Fréttatíminn - 29.05.2015, Blaðsíða 20

Strákarnir í Rythmatik tóku upp í Sundlauginni í Mosfellsbæ á dögunum og fyrsta lagið frá þeim upptökum fer í spilun í næstu viku. Frá vinstri eru Eggert, Hrafnkell, Pétur
og Valgeir. Ljósmynd/Hari
Flytja í bæinn þegar sauðburði lýkur
Strákarnir í hljómsveitinni
Rythmatik sigruðu í Músík-
tilraunum í vor og senda á
næstu dögum frá sér fyrsta
lag sitt. Þeir hafa ákveð-
ið að flytja frá 300 manna
sjávarþorpi fyrir vestan og
til höfuðborgarinnar til að
einbeita sér að framgangi
hljómsveitarinnar. Með-
limir sveitarinnar fengu gott
tónlistaruppeldi – ekki síst
vegna hátíðarinnar Aldrei
fór ég suður sem veitti þeim
ómetanleg tækifæri til að
koma fram.
V ið vildum ekki enda eins og flestar vestfirskar hljómsveitir, þegar einn
flytur suður grefur það svolítið
undan bandinu og þetta fellur um
sjálft sig. Við ákváðum því að fara
allir suður og láta á þetta reyna,“
segir Valgeir Skorri Vernharðsson,
trommuleikari hljómsveitarinnar
Rythmatik sem sigraði í Músíktil-
raunum í vor. Fyrsta lag sveitar-
innar kemur út í næstu viku og
mikið tónleikahald er fyrirhugað.
Bestu vinir frá því þeir voru
með bleiur
Auk Valgeirs skipa sveitina
Hrafnkell Hugi, bróðir hans, sem
spilar á gítar, Pétur Óli Þorvalds-
son bassaleikari og Eggert Niels-
son gítarleikari. Þeir eru á bilinu
18-21 árs og hafa verið búsettir
á Suðureyri. Nú hafa þeir hins
vegar ákveðið að venda kvæði sínu
í kross og flytjast til Reykjavíkur.
„Við verðum að nýta þetta ár sem
við berum titilinn, hamra járnið
meðan það er heitt,“ segja þeir
bræður.
Þeir lýsa strákunum í bandinu
sem nánum vinum. Valgeir segir
til að mynda að þeir Pétur séu
búnir að vera bestu vinir frá því
þeir voru með bleiur. „Það er gam-
an að vera í bandi þegar allir eru
nánir vinir. Við erum heldur ekki í
öðrum hljómsveitum, við leggjum
bara allt í þetta band og það hefur
gengið ágætlega hingað til. Við
vonum bara það besta.“
Og nú er komið að því að taka
næsta skref. Yfirgefa 300 manna
fiskibæinn og flytja suður. Valgeir
og Hrafnkell hafa verið að vinna í
bókabúð að undanförnu en Pétur
hefur verið í sauðburði. Eggert
hefur verið í skóla og meðal ann-
ars starfað sem kokkur.
Eggert og Pétur fá inni í íbúð
sem foreldrar Eggerts eiga í
Reykjavík en bræðurnir munu
búa í sitt hvoru lagi hjá systkinum
mömmu þeirra. Valgeir segir að
þeir ætli sér að fara í skóla í haust
meðfram hljómsveitarstússinu.
„Það er sniðugt að nota tækifærið.
Við erum bara með báða fæturna
á jörðinni enda veit maður aldrei
hvað gerist næst.“
Þeir félagar heimsóttu höfuð-
borgina á dögunum, tróðu upp á
tónleikum með Diktu og skelltu
sér svo í hljóðverið Sundlaugina
til að taka upp. Hljóðverstímarnir
voru sigurlaunin í Músíktilraunum
og þeir fengu Axel „Flex“ Árnason
til að taka upp. Útkoman var sex
lög á fjórum dögum og stefnt er
að því að fyrsta lagið fari í spilun
eftir um viku. „Það verður sumar-
smellurinn í ár. Planið er svo að
gefa þetta allt út með haustinu,“
segja þeir. Auk þess er þegar búið
að bóka Rythmatik á tónlistarhá-
tíðarnar ATP og Airwaves. Þá fara
strákarnir tvisvar út í sumar til að
spila.
