Alþýðublaðið - 23.07.1924, Page 3

AUkfBlí'i
i
fjöSdina stendur uppi atvinnu-
Ihus. Þatta hafa þeir gert.
Totraraeigendur aeta tyrir gróða-
fíkn sína og duttlunga buadld
togarana við garðinn og stöðvað
alía framleiðslu með þ<?im. Þetta
hafir lika verið gert. Ekki að
eins tekjur rikissjóðs, heldur 511
velferð þjóðarinnar er undir því
komirj, að togararnir sjnu þjóð-
nýttir. Þess vegna er krafan:
Yfirráðin til álþýðunnar.
U. M, F. Rn I. @. I.
íslandssundiö
(500 stiba frjáls aðferð)
verður háð í örfirisey sunnudaginn xo. ágúst nœst komandi kl. 3
eítir hádegi.
Sá hlutskarpasti fær íslandebikarinn og heitir snndkonungur
íslands.
Nýr „uppvakniDgur:1
Enn fremur verður um leið h&ð 50 stiku kappsund fyrir konur
(frjáls aðferð).
Þátttakendur gefi sig sem fyrst fram við formann U. M. F. R.
Sími 824
Nú er sú öld liðin, er menn
trúðu því, að hægt væri að vekja
upp dauða menn og láta dtauga
vinna einstökum mönnum og heil-
um ættkvíslum ógagu í marga
liðu. fó verður ekki sagt, að menn
séu algerlega hættir við að >vekja
upp< nú á dögum. Einstaka
>myrkrasendingar« skjóta enn upp
höíði við og við, og pessar send-
ingar eru jafnvel hættulegri en
hinar gömlu, þótt þær sóu að vísu
annars eðlis.
Maður nefnir sig >Örn eineygða<.
Pykist sá vera seiðmaður mikiil,
og heflr hann tekið sér fyrir hend-
ur að magna þá vofu, er hann
kaliar >ríkislögreglu<. Hefir >Örn<
skrifað um það í >Yísi< hvað eftir
annað, að nauðsynlegt sé að koma
hór á legg nokkurs konar her-
sveitum. fær eiga að vera lög-
regluliðinu til hjálpar, þegar svo
ber undir, að það þykist þurfa að
beita meiri háttar aga, en má eigi
rönd við reisa þeim, er í móti
standa.
í fyrstu grein >Arnar< um
þelta efni, er birtist rétt eftir að
verkfallshreyfingin var um garð
gengin hór í vetur, segir hann að
það hafi þá sýnt sig, að brýn
nauðsyn væri að geta gripið til
>ríkisiögreglu<, því >að lögregla
bæjarins með lögreglustjóra í
broddi fylkingar hafi þá mátt til
að hverfa frá fyrirætlun, er hún
taldi sér skylt að framkvæma<
o. s. frv. — Páð má heyra á 01 ð-
um >Arnar eineygða<, að meining
hans er einkum sú að halda vernd
yflr minni hiuta flokkum, sórstak-
*ega þegar um kaupdeilur er að
ræða. Að vísu reynir hann ab
dylja þessa skoðun og breiða yflr
hana hér og hvar í greinum sín-
um um >ríkislögreglu<-málið, en
sú tilraun hans er gersamlega
þýðingarlaus. Greinar hans eru
einlitar, ósviknar kúgunar-hug-
vekjur.
Setjum nú svo, að lögreglulibið
hefði venju fremur átt erindi niður
á hafnarbakkann 12. apríl í vetur,
þegar mótþróinn hófst þar milli
verkamanna og atvinnurekenða.
En hvað átti lögreglan þar að
gera? Vitanlega það eitt ab reyna
að halda friði og spekt milli aðilja,
en ekki hitt að veita að eins
öðrum þeirra lið og reyna að fella
réttmætar kröfur verkamanna. .1
þessu er eigi fóigin hin almenna
vernd, heldur hlutdrægni við vissa
fiokka manna. I’að væri fröðlegt
að heyra, hvernig sá >eineygði<
fer að samrýma þetta tvent, að
lögreglan og >ríkislögreglan< hans,
eigi hvergi ab sýna hlutdrægni,
heldur veita öllum jafna vernd, en
þó á það að vera hlutverk hennar
að sjá um það, að verkamenn
nái eigi að koma fram þeirri
mótspyrnu, er nauðsynleg þykir
til þese að koma fram róttmætum
launakröfum. Skiijanlegt er, að ef
þeir, sem neyðast til að hefja
verkfall, ekki reyndu að hamla
því, að aðrir menn gangi inn í
vinnu þeirra, meðan svo stendur,
þá væru verkföll þýðingarlaus, —
dauð og máttvana. En til verk-
falla hafa menn orðið að grípa,
þagar kauphækkunarkröfur fást eigi
teknar til greina með öðru móti.
AuÖvitað væri askilegast, að kjör
verkamanna væru svo góð, að
Húsa pappi,
panelpappi
úvalt ýyrlrliggjandl,
Hevlut Olausen.
Síini 89.
Málningarvðrur.
Við gerum okkur far um að
selja að eins foeztu tegundir,
eix þö eins ódýrt og unt er.
Hf. rafmf. Hiti&Ljðs.
Laugavegi 20 B. — Sími 880.
Ný bók. Maður fr>ð Suður>
BiawiiiiiiwiBiimiiiiiiiiBi Ameríku. Pantanlr
afgrelddar i sima I2B9.
Til Þingvalla
leigi ég 1. fl. bifrelðar fyrir
lægra verð en nokkor annar.
Talið við nxig!
ZophóQías.
aldrei þyrfti að vera misklíð út
af of lágu kaupgjaldi.
Svo er alment álitið nú á tím-
um, að íslenzk alþýða sé óáreitin
og umburðarlynd, þó án of mikils
mjúklyndis eba bleyðiskapar. Þetta
hefir oft sýnt sig og meðal annars,
þegar fámennur flokkur braut
stjórnarskrárlög vor, og vopnaðir