Aldan - 23.09.2014, Side 12

23. SEPTEMBER 2014aldan12
„Vinnutíminn í land-
vinnslunni mundi lengj-
ast og nýtast betur ef hér
væri boðlegt vegakerfi“
- segir Guðjón Indriðason, framkvæmdastjóri
útgerðar- og fiskvinnslufyrirtækisins Þórsbergs á Tálknafirði
Útgerðar- og fiskvinnslufyrirtækið
Þórsberg á Tálknafirði var stofnað
1975 af Magnúsi Guðmundssyni
en framkvæmdastjóri Þórsbergs er
Guðjón Indriðason, tengdasonur
Magnúsar, ættaður frá Grenivík.
Guðjón segir að hann hafi flust til
Tálknafjarðar 1970 og enn séu um
60 km af vegakaflanum milli Flóka-
lundar og Bjarkalundar með sömu
ummerkjum og fyrir hálfri öld, og
sjaldan heflaður. Það sé fremur illa
farið iðulega með verðmætan afla að
flytja hann í flutningabíl um þennan
mjög svo slæma veg svo það er oftast
Breiðafjarðarferjan Baldur sem leysir
vandann, þangað er framleiðslunni
ekið í ferjuna á Brjánslæk, hún fer
í land í Stykkishólmi og þaðan ekið
eftir vegum sem eru boðlegir á árinu
2014. „Ef það væri boðlegur vegur
alla leiðina suður mundi vinnutím-
inn í landvinnslunni í Þórsbergi nýt-
ast mun betur því við þurfum að vera
búin að afhenda vöruna sem á að fara
í flug í síðasta lagi kl. fjögur á daginn
í bílana svo þeir nái áætlun ferjunnar.
Ef það væri hins vegar akfært alla leið
værum við með fullan vinnudag hér
á Tálknafirði, jafnvel lengur ef mikill
afli berst til vinnslu. Við vinnum líka
fisk í frystingu og saltfisk, en auð-
vitað þarf sá fiskur einnig að komast
á markað, og hann er einnig fluttur
með ferjunni. Að þurfa að klifra yfir
fjöll með framleiðsluna finnst mér
ansi önugt. Kleifarheiðin getur auð-
vitað verið erfið og þá kemst maður
ekkert, og austar eru svo Klettháls,
Ódrjúgsháls og Hjallaháls, allt miklir
farartálmar.“
Merkilegar hríslur
í Þorskafirði
„Það vekur hins vegar furðu mína og
margra annarra að það skuli verða til
svo merkilegar hríslur í Þorskafirði
að það stöðvi vegaframkvæmdir og
sumarbústaðaeigendur á Hallsteinsnesi
skuli komast upp með það að halda
heilum landshluta nánast í gíslingu eins
og dæmin sanna með Teigskóg.
Um 1970 var haldið Fjórðungsþing
Vestfirðinga í Reykjanesi og þar var
samþykkt að leiðin frá Ísafirði á suð-
vesturhorn landsins og suður skyldi
liggja gegnum jarðgöng milli Dýra-
fjarðar og Arnarfjarðar, þaðan yfir
Dynjandisheiði um Barðaströnd og
suður í Borgarfjörð. En allt annað hefur
verið framkvæmt en samkvæmt þessari
áætlun, nú er ekið um láglendisveg
um Ísafjarðardjúpið um Steingríms-
fjarðarheiði og Þröskulda. Þar áður var
samþykkt að leiðin ætti að liggja um
Kollafjarðarheiði, en ekki varð af því
fremur en mörgu öðru í vegamálum
enda fáránlegt að við á suðurfjörðum
Vestfjarða þyrftum að fara austur yfir
Klettháls til að komast til Ísafjarðar.
Hefði það hins vegar verið framkvæmt
væri fyrir löngu búið að leggja veg um
Teigskóg. Stysta leiðin suður á höfuð-
borgarsvæðið er enn um jarðgöng til
Arnarfjarðar og um láglendisveg um
Barðaströndina. Það þarf því engan að
undra að við séum orðin leið á þessu
óviðunandi vegakerfi og ekki síður á
skilningsleysi stjórnvalda. Við eigum
betra skilið miðað við þau verðmæti
sem við leggjum til gjaldeyrisöflunar
með okkar útflutningsvörum,“ segir
Guðjón Indriðason.
Guðjón Indriðason.
Dragnótabáturinn Aðalberg BA-236, einn báta Þórsbergs, við bryggju á Tálknafirði. Aftan við hann má sjá fiskeldiskví,
líklega nokkuð táknrænt fyrir útgerðar- og atvinnumynstrið á Tálknafirði.
Hraðfrystihúsið – Gunnvör
lætur smíða togara í Kína
Hraðfrystihúsið – Gunnvör í Hnífs-
dal gerir út tvo ísfisktogara, Stefni ÍS-
28 sem landar að mestu á markað og
Pál Pálsson ÍS-102 sem aflar hráefnis
fyrir landvinnslu félagsins í Hnífsdal.
Framleiðsla sjófrystra afurða byggist
eingöngu á vinnslu flakafrystiskips-
ins Júlíusar Geirmundssonar ÍS-270.
Helstu afurðir og markaðir eru þeir
að þorskur, millilögð flök fer að mestu á
Bandaríkamarkað og Bretlandsmarkað,
ýsuflök, millilögð á Bandaríkjamarkað
og Bretlandsmarkað og grálúða, að-
allega haus- og sporðskorin á Asíu-
markað. Karfi, heill og hausaður fer á
Asíu- og Suður-Evrópumarkaðen aðrar
tegundir eru heilfrystar með haus eða
hausskornar.
Nýr togari smíðaður í Kína
Hraðfrystihúsið-Gunnvör lætur smíða
nýjan togara fyrir 1,5 milljarð króna.
Skipið verður smíðað í Rongcheng í
Kína eftir íslenskri hönnun og er af-
hending eftir 14 mánuði. Skipið verður
sparneytnara og mun afkastameira en
núverandi skip. Um talsverð tímamót
er að ræða það sem þetta er stærsta
einstaka fjárfesting sem gerð hefur
verið í sjávarútvegi á Vestfjörðum um
langa hríð. Þörf hefur verið á endur-
nýjun á hluta skipa HG sem komin
eru til ára sinna og hefur undirbún-
ingur þess staðið í nokkurn tíma. Að
sögn Einars Vals Kristjánssonar, fram-
kvæmdastjóra HG, hafa aðstæður síð-
ustu fimmtán ár ekki leyft fjárfestingar
félagsins í nýjum skipum. Einar Valur
kveður fyrirtækið hafa verið að byggja
sig upp með kaupum á veiðiheimildum
og til lítils sé að ráðast í fjárfestingar í
skipum séu nægar veiðiheimildir ekki
til staðar.
„Þörfin á endurnýjun ísfiskskipanna
helgast af nauðsyn þess að geta þjónað
landvinnslu fyrirtækisins sem best
með tilliti til góðs hráefnis og rekstr-
aröryggis, enda krefst markaðurinn af-
urða af góðum gæðum á réttum tíma,“
segir Einar Valur. „Einnig er lykilat-
riði að ná fram orkusparnaði samfara
auknum gæðum hráefnis til að þjóna
sífellt auknum kröfum markaðar-
ins, þetta er jú allt ein keðja; veiðar,
vinnsla og markaðssetning. Síðast en
ekki síst þarf fyrirtækið að standast
samkeppni við erlenda keppinauta úti
á markaðnum þar sem samkeppnin fer
sífellt vaxandi. Einnig er vert að benda
á að helstu keppinautarnir erlendis
njóta ríkisstyrkja á meðan íslenskur
sjávarútvegur greiðir fyrir afnot af
auðlindinni til ríkisins. Ég hef sagt að
eðlilegt sé að greiða fyrir aðganginn að
auðlindinni þó að mér finnist gjaldið
alltof hátt og lítið af því skili sér til baka
út á landsbyggðina þar sem starfsemin
á sér stað.
Auðvitað er alltaf viss áhætta við
svo stóra fjárfestingu. Við erum vel
meðvituð um áhættuna samfara
breytingum á afkastagetu fiskistofna,
en vitum minna um aðra áhættuþætti,
þar á ég við endurskoðun og breytingu
á stjórnkerfi fiskveiða og mikla hækkun
veiðigjalda. Þetta er mikil fjárfesting til
langs tíma og því mikilvægt við slíka
ákvörðunartöku að hafa fyrirsjáanleika,
geta treyst því að rekstrargrundvelli
verði ekki kippt undan rekstrinum á
augabragð,“ segir Einar Valur Krist-
jánsson, framkvæmdastjóri.
Hraðfrystihúsið – Gunnvör í Hnífsdal.