­ ur björg un ar sveit ar inn ar eft ir að hann fékk hjarta á fall en hef­ ur þó alltaf tek ið þátt í störf um henn ar. „Ég hætti 1991 sem for­ mað ur, þá fékk ég hjarta á fall og var skor inn einn tveir og fjór­ ir. Þá tók ég við sem gjald keri og sinnti þeirri stöðu þar til björg­ un ar sveit irn ar hér í Snæ fells bæ voru sam ein að ar árið 2007. Þeg­ ar ég hætti sem for mað ur hengdu þeir á mig gull merki Slysa varn ar­ fé lags ins. Mér finnst skrít ið þeg­ ar ver ið er að heiðra mann svona. Mað ur er aldrei einn í þessu, það virð ist oft gleym ast. Svo í öll mín ár hjá sveit inni hef ur alltaf ver­ ið mjög góð sam vinna milli sveit­ anna hérna á Nes inu. Það hef ur aldrei ver ið neitt vanda mál," seg ir Emmi. Á sjó manna dag inn síð ast­ lið inn var Eman ú el síð an sæmd­ ur Þjón ustu merki Slysa varna fé­ lags ins Lands bjarg ar, af björg un­ ar sveit inni Lífs björg. Á góða fjöl skyldu og vini Spurð ur út í fram tíð ina seg­ ir Eman ú el: „Það hyll ir nú bara í elli heim il ið, það er nú bara hérna hin um meg in við læk inn," seg­ ir hann og hlær. „Í fullri al vöru lít ur fram tíð in vel út. Ég á góð börn, tengda dótt ur, barna börn, langafa b örn og góða vini, al veg fullt af þessu mað ur. Bæði sem ég á sjálf ur og sem ég hef feng ið í arf," seg ir Emmi að lok um. sko Ekki sátt ur við skap ar ann Eman ú el Ragn ars son sótt ur heim Hús in á þess ari mynd eru Hos by hús in sem Emmi og fleiri fluttu inn. Hús­ ið fyr ir miðju er gamla hús ið hans. Eman ú el Ragn ars son eða Emmi eins og hann er oft ast kall að ur. Emmi var sæmd ur þjón ustu merki Slysa varna fé lags ins Lands bjarg ar á sjó­ manna dag inn síð ast lið inn. Ljósm. Al fons Finns son. Theó dór Árni, son ur Eman ú els, lést í elds­ voða í Ó lafs vík í vor.

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.