Fagnaðarboði - 01.01.1982, Qupperneq 1

Leitum kenningarinnar í Orði Lífsins
J ESLJS útvaidi sér lærisveina og fól þeim að kunn-
gera öllum þjóðum boðskap þann er Hann hafði flutt
þeim, því Fagnaðarerindið var til allra manna.
Gyðingarnir héldu fast í eign sína, lögmálið. Þó hefur
þar margt verið þeim óskiljanlegt og hulið, og þeim
fundist strangleiki þess mikill. Tyftari lögmálsins var
þeim þungur, og þeir ætluðu sér að öðlast réttlæting af
sínum eigin verkum. En þar er enginn grundvöllur sem
byggt verður á, heldur er um að ræða sjálfsrétt-
lætinguna eina saman.
ísraelsmenn ástunduðu vel brennifórnarsiði sína og
héldu dyggilega helgi hvíldardagsins. Þeir gáfu sínar
tíundir. En trúin var oft fjarlæg þeim. Gyðingarnir
álösuðu Jesú fyrir brot á hvíldardagshelginni. Hann
leysti syndara undan oki dauðans með kraftaverkum
sínum, jafnt á hvíldardegi sem aðra daga.
FáTÆKIR fiskimenn urðu fyrir valinu til
fylgdarinnar við Jesúm. Þeir sinntu kallinu og urðu
lifandi steinar í eilífu byggingunni sem Hann,
Meistarinn, byggði. Hann reisti sitt andlega hús í
hjörtum þeirra, þá er þeir gerðust hlýðnir kölluninni.
Út frá því Orði sem Drottinn hafði falið þeim að
kunngera, uppbyggðust söfnuðirnir sjö sem um getur í
Opinberunarbókinni. Jóhannes postuli tók við erindi
til hvers og eins þeirra. Og það sem þar segir og ritað
er til safnaðanna, rennur fram og stendur í sínu gildi
allt til endurkomu Drottinsjesú, — þá er Hann kemur
aftur að vitja þess ávaxtar sem Honum tilheyrir.
Söfnuðirnir, er veittu Guðs Orðinu viðtöku, spruttu
upp úr jarðvegi ofsóknanna, í gegnum eldraunir og
fyllstu trúarreynslu, méð því að þeir varðveittu Orðið
er þeim var gefið fyrir opinberun Andans, er kraftur
Guðs kom til leiðar, eins og við sjáum að kom fram
með Jóhannesi postula, þá er við lesum Opinberunar-
bókina.
Guð gaf Jesú Kristi opinberunina sem sýndi það er
Hann mundi framkvæma með þjónum sínum í röð
aldanna. Safnaðarenglarnir áttu að heyra og flytja það
sem Andinn Heilagi sagði þeim. Söfnuðirnir áttu ekki
að ganga sinn eigin veg. Vegur Drottins stóð þeim
opinn með sigrinum, og veg Hans áttu þeir að ganga.
Hver söfnuður fékk sitt erindi, sitt ávarp og sín sigur-
laun. Erindin voru frá himni og himindýrð Guðs fylgdi
eftir verkinu. Og eitt er víst, að söfnuðirnir máttu vita,
að Guð vakti yfir öllu er Hann hafði falið þeim á
hendur að vinna. Þegar óvinurinn svo læddist inn og
tók sér sæti á meðal þeirra, var Andi Drottins viðbúinn
að gefa hinum trúu leið út úr ógöngunum. Hann vísar
ávallt sínum börnum rétta veginn. Agi Guðs er ætíð í
kærleika gefinn.
H INN fyrsti dagur sköpunarinnar.V e r ð i 1 j ó s.
Guð þekkti myrkrið. Tilvist þess duldist ekki. Myrkrið
grúfði yfir djúpinu. Guð greindi ljósið frá myrkrinu.
Og Lífsljósið var gefið, og allt skapað í því — til og fyrir
það. Það er Kristur Jesús, hið sanna ljós sem er okkar