Dagrenning - 01.02.1953, Síða 46

farþegaskipinu „Viktoriu prinsessu" hvolfdi
við Skotlandsströnd og yfir 100 manns
drukknuðu.
Ilvað eftir annað hefir verið á það bent
í þessu riti, að árið 1953 mundi verða hið at-
hyglisverðasta fvrir margra hluta sakir, og
ekki sízt vegna þess, að þá byr/a hörmungar
tímaskiptaáranna fyrir aívöru. í fyrsta hefti
Dagrenningar 1952 segir orðrétt:
„Á árinu 1952 ættu þessi náttúiuíyiii-
bæii enn að aukast. Jaiðskjálítai, cldgos,
stóiflóð og fellibyljii að veiða enn meira
ábeiandi en nokkiu sinni fyn, þótt ekkert
af þessu nái slíku hámaiki og síðai veiðui
(1953-1956).“
Samfara þessum voðatíðindum er svo hin
stórfellda skemmdarverkastarfsemi, sem nú
er orðin skipulögð um allan heim af levni-
félagsskap kommúnista og bera hinar tíðu
íkveikjur í stórskipunr, borgabrunar og flug-
vélaslys þess glöggan vott.
Vér, sem Drottinn hefir hlíft við þessum
miklu hörmungum, ættum að láta þær verða
oss til lærdóms því áreiðanlegt er, að ekki
voru þeir Hollendingar og Bretar sem fórust
í stórflóðum þessum meiri syndarar en aðrir
menn, né heldur hafa þessar þjóðir unnið
sér nreiri óhelgi með verkum sínum en aðrar
þjóðir, heldur er hér á ferðinni enn ein að-
vörun til ísraelsþjóðanna og eitt táknið enn,
sem oss er ætlað að skilja og viðurkenna.
Kristur sagði um þessa tíma: „Tákn munu
vreða á sólu, tungli og stjörnum og á jörð-
unni angist meðal þjóðanna við dunui hafs
og biimgný, og menn munu gefa upp önd-
ina (deyja) af ótta og kvíða fyrir því, er koma
mun yfir heimsbyggðina, því að kraftar hinm-
anna (atómorkan?) munu bifast.“
Árið 1953 er fyrsta ár aldaskiptanna, og frá
þeim tíma taka ógnirnar að vaxa fyrir alvöru.
Fyrir þá, sem treysta Drottni, eru ógnirn-
ar tákn þessara tímamóta og óumflýjanlegur
förunautur hins nýja tíma, sem koma skal.
Fyrir liina, sem allt mæla á vog og k\'arða
tilviljana og mannlegra vísinda og þekking-
ar, eru ógnirnar og hörmungarnar óskiljan-
legt böl sem menn lastmæla Drottni fyrir.
Það sem þegar hefir gerzt í þessum efnum
á árinu 1953 er aðeins byrjunin — miklu
meiri tíðinda er að vænta áður en árið er
liðið.
ZIONISMINN OG SÓVIETRÍKIN.
Um margra ára skeið hafa orðin „zionismi"
og „zionistar" ekki heyrst hérlendis og full-
yrða má, að fæstir hafa gert sér nokkra grein
fyrir því við hvað er átt með þessum orðum.
Flestir munu líklega halda að zionistar séu
annað nafn á Gyðingum og zionismi sé sú
stefna, sem ull koma á Gyðingaríki i Palest-
inu. Dagrenning er hið eina of öllum tíma-
ritum og blöðum þessa lands, sem reynt hef-
ir að skýra þetta ofurlítið fyrir fólki, en fæstir
munu hafa gefið þeim skvringum nægilegan
gaum.
En nú hefir það allt í einu gerzt, að orðin
zionistar og zionismi eru á hvers manns vör-
um. Ástæðan er sú, að Sóvietríkin og lepp-
ríki þeirra eru nú að framkvæma enn eina
póhtíska „hreingemingu“ og koma þar ýmsir
zionistar og Gyðingar við sögu.
Það er hin mesta fjarstæða að halda, að
zionistar og Gyðingar séu eitt og hið sama.
Það er álíka fjarstætt og ef einhver héldi því
fram að kommúnistar og Rússar, eða nazistar
og Þjóðverjar, væru eitt og hið sama.
Zionistar er alþjóðlegur stjóinmálaflokkui
en Gyðingar eru trúflokkur. í hópi zionista
eru að sjálfsögðu fjöldamargir Gvðingar, og
þá fyrst og fremst fjöldi auðugra Gyðinga og
annara áhrifamanna í hverju landi.
Zionistar eru sem flokkur mjög frábrugðnir
borgaralegum stjórnmálaflokkum. Fyrst
ber þar að telja að starfsemi þeirra
40 DAGRENNING