Komu pabba aftur á kortið
Valgeir og Hrafnkell eru synir
Vernharðs Jósefssonar hljóðmanns
sem á árum áður var í hljómsveitum
á borð við Geirfuglana og Miðnes.
„Við höfum aðeins verið að stríða
honum að hann sé aftur farinn
að skipta máli eftir sigur okkar í
Músíktilraunum. Hann er stundum
nefndur í útvarpinu og Óli Palli spil-
aði lag með honum um daginn. Við
grínumst með að við séum að koma
honum á kortið,“ segja þeir bræður
í léttum tón. „Það þekkja hann auð-
vitað allir í bransanum, annað hvort
sem hljóðmann fyrir vestan eða þá
í gegnum þetta hljómsveitastúss.
En hann fær dálítið að lifa í gegnum
okkur núna.“
Þeir viðurkenna fúslega að
hafa fengið gott tónlistaruppeldi
frá pabba gamla. „Já, þetta efni
sem við erum að spila er mikið úr
plötuskápnum hans pabba. Það er
ekki hægt að segja annað. Eggert
kemur líka úr tónlistarfjölskyldu,
foreldrar hans spila og eiga ógrynni
af plötum. Það er ekki alveg sama
með Pétur, ég hef verið Pétri í
nokkrum böndum og það er alltaf
ég sem dreg hann inn í böndin. Við
stofnuðum fyrstu hljómsveitina
þegar við vorum 12 eða 13 ára og
það var ákveðið að hann væri með
án þess að honum væri sagt það.
Svo þegar honum var sagt að mæta
á æfingu þá mætti hann bara út á
fótboltavöll. Honum hefur alltaf
verið sagt að hann eigi að vera með
í böndunum en ég held nú reyndar
að hann hafi fengið áhuga á þessu
smám saman,“ segir Valgeir.
Frábær tækifæri á Aldrei fór ég
suður
Þegar talað er um tónlistarupp-
eldið fyrir vestan er erfitt að horfa
framhjá þætti tónlistarhátíðarinnar
Aldrei fór ég suður sem haldin
hefur verið síðasta áratug og rúm-
lega það. Ef ekki væri fyrir hátíðina
væru fá tækifæri fyrir unga tón-
listarmenn til að koma fram.
„Ég og Pétur vorum 14 ára þegar
við spiluðum fyrst. Það var árið
2009 með unglingahljómsveitinni
Brot og Pétur telur þetta ennþá vera
hápunkt ferilsins. Þetta var rapp-
rokk-grúppa í anda Rage Against
the Machine. Eitthvað svona „fokk
the police“,“ segir Valgeir.
Hann segir að síðan hafi stefnan
alltaf verið sett á að fá að spila á há-
tíðinni. „Það var alltaf stefnan, að
reyna að komast að. Það var upp-
skeran á hverju einasta ári, stóra
mómentið. Af því það er ekki mikið
annað tónlistartengt í gangi.“
Voruð þið ekki álitnir skrítnir
þarna á Suðureyri, hljómsveitar-
strákarnir?
„Nei, nei. Þetta er orðið hálfgerð
listamannakommúna. Víkingur
Kristjánsson leikari býr þarna
núna og leiklistarhátíðin Act Alone
er alltaf haldin þarna. Þetta hefur
breyst mikið á síðustu árum, nú er
meira að segja komið kaffihús fyrir
101-liðið sem mætir í bæinn. Það
getur fengið latté og eitthvað með
því,“ segir Valgeir.
Höskuldur Daði Magnússon
hdm@frettatiminn.is
20 viðtal Helgin 29.-31. maí 2015
Að lifa í jafnvægi
Holl fæða hjálpar okkur að skapa
stöðugleika í líkamanum og lífinu.
ABT vörurnar fást í handhægum og
þægilegum umbúðum og henta vel sem
morgunverður eða millimál.