Dagrenning - 01.02.1953, Page 11

hann: Tvö þúsund og þrjú hundruð kveld
og morgnar og þá mun helgidómurinn aftur
verða kominn í samt lag.“ Og í sama kapí-
tula segir ennfremur: „Og. sýnin um „kveld
og morgun“ sem um \ ar talað, hún er sönn;
en leyn þú þeirri sýn, því að hún á sér lang-
an aldur.“ (Dan. 8. kap. 13., 14., 26.). Hugs-
um oss riú að þennan spádóm ætti að skrá
á einhverskonar táknmáli t. d. á steinvegg í
musteri eða öðrum helgidómi. Mundi ekki
verða að gera það með einhverskonar lengd-
armáli? Og til þess að það lengdarmál skild-
ist, yrði að nota einhverja þekkta lengdarein-
ingu, sem þá yrði látin tákna ákveðið tímabil.
Væri fjarstætt að hugsa sér, að þessi 2300
„kveld og morgnar" væru t. d. táknuð með
2300 þumlunga langri rás í vegginn? Það
er erfitt að hugsa sér að það gæti orðið sýnt
á einhvern annan \'eg.
En einmitt þetta er grundvöllurinn undir
táknmáli eða spámælingum Pýramídans
mikla. Gangar hans og salir eiu táknmál, sem
mannkvnið verður að læra „að lesa úr“ líkt
og menn hafa lært að lesa úr táknletri horf-
inna kvnslóða. Salimir og gangamir sýna
ákveðin tímamót í sögu þjóðanna og þegar
fundinn hefir verið fastur punktur og mæli-
kvarði, sem örugg vissa er fvrir að sé réttur,
er unnt að mæla frá þeim punkti fram og
aftur, og reyna þannig að sannprófa hvort
rétt er skilið eða lesið úr tímaspádóminum.
Eins verða menn að gæta mjög s\'o vel, og
það er, að rugla aídrei saman tilgáfu þess
manns, sem reynir að þýða spádóm og því,
sem raunverulega gerist þegar In'nn til-
tekni spádómur kcmur fram. — Tilgátan
er ávallt frá meira eða minna ófullkomnum
manrii komin, en það, sem raunvcrulega ger-
ist, er það, sem Guð hefir ákveðið og birt er
í spádómnum, þótt mannlegum skilningi sé
það oftast ofraun að skilja það og skýra áður,
að öllu leyti rétt.
*
Með þetta í huga skulum við nú athuga
ganga og salakerfi Pýramídans mikla, fvrst
með sérstöku tilliti til dagsetningarinnar 20.
ágúst 1953, og síðan með tilliti til ársins í
heild. Best er því að reyna að átta sig á
myndinni á bls. 6 þar sem allt ganga og
salakerfið er sýnt ásamt helztu ártölunum,
sem menn eru nú nokkurnveginn sammála
um að séu sett á réttum stöðum.
Við innganginn í Pýramídann er merkt
ártalið 2623 f. Kr„ en það er byggingarár
Pýramídans. Beini gangurinn, sem liggur
skáhalt niður á við og endar í Neðanjarðar-
salnum mikla, táknar leið þjóðanna. Leið
þeirra liggur ekki upp á við til aukins, æðri
þroska og sannrar menningar, heldur niður
á við til síversnandi menningarásfands,
unz þær lenda allar — árið 1914 — fram af
brúninni og ofan í hinn myrka Neðanjarðar-
sal, sem táknar lokaátök mannkynsins í villu-
myrkrinu mikla og samfelldan ófrið þess um
rúmlega ^oára skeið.A þessari leið eru gleggst
ártölin 1521, 1740, 1815, 1870, 1914 og
1956 og kannast allir við þessi mikilvægu
ártöl í sögu vestrænna þjóða. Okkur hefir
verið kennt, að mannkvninu sé sífellt að
„fara fram“, við séum að batna í flestum
efnum og „menningin" vaxi með hinni
miklu tækni vorra tíma.
En raunverulega er þessu alveg þveröfugt
farið. Mannkynið hefir ekki, síðan sögur
hófust, staðið á lægra menningarstigi en það
nú stendur á í ílestum greinum. Spilling á
öllum sviðum hefir aldrei verið meiri, dráps-
tæknin aldrei fullkomnari, misskunarleysið
aldrei gengdarlausara, mannúðin aldrei
minni, lýgin og svikin aldrei fullkomnari né
jafn vísindalega skipulögð, og hræsni, skrum,
blekkingar og ódrengskapur aldrei svo snilld-
arlega sett í kerfi og notfært svo vísindalega
sem á vorum dögum. Allt hið nýja — t. d.
öll hin nýja tækni — er skilyrðislaust og á
vísindalega skipulagðan hátt tekin í þjónustu
DAGRENNING 